Fulfiller of His Needs (COMPLETED)

Chapter 32 Part II

** PL's Note: Hindi dapat ako mag-aUD ngayon dahil nga wala pa sa qouta pero nasa 80+ na naman siya at isa pa sabi ko naman diba? JOKE lang yung qouta nandun yung sa note ko, eh diko naman akalaing aabot sa 80 ang votes.. Yun lamang.

Isa pang dahilan kung bakit nag-UD ako, yun ay dahil MONTHSARY NA NATIN! HAPPY 1st MONTHSARY sating lahat.. Wew! Fireworks!

105 VOTES

para sa NEXT CHAPTER! LONG UPDATE to ha.. (One Hundred Five kapalit ng CHAPTER 33).. Osiya! Magbasa kasi kayo ng NOTE, hindi yung basta bira ng bira ng basa HAHAHA.. Paano kung may sabihin akong importante kahit wala naman, edi magtatanung kayo. Wew! Alam niyo bang natutuwa ako dahil, hindi niyo ako iniiwan, mapalamig o mapainit man HAHAHA..

Dedicated to her @serpens ..Hello ate! ^_^ lagi ko ka-chat sa FB. Wew! Appir!

_____________________________________________________________________________________

(Play the video on the right side ------>)

Chapter 32 Part II

 

Pagkatapos naming mamasyal saglit ni Ryan bumalik narin kami sa bahay nila dito sa Tagaytay.. Hindi narin naman kami nagtagal pa don dahil nga gabi na at hindi na namin masyadong ma-eenjoy ang mga view.

Pagpasok namin sa loob, pabagsak akong umupo sa upuang kahoy (Cleopatra Style) dito sa living room..

"Sweety." Tumabi sakin si Ryan at inakbayan ako, bahagya ko namang inihilig ang ulo sa balikat niya. "Bukas nalang tayo mamasyal.." Sabi niya habang nilalaro ang kamay ko. "Mukang pagod kana.. Pahinga kana." Dagdag pa niya, inangat ko ang tingin sa kanya..

"Ikaw hindi kapa ba magpapahinga?" Tanung ko sa kanya, dahil narin pagod kami pareho sa byahe tapos naglibot pa kami kanina..

"Iintayin kona muna sigurong makatulog ka." Napakunot ang noo ko ng hilahin niya ako patayo.

 

"Saan tayo pupunta?" Takang tanong ko.

"Magpapahinga. Bakit gusto mo ba na dyan kana lang matulog?" Sagot niya.. Pinisil niya ang kamay ko at ngumiti na naman ng pilyo.

"Ayoko ng ganyang ngiti." Sabi ko habang hirap na hirap magpigil ng ngiti.. Napakapilyo talaga nitong lalaking to.

"Ou na.." Ayan nagpakita na siya ng kapaguran niya, ngumiti nalang ako at nagtungo kami sa kwarto.. Pagpasok namin ewan ko ba at naging awkward na ang atmosphere. Tumigil kami makailang sandali sa likod ng pinto.

Papalapit na sana ako sa kama ng muli niya akong higitin, magkahawak kamay panga pala kami.. Napatama ang mukha ko sa dibdib niya..

Napangiti ako ng maramdaman ko ang pagyakap niya sakin, at pag haplos sa buhok ko.. Ramdam na ramdam ko ang bawat paghinga niya na tumatama sa buhok ko..

Hindi ako gumalaw, ng kahit ano.. Nag-stay lang ako sa posisyon namin! Habang nakangiti, dinig na dinig at ramdam na ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng puso niya, katulad din ng mabilis na pagtibok ng puso ko..

"I can't imagine my life without you." Bulong niya. Naramdaman ko ang pagbilis at paghigpit ng yakap niya sakin, marahan niyang ibinaon ang mukha sa leeg ko.. Hinaplos ko ang likod niya.. Ano ba naman kasing pinagsasabi niya.. Akala mo naman aalis nako sa tabi niya para lang iwan siya.

Nung mga panahon na nasasaktan ako dahil sa kanya, pinili ko padin ang mag-stay sa tabi niya, ngayon pa kaya na kami na. Ngayon pa kaya na alam kung mahal namin ang isat-isa.. Ngayon paba ako aalis, ngayon ko pa ba siya iiwan? Sinong tanga ang gagawa non?