Being Stupid Cupid (Completed)

CHAPTER 5

I am stranger

                   

"Yess?" I asked, inabot niya naman sa akin ang bulaklak kahit nagdadalawang isip ako kinuha ko pa rin.

"Kayo po ba si Miss Jonalise Esceva Ma'am?" tanong nito sa akin matapos iabot ang bulaklak.

"Yes! ako nga."

"May nagpapabigay po maam." Sabi nito at itinuro ang bulaklak na hawak ko.

"May I know who it is?"

Tanong ko dahil wala naman akong kakilala dito sa palawan para magbigay sa akin ng bulaklak. Sa kabilang banda ng isip ko umaasang sana siya.

Umiling naman ang lalaki. "Okay sige salamat." Sabi ko, umalis na naman ang lalaki.

Nananatili parin akong nakatayo sa pintuan at tinitingnan ang  kulay pulang mga rosas. Tsaka bakit alam niya ang paborito kong bulaklak? Pumasok na uli ako sa loob at inilapag ang bulaklak sa lamesa.

Sino naman kayang nagbigay ng bulaklak na ito sa akin?

Sana siya bulong ko at tiningnan uli ang bulaklak.

Nagbihis ako ng spaghetti strap at gray loosepants bago ako lumabas  ng suit ko para mag breakfast sumakay na ako sa elevator at pinindot ang button hinintay kung mag bukas ito at lumabas naman agad ako at dumiretso sa buffet restaurant.

Kumuha lang ako ng pagkain ko at naghanap na ng upuan. Pinili ko ang upuan malapit sa bintana habang kumakain ako may umupo sa upuan na nasa harap ko, hindi ko pinansin ang lalaking nasa harap ko pinagpatuloy ko lang ang pagkain ko.

Tiningnan ko uli ang lalaki parang may kamukha siya hindi ko lang alam kung sino.

"Hi Miss!"

"What's your name?"

"Alam mo ang ganda mo."

Hindi ko pinansin ang lalaki na kinakausap ako tiningala ko ito nakita kong nakangisi ito inirapan ko naman siya. Narinig kong humalakhak ito.

"Ang taray mo pala?" bakas parin sa tono niya na natatawa.

"I don't talk to strangers." may diin na sabi ko.

"Edi magpakilala ako, I'm --" Hindi ko na pinakinggan ang sinabi niya dahil agad akong tumayo at lumabas mas maganda sigurong maglakad muna. Tapos na rin naman akong kumain.

Naglakad lang ako habang tinitingnan ang paligid napatigil ako ng maramdaman kong may sumusunod sa akin tumingin ako sa likuran ko. Nakita ko 'yong lalaking nasa hotel kanina nakatingin ito sa kaliwa at hindi sa akin habang nagce-cellphone.

I sat down on the bench I saw and I leaned there, and closing my eyes I could feel the wind hitting my face. It's a good thing that God from above doesn't mess up with me.

I hope he's gone or maybe he'll just mess with someone else. I opened my eyes as I felt someone sit next to me.

Siya nanaman bakit ba ako sinusundan nito? "Anong ginagawa mo dito?" tanong ko ngumiti muna ito bago nagsalita.

"Kung sa tingin mo sinusundan kita, hindi kaya." Masungit na sabi nito.

"Napaka-defensive." nulong ko pero narinig niya.

"Pasalamat ka maganda ka!" may sinabi pa ito pero hindi ko narinig.

Tumayo ako at pumasok sa isang cafe nag-order lang ako ng java latte at isang slice ng mocha cake umupo ako sa upuan malapit sa bintana.
The man also sat at my table holding a java latte and two slices of strawberry cake.