The Obscure Secrets (Kim sisters, series #1)

Chapter 10

Playing – 10,000 hours by Dan + Jay ft. Justin Bieber

Pwede niyo ring i-play yung isang 10,000 hours na cover ni Jungkook. Kung gusto niyo lang naman.😊💝

Do you love the rain? Does it make it dance.

When you’re drunk with your friends at a party?

What’s your favorite song?Does it make you smile

Do you think of me?

Masaya lang kami ni Luke at kanina pa kami halos mamatay sa katatawa kada nangyayari yung muntikan na kaming matumba. Actually nakailang tumba narin kami kanina dahil sa katatawa namin, hindi na kami nakakapagfocus sa pagbabalanse ng manobela. Pero masaya parin kami. Parang ngayon nanga lang ulit ako tumawa ng ganito, as in walang pilit, totoong totoo. Ngayon ko lang din ata nakita si Luke na ganon, na tumawa at talagang mas lalo yata akong naaattract kada gagawin niya yon. Nakakaloka.

When you close your eyes

Tell me what are you dreaming?

Everything I wanna know it all…

“Let’s eat?” Luke asked me and I just nodded. Tumatawa pa rin kami hanggang sa nasa harap na kami ng panibagong restaurant na naman. As usual, pang mayayaman na naman ata ang restaurant na ito. IL Centro Restaurant naman ang pangalan ng kainan na nasa tapat namin ngayon. Nakangiting binalingan ulit ako ni Luke at ganun din ang ginawa ko. He hold my hand and we went inside together.

I’d spend 10,000 hours, and 10,000 more…

Of if that’s what it takes to learn that sweet heart of yours..

“Ahhhh” pagsenyas ni Luke na ngumanga ako at agad ko namang sinunod. Nakangiting isinubo niya sa bibig ko ang hawak niyang kutsara na may lamang kanin at steak saka pinunasan niya pa ang gilid ng labi ko na malamang ay sinadya niyang dumihan yon.

And I might never get there but I’m gonna try…

If it’s 10,000 hours or the rest of my life..

I’m gonna love you (oooh) ~

Nakangiting ginawa ulit ni Luke ang pagsubo ng kanin sakin kanina at para naman akong bata na laging sinusunod ang gusto niya. Nagmumukha tuloy siyang magulang ko habang ako ay dinaig pa ang limang taong gulang kung makasunod. But, I’m happy. Yeah I’m very happy.

Do you miss the road the you grew up on?

Did you get your middle name from your grandma?

When you think about your forever now

Do you think of me?

Natapos kaming kumain at talaga nga namang busog ako. Ngunit napakasama rin talaga minsan ng lalaking ‘to sakin dahil hindi pa man ako masyadong nakakapagpahinga dahil parang ang bigat na naman ng tiyan ko sa dami ng kinain namin ay dinala naman ako ngayon ng mokong sa parang bar ang itsura. Actually ganun nanga pala nung pagkapasok namin. Medyo kaunti lang ang tao dito at karamihan ay couples.

Sa lahat ng kilos ay nakangiti lang kami ni Luke. Masayang sinasabayan ang kilos ng isa’t isa. Tumayo rin kami para magsayaw. Nakita ko namang nagsipagtagilidan pa yung ibang couples na nagsasayaw para bigyan kami siguro ng space.

Ngunit nagkakamali yata ako dahil halos lahat na ng mga nagsasayaw kanina lang sa gitna at nagsipag-alisan narin muna. Ngayon ay tinutok na tuloy ngayon samin ang ilaw at nagsimula na kaming sumayaw at lalo pang naghiwayan ang mga tao dahil sumakto sa amin ang kanta.

Saktong chorus na ulit.

I’d spend 10,000 hours and 10,000 more

𝘖𝘩, 𝘪𝘧 𝘵𝘩𝘢𝘵’𝘴 𝘸𝘩𝘢𝘵 𝘪𝘵 𝘵𝘢𝘬𝘦𝘴 𝘵𝘰 𝘭𝘦𝘢𝘳𝘯 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘴𝘸𝘦𝘦𝘵 𝘩𝘦𝘢𝘳𝘵 𝘰𝘧 𝘺𝘰𝘶𝘳𝘴..

Sinasabayan pa namin ni Luke ang kanta at talagang mas lumawak ang mga ngiti sa labi namin ngayon. Hindi ko na maipaliwanag ang aking nararamdaman, basta ang alam ko lang, masaya ako at sobra pa sa pinakasobra ang sayang nararamdaman ko ngayon. All thanks to this guy in front of me.

𝘈𝘯𝘥 𝘐 𝘮𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘯𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘨𝘦𝘵 𝘵𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘣𝘶𝘵 𝘐’𝘮 𝘨𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘵𝘳𝘺..

𝘐𝘧 𝘪𝘵’𝘴 10,000 𝘩𝘰𝘶𝘳𝘴 𝘰𝘳 𝘵𝘩𝘦 𝘳𝘦𝘴𝘵 𝘰𝘧 𝘮𝘺 𝘭𝘪𝘧𝘦

𝘐’𝘮 𝘨𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘺𝘰𝘶…( 𝘰𝘰𝘩 )

𝘐’𝘮 𝘨𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘺𝘰𝘶…

After we dance many times. Luke kissed my forehead na naging cause ng mas malakasang ingay at palakpak. Tumawa lang kami sa isa’t isa at hindi na namin yun mismo narinig dahil mas dinaig na nun ng malakasang palakpakan, hiyawan at sigawan sa paligid.

We stared for each other while still smiling.

We just said goodbye to the people there and then we went out immediately to go to the last place which he also probably planned to take me.

Nandito na kami ngayon sa tinatawag daw na Wilson Outlook na parte din ng Brisbane.

𝗔/𝗡: okay ituloy ang kanta!

𝘖𝘰𝘩, 𝘸𝘢𝘯𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘨𝘰𝘰𝘥 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘣𝘢𝘥

𝘌𝘷𝘦𝘳𝘺𝘵𝘩𝘪𝘯𝘨 𝘪𝘯 𝘣𝘦𝘵𝘸𝘦𝘦𝘯

𝘖𝘰𝘰𝘩, 𝘨𝘰𝘵𝘵𝘢 𝘤𝘶𝘳𝘦 𝘮𝘺 𝘤𝘶𝘳𝘪𝘰𝘴𝘪𝘵𝘺..

𝘖𝘰𝘩 𝘺𝘦𝘢𝘩, 𝘐’𝘥 𝘴𝘱𝘦𝘯𝘥 10,000 𝘩𝘰𝘶𝘳𝘴 𝘢𝘯𝘥 10,000 𝘮𝘰𝘳𝘦

𝘖𝘩, 𝘪𝘧 𝘵𝘩𝘢𝘵’𝘴 𝘸𝘩𝘢𝘵 𝘪𝘵 𝘵𝘢𝘬𝘦𝘴 𝘵𝘰 𝘭𝘦𝘢𝘳𝘯 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘴𝘸𝘦𝘦𝘵 𝘩𝘦𝘢𝘳𝘵 𝘰𝘧 𝘺𝘰𝘶𝘳𝘴 (𝘠𝘦𝘢𝘩, 𝘴𝘸𝘦𝘦𝘵 𝘩𝘦𝘢𝘳𝘵 𝘰𝘧 𝘺𝘰𝘶𝘳𝘴)

𝘈𝘯𝘥 𝘐 𝘮𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘯𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘨𝘦𝘵 𝘵𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘣𝘶𝘵 𝘐’𝘮 𝘨𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘵𝘳𝘺.. ( 𝘠𝘦𝘢𝘩 )

𝘐𝘧 𝘪𝘵’𝘴 10,000 𝘩𝘰𝘶𝘳𝘴 𝘰𝘳 𝘵𝘩𝘦 𝘳𝘦𝘴𝘵 𝘰𝘧 𝘮𝘺 𝘭𝘪𝘧𝘦

𝘐’𝘮 𝘨𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘺𝘰𝘶.. ( 𝘖𝘰𝘩 )

𝘐’𝘮 𝘨𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘺𝘰𝘶, 𝘺𝘦𝘢𝘩 ( 𝘖𝘰𝘩 )

And I’m ( Do you love the rain? Does you make you dance )

Gonna love you ( Gonna love )

And before the last part of the song was played I didn’t expect what he did.

He kissed me. Yes. As in ngayon ay sa labi na talaga. He kissed me but I feel he is still smiling now. I just closed my eyes for two mixed reasons, his soft lips completely drove me crazy and his kiss was full of sincerity, full of passionate, affectionate, and with respect.

Ever since he kissed me, my world seemed to stop, na parang lahat sa mga taong nakapaligid sa amin ay nawala, na parang kaming dalawa nalang ang tao rito. Nakakabaliw man isipin pero iyon ang totoo. Mas bumilis din ang tibok ng puso ko at parang kahit na anumang oras at lalabas ito mula sa dibdib ko.

After he kissed me for a long time he stopped to whisper in my ear, “Now, I think I love you.” Bulong niya. Saglit din akong tiningnan sa aking mga mata. Puno iyon ng paghanga at hindi na yata mawawala ang respeto sa lahat ng kanyang kilos at pananalita. I was even more amazed and attracted to him.

Then. After a few minutes he stared at my face. He come closer again to continue kissing me. And it was also at that time that the last part of the song played again.

𝘎𝘰𝘯𝘯𝘢 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘺𝘰𝘶…

Inulit niya pang gayahin yon kaya natawa nalang kami pareho. Nagstay pa kami doon at hapon narin kaya magsisimula ng lulubog ang araw. Inakbayan niya ako at sabay kaming humarap sa lugar kung saan duon lulubog at lumilitaw ang araw.

Napanood namin kung paanong unti unting lumubog ang araw na kaninang nagbibigay lang ng liwanag sa lugar na ito. Tuluyan narin itong tinakpan ng ulap na may naghahalong kulay krema, asul, dilaw, medyo may pagka-orange at konting pink. Na mas lalo palang babagay at magpapaganda sa itsura ng kalangitan. Napakaganda at hindi ko man lang yata naramdaman ang pagkangalay sa kakatingala para lang mapagmasdan ng maigi ang pagbabago ng itsura ng langit. Napakaganda talaga.

Sa rami talaga ng beses kong nakapunta dito sa Brisbane ay hindi ko inaakalang may ganito palang kagagandang lugar ang nakatago dito. Kahit naman sa buong Australia. Lahat ng lugar daw dito ay maganda at talagang agree ako don

Padilim na ng padilim kaya nagdecide narin kami ni Luke na umuwi na. Mabuti nalang at alas sais palang. Naku jusko, dali nako kina ate Minchu at Nicole nito…

Sana lang talaga ay hindi nila ako pagalitan…

“Ano bang iniisip mo?” nagitla lang ako ng biglang magtanong si Luke. Ang lakas parin ng tibok ng puso ko at mas malala na ngayon kesa sa kanina.

Saka kolang din narealize na nasa loob na kami ng kanyang kotse. Ng kanyang kotseng Valkyrie LANG.

“If you’re thinking about Nicole and her sister I can accompany you all the way inside your hous-“

“No, no, no, Luke. I’m okay. I’m just thinking about some thing but not about that”

“Then what?”

“I’m just wondering what I will going to do on Saturday. I mean on my date with Kaizen-“

“What?!!”

“Sabi ko sa date namin ni Kaize-“

“We’ve been dating for an almost a day but you are still not satisfied? And it seems like you still want to continue your date with that asshole?!”

Okay so bakit ba ang hilig netong lalaking to na mamputol ng sasabihin? Akalain mong wala talagang MANNERS ang nilalang na‘to.

“I told you not to go on that date.” Malamig nitong tugon. Aba tingnan mo nga naman oh. Okay na sana eh. Kaso ano na naman kayang problema ng lalaking ‘to at panay na naman ang reklamo eh wala naman na siya don? Kaloka.

“Well,, let’s see-“

“Don’t you really dare…”

“I said let’s se-“

I stopped when he kissed me again. At oo, bat ba sa lips kaagad? Para tuloy may nagrarambulan na naman sa loob ko at gusto kong magwala at sumigaw. Hindi koba alam kung eto nanga ba yung tinatawag na kilig.

“I said don’t go.” He whispered. Nakatutok parin ito sakin at sa sobrang lapit parin ng mukha niya ay ramdam na ramdam ko parin ang mabango at malamig nitong hininga. Geez.

Now. I’m dead.

“O-okay….” Nasabi ko nalang dahil baka kung ano pang mangyari at gawin sakin ng lalaking ‘to. Mabuti na yung nagiingat ng mas maaga. Kesa malampa pag pinatagal kopa.

Wait-whut?!!!

“Good..” ngisi niya.

Pagkatapos non ay napaandar niya na ang engine ng sasakyan habang ako ay tulala parin at bahagyang nakaawang pa ang labi.

Napatingin ako sakanya pero aasahan ko ng tutok na ang paningin nito sa daan. Hanep din maka-daMOVES ‘tong lalaking ‘to eh ano? Ibang iba din.

Lumipas ang ilang oras na dere-deretsong byahe ay naalimpungatan lang ako ng naramdaman kong nakahinto na pala ang kotse. Akala ko ay nasa tapat na kami ng bahay ngunit nagtaka akong isang restaurant na naman ang hinintuan namin. Pero sa oras nato ay simpleng kainan nalang ang nasa harap namin ngayon.

Taka kong nilingon ang gawi niya at ngumiti lang ito. Magtatanong pa sana ako kaso mukhang huli na dahil agad itong bumaba at umikot para pagbuksan ako ng pinto. Inilahad niya ang kanyang kamay kaya inabot ko nalang yon at nagpatinaod na pumasok sa loob.

Konting mga tao nalang ang naabutan kong nakain dito at yung iba pa ay mga nagsisi-alisan na. Malamang siguro ay dahil gabi na, magaalas-dies na kasi.

Umorder si Luke ng simpleng mga pagkain. Isa pa, kakain nga lang naman kasi kami.

Nagsimula na kaming kumain at talagang ganun nanga yata kami parehong napagod kanina sa palakbay lakbay kung saan saan dahil pareho lang kaming tahimik na nakain. Tanging tunog lang ng pagkalansing ng kutsara at plato ang naririnig naming ingay.