Maria Leonora Teresa's pov.
Sumakay na kami sa eroplano. As airplane arrived. Maraming senaryo ang nasa isip ko. Hindi ako mapakali. Pano kung may iba na si bakla? Pano kung galit siya sakin? Pano kung kinasusuklaman niya ako? Pano kung sinaraan ako ni Mr.Winston sa kaniya? At bakita Tambakol ang pinakilala niya saking apelyido imbis na Winston?
Ilang oras ang dumaan at lumapag na ang eroplano. Agad kaming naglakad palabas. Hanggang ngayon nakagown pa rin ako.
Nakita ko si bakla na nakaabang. Hindi ko napigilan ang sarili ko at tinakbo ko siya at niyakap. Napaiyak ako. I'm longing for his hug. Matagal ko ng gusto siyang yakapin at hagkan. Mahal na Mahal ko siya.
Niyakap niya rin ako pabalik. Miss na miss ko na siya.
"Shh hush now. Everything will be alright" Sabi niya.
Tumango ako.
"Let's go everyone at baka maabutan pa tayo ni Winston" Sabi ni merfos.
Tumango ako. Naglakad kami at naglakad papunta sa kotse.
Nakarating kami sa isang bahay. Medyo malayo na to. At malayo sa siyudad. Iniisip ko kung nasan kami hanggang sa nabasa ko sa may malaking gate nito ang nakalagay.
'Tambakol Family'
Tambakol? Edi kila bakla to.
Bumababa kami ng kotse at pumasok mansion din ito.
Lumabas Mula sa pinto ang isang matandang babae. Puti na ang buhok niya at kamukhang-mukhang ni Tita Martha ang nanay nila bakla.
Maganda pa rin siya kahit na matanda na. Sinalubong niya kami.
"Oh aking mga Apo buti nakarating na kayo. Pasok,pasok" Sabi niya.
Pumasok na kami. Sa pagpasok ko nakita ko sina Martina, Jada,Si kuya at pamilya nito.
Pagkakita nila sakin niyakap nila ako.
Napaiyak na naman ako. Miss ko na sila. Nakita ko ang dalawang bata na nasa dalawang taong gulang. Siguro ito na ang anak no kuya at ni Jada.
"Namiss ka namin Tere pasensiya ka na. Kasalanan ko. Ako ang nagsabi sa kanila Sana mapatawad mo ko. Nasa kanila kasi sila Nicka kaya Wala akong palag pasensiya ka na talaga" Sabi ni kuya.
Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Hindi mo kasalanan kuya naiintindihan kita" Sabi ko.
Pinaupo nila ako sa sofa. Niyakap naman ako ni bakla. Hinahaplos niya ang buhok ko at hinahalikan ang noo ko. Si Jada naman at si Marvin eh pinatulog muna sa crib ang baby nila ganon din sila kuya. Lumapit naman sakin si martina dalagang-dalaga na siya. Yumakap siya sakin.
Dumating naman ulit ang matandang babae kanina.
"Hi hija ako si Marinda ang nanay ni Martha Apo ko sila Marvin" pakilala niya sakin.
Ngumiti kami sa isa't isa.
"Ako Po si Maria"
"Kilala na kita hija. Pasensiya ka na kung natagalan ang pagligtas namin sayo" Sabi niya.
"Nako ayos lang Po" Sabi ko.
Tumango siya at ngumiti. Umalis siya at dumeretso sa kusina.
Niyakap ko si bakla.
"I love you smoochy ko! Miss na miss na Kita!" Sabi ko.
"I love you too smoochy ko! Namiss na din Kita!" Sabi niya.
And we sealed it with a kiss.
Written by:CarlaJade
A/n: Brownout awit!
