Ege; Sana bir keresinde kalbimi hiçbir şekilde kıramayacağını, hayatımda bu kadar yerinin olmadığını söylemiştim
Ege; Büyük yanılmışım
Ege; Kalbimi kimsenin kıramayacağı kadar kırdın
Ege; Hayatımda o kadar da yerin varmış
(Tamamlandı.)
'191220 🥂
"Hay senin kedini..." Selin ablanın uyarıcı bakışlarıyla susmak zorunda kalınca sırıttım. Sıkıyorsa devam et o lafına aslan parçası.
"Anne söyle şuna götürsün şu kediyi." Selin abla yanıma gelerek kediyi kucağına aldı ve elini üzerinde gezdirerek sevmeye başladı. "O kedi birkaç saat daha burada kalacak oğlum." Ege ufo görmüş köylü gibi annesine baktı. Ufo görmüş köylü nasıl bakar bilmiyordum ama Ege'nin bakışını ancak bu sözle özetleyebilirdim.
"Birkaç saat ne demek ya?"
"Söylenmek yerine kediye alışmaya çalışsan iyi edersin. Gelmişsin kaç yaşına hâlâ çocuk gibi kediden korkuyorsun Ege. Yakışıyor mu hiç boyuna posuna?" Dedikten sonra mutfaktan çıktı. Selin ablanın gidişiyle kahkaha attım. Haklıydı kadın. On sekiz yaşındasın kediden korkmazsın yani.
"Korkmuyorum! Sevmiyorum sadece." Namık Kemal'in bir sözü vardır...
Mutfakta tek kaldığımızda ne yapacağımı bilemeyerek kapı girişindeki sandalyelerden birine oturdum. Ege'nin gözleri ıslak kek tabağına kayınca tüm öfkesi uçup gitmişti. Mutfak çekmecelerinin birinden çatal alıp yaklaştı ve sandalyeye kuruldu. Tabağı önüne çekerken gözlerinde hevesli bir bakış vardı. Muhtemelen annesinin yaptığını sanıyordu.
"Sen niye hâlâ buradasın? Gitsene evine." Hiç utanmadan kovuyor bir de.
Yüzümü buruşturarak onun taklidini yaptım. "Gitsini ivini. Ay çok meraklıydım sanki senin evine." Günlük atar yapma dozumu da aldıktan sonra sandalyeden kalktım ve önce mutfaktan sonra evden çıktım.
***
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
