ရှောင်းကျန့်စိတ်တိုတိုနှင့် စားပွဲခုံကိုလက်သီးနဲ့ထုလိုက်တာကြောင့် လန့်သွားတဲ့ချူလင်းက မေးလိုက်၏။
"ဒီလိုမျက်နှာနဲ့ဆို မင်းစဥ်းစားကြည့်လေ ဘယ်သူကြောင့် ဆူပုတ်နေရလည်းဆိုတာ"
ချူလင်းဘေးက မုချင်ကပါ စသလိုနောက်သလိုနှင့် စပ်ဖြဲဖြဲပြောနေတာကြောင့် ရှောင်းကျန့် သူ့ခြေထောက်နဲ့ မုချင်ခြေထောက်ကိုလှမ်းကန်လိုက်သည်။
"လာစမနေနဲ့"
" ငါတို့ကျန့်ကျန့်လေး ဒီလိုစိတ်ဆိုးနေပုံရရင် ဧကန်န ရိပေါ်ကြောင့်များလား"
" "
"ပြန်မဖြေပုံထောက်ရင် ဟုတ်နေတာဘဲ ကဲပြောပါအုန်း ရိပေါ်က နင့်ကိုဘာပြောလိုက်လို့လည်း"
"ဒီနေ့ငါ့အတွက် supriseတစ်ခုလာတော့မယ်တဲ့ အဲ့ဒါငါက အေးအေးဆေးဆေးမနေနိုင်ဘူးလားဆိုတော့ မနေနိုင်ဘူးတဲ့လေ"
" ရှောင်းကျန့်ရယ် နင့်ကိုငါမပြောဘူးလား ရိပေါ်ကနင့်အပေါ် တစ်ခုခုထူးဆန်းနေပါတယ်ဆို"
"ချုလင်းရာ နင်အသာနေစမ်းပါ ငါသူ့ကိုထိုးချင်တာ လက်တွေမှယားလို့ ကွမ်းရှန်းဆွဲခေါ်လာလို့သာ"
"အမယ်လေး အကိုရယ် ဆွဲတော့မထိုးလိုက်ပါနဲ့ ငါနင့်ကိုသူအကြောင်းပြောပြထားတယ်လေ သူက....."
"သူက wangမိသားစုရဲ့အမွေဆက်ခံသူ wangမိသားစုဒီကျောင်းကိုတည်ထောင်ထားတဲ့အတွက် ဒီကျောင်းကိုသူလည်းပိုင်တယ်။အဲ့ဒါကြောင့် နင်ကသူ့ကိုသည်းခံရမယ်။
ဒါဘဲမလား နင်ပြောချင်တာ"
" နင်က အလွတ်တောင်ရနေပြီဘဲကို ငါပြောသလိုသည်းခံလိုက်စမ်းပါ"
"အေးပါ အေးပါ ငါသည်းခံလိုက်ပါ့မယ် ရပြီမလား စားတော့ ကျောင်းတက်ခါနီးပြီ"
"အေးအေး"
ရှောင်းကျန့် ထမင်းငုံ့စားနေတုန်း ခြေထောက်ကို ပွတ်သီးပွတ်သပ်လာလုပ်တဲ့အရာကြောင့် လန့်ပြီး အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကြောင်လေးတစ်ကောင်။
မျက်လုံးအရောင်တောက်တောက်လေးနဲ့ အရမ်းကိုချစ်စရာကောင်းတဲ့ကြောင်လေး။
ရှောင်းကျန့်လည်း စားနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး အောက်ကကြောင်လေးကိုပွေ့ချီလိုက်သည်။
Part 6
Start from the beginning
