' ပြန်မလာသေးဘူး host နောက်တစ်လမှ ပြန်လာမှာ hostဆီကိုပဲ ဖုန်းမဆက်တာ ဟိုနှစ်ယောက်ကိုတော့ဆက်တယ်...host အကြောင်းတွေသူမေးပါတယ်...'

' အော်....ဟုတ်လား...ဦးလုံကျိုးနဲ့ဒီကိုယ်က စကားသိပ်မပြောပါလား....ပြီးတော့ ငါဒီကိုယ်သေရတဲ့အစနလေးနည်းနည်းတောင်မသိဘူး...ရူးချင်လာပြီနော်...'

' ရူးသွားလည်းကောင်းတာပေါ့..'

' သောက်ဖား...ဒါနဲ့ အခုလိုမျိုးသာယာနေတာတော့ နည်းနည်းသဘာဝမကျသလိုပဲ.... '

' သူ့ကိုယ်သူအတက်ကြီးများထင်နေလာမသိဘူး.....'

' ဘာ!!!! ဖားလေးမင်းငါ့ကို နှိမ်ဖို့ကြီးပဲ....'

' ဘာဖြစ်လည်း..ဟွန့်....'

' မင်း ....ထားပါ...ဒါနဲ့ယန်အဆင်ပြေရဲ့လား...'

' ကျွန်တော်လည်းမသိဘူး..အဆင်ပြေပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးရတာပေါ့ ....'

' အင်း...ဒါနဲ့လင်းအန်ဘာလုပ်နေလည်း...'

' သိချင်ရင် pointပေး....'

' မင်းကလည်း အလကားပေး.....'

' ဆုတောင်း....'

'....................'

ဒေါက်...ဒေါက်...
" ဘယ်သူလည်း..."
ရှောင်ကျန့်အသံပေးရင် တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ချောမော်လှပတဲ့ မျက်နှာလေးကိုလည်းမြင်ရော ငေးနေတော့တယ်...

ဖားလေးကတော့ ငေးနေတဲ့သူ့hostရဲ့ ခြေထောက်ကိုစောင့်ကန်လိုက်တယ်...ထိုအခါမှ ရှောင်ကျန့်သတိပြန်ဝင်လာပြီး ...အရှေ့ကကို..

" ကိုကြီး ဘာကိစ္စလည်း...."

" မင်းအားလား...."

" ဟုတ်....အားတယ်.."

" ငါ့ကိုအထဲမဝင်ခိုင်းတော့ဘူးလား..."

" မေ့သွားလို့ ဟီးဟီး..ဝင်ဝင်..."

' နှာဘူး...'

' မင်းသောက်ပါးစပ်ပိတ်.....'

လန်ကျန့်လည်းရှောင်ကျန့်အခန်းလေးထဲက ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ကာ သူ့အရှေ့မှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ရှောင်ကျန့်ကိုကြည့်ရင်း...သူရှောင်ကျန့်ကိုသဘောကျမိသွားတဲ့ ကိစ္စကိုပြန်လည်စဥ်းစားနေတော့တယ်...

စောင့်နေပေးပါရိပေါ် (S-2) (Completed)Where stories live. Discover now