Nagising ako dahil sa marahang haplos sa aking buhok. Ramdam ko ang bigat sa may aking kaliwang kamay. Hindi ko iginalaw iyon dahil sigurado akong may natutulog. Hindi ko pa naimumulat ang aking mata kayat hindi ko pa naaninag kung sino man ang naririto sa harap ko
Kaagad kong naramdaman ang kirot ng ulo ko at sakit nito. Dahan dahan kong iminulat ang aking mata. Nasa kaliwa nakatuon ang paningin ko at ang taong humahaplos sa ulo ko ay nasa kanan. Ang tanging monitor lang ang aking naririnig. Monitor? Where the fuck am I?
Don't tell me? Kaagad kong iminulat ang aking mata. Hindi ko pa nililingon ang kanan. Pagkamulat ko ay naaninag ko ang kulay puting pader na may hinaluang dilaw. Isang dextrose sa tabi ko. Dextrose?
Nasa hospital ba ako? Shit! Bakit?
Kaagad kong naalala ang nangyari kanina. Bahagya kong itinagilid ang aking ulo sa kanan at halos mapatayo ako sa gulat ng mapagtanto kong sino iyon!
Oliver! Am I dreaming or what? Just imagining things?
Patuloy pa rin ang kanyang paghaplos sa aking noo habang natutulog sa kamay ko. Ilang minuto ang nagdaan ng hindi ko iniiwas ang tingin sa kanya. I still remember the person who carried me out there. I wasn't sure if it was him. Pero may parte sa aking umaasang sana ay siya iyon
I still remember the way that person calls me "baby" or I was just imagining things again
Gumalaw ako ng kaonti dahilan ng bahagyang pag angat ng ulo niya. Buti nalang ay hindi pa siya nag aangat ng tingin saakin kaya kaagad akong nag pekeng tulog. I close my eyes and pretend that I was sleeping
I heard him chuckled a bit. Did he caught me? Oh com'on! I was just staring.It's not a crime, though
"I'll buy food for us, Love" he said and kissed my forehead!
My heart beats so fast at sigurado ako kung walang ingay ng monitor ay ito ang dahilan ng pag ingay sa silid. Did he call me Love? Baby, Love. What else? Next should be 'Honey' right?
Just kidding!
Ramdam ko ang pag angat niya. Ganoon pa rin ako, kunwareng natutulog. Ng marinig ko ang yapak niya ay hindi ko pa rin iminumulat ang aking mata hanggang sa marinig ko ang pagtunog ng pinto
"Yes!" sigaw ko at bumuntong hininga
Ng nilingon ko ang pinto ay halos magdasal akong kainin ng lupa ngayon ngunit alam kong huli na! Hindi pa rin lumabas si Oliver! Pinatunog niya lang pala ang pinto so that he can check if I'm awake. He caught me. Didn't he?
Of course, Ava. He did! Look at his face. May halong pang aasar iyon. Embarassment embraces me
"Thought you're asleep?" may halong panunuya ang kanyang boses. He walks towards me at naupo sa kinauupuan niya kanina. I can feel butterflies in my stomach
"Uhhh-" nag iisip ako ng alibi
Tinaas niya ang kilay, halatang nag aantay ng sagot
"I immediately woke up because of the noise" iyon nalang ang matinong sagot na naisip ko
"I did not make any noise" A slow smile curved on his lips immediately dissapeared when he saw me looking at him with burning eyes. He really knows how to piss me off, huh?
"Okay fine! I was awake" kalmado ngunit may halon galit na sagot ko. I don't wanna be guilty noh! Baka sabihin niyang kinilig ako sa tawag niya sa akin. Well...
Slight. Ughh! Oo na kinilig na
"How are you feeling?" seryosong tanong niya
"I'm fine" ani ko
