SONSUZLUĞUM

15.BÖLÜM

Başımı çevirdiğimde yanımdaki adamın yüzünü gördüğümde Rabbime bir kez daha şükrettim.

Onsuz nasıl yaşamışım onsuz nasıl nefes almıştım bilmiyorum. Ama artık bildiğim bir şey var. Onsuz yaşamamın asla mümkün olamayacağıydı.

Elimin üzerine konulan el ile kendime geldim. Bana tebessüm eden adama tebessüm ettim.

"Iyi misin ahiretlim?"

"Iyiyim sadece biraz heyecanlıyım"

"Bende çok heyecanlıyım. InsAllah artık bugün herşey biticek."

"InsAllah ."

Hamit arabadan inince geldiğimizi fark ettim. Heyecanım fazlaydi hemde çok fazla umarım yanlış bir şey yapmam.

Derin nefes alıp heyecanımı bastırdıktan sonra arabadan inip Hamit ve Ronya'nın yanına gittim.

Ronya önden gidip zile bastı. Hamit, "Hazır mısın ahiretlim?"

"Evet hazırım. InsAllah herşey yolunda gider. Ben fazla heyecanlıyım. Ya yanlış birşey yaparsam."

"Allah'ın izniyle herşey yolunda gidicek Meryem. Ailem ister kabul etsin etmesin, sen benim eşimsin.

Her ne yaparsan yap , ne olursa olsun sen hep bu kalbimde olucaksın ahiretlim."

Mutluluktan ağlamamak için kendimi zorlasamda akan bir gözyaşıma engel olamadım.

Yüzümden süzülüp düşmek üzereyken Hamit onu parmağıyla tuttu.

"Senin gözyaşların herşeyden değerli Ahiretlim. Sen onları akıttıkca kalbim yara alıyor."

"Hayır lütfen deme öyle. Senin kalbin yara aldıkca benim kalbim dahada yaralanıyor."

"Gençler bölmek istemezdim ama büyükler bekliyor."

Sevil yengenin sesiyle Hamit'ten uzaklaştım. Yine onun dışında kimseyi görememiş onun sesi dışında ses işitmemiştim.

Sevil yengeye baktığımda kollarını birleştirmiş bize bakıyordu. Bana bakıp göz kırpınca utançla başımı eğdim.

Sakin ol Meryem yoksa yine kızarıcaksın sakin ol sakin ol.

Kendi kendime cesaret verip Hamit Hocanın işaretliyle kapıya doğru yürüdüm.

Yürürken Sevil yengenin yüzüne bakmamaya dikkat ettim. Yoksa yine az önceki durum için benle takılırdı bende heyecanımdan değil büyüklerin önünde konuşmayi ayakta bile duramazdım.

Kapıya geldiğimizde Hamit'in geçmesi için bekledim ama o da durdu. Başımı hafif kaldırıp yüzüne baktığımda geçmemi söyledi.

Nasıl güzel yürekli bir adamdı o . Rabbime binlerce kez şükürler olsun. Bu gece uyumadan önce iki rekat şükür namazı kılıcaktım.

Adımımı içeriye attığımda ilk bu eve geldiğim günü hatırladım. Yine o huzur dolu koku vardı yine o cennet kokusu misali hava yüzüme vurdu.

Ilk buraya geldiğimde bu dünyada Rabbimden başka kimsem yoktu. Şimdi Rabbimin izniyle kocaman bir ailem olucaktı.

Annem ,babam, kardeşlerim , abim, arkadaşım ve eşim olucaktı. Belki gerçek ailem yanımda değildi ama Rabbim bana yeni bir aile verdi.
Hemde kendi öz ailemi sevdiğim gibi bir aile.

Sevil yenge koluma dokununca affalanmış bir şekilde ona döndüm.

"Meryem canım iyi misin?"

"Iyyiim yennge ama sadece fazla heyecanlıyım."

"Herşey harika geçicek canım ben eminim. Sende rahatla artık. Bak sen heyecanlandıkca Hamit'ide heyecan basıyor."