Liwanag sa dilim

811 28 2
                                    

The following day
Mom: Paul, how's your sleep?
Paul Martin: Sarap ng tulog ko Mom, napagod kasi ako yesterday, how 'bout you?
Mom: Ayos lang din naman. Nga pala anak, dadaan daw ang Daddy mo later, dito daw sya magdi-dinner
Paul Martin: May lakad po ako mamaya eh, kayo na lang
Mom: Huh? Eh Saturday ngayon 'nak ah, rest day mo dapat today
Paul Martin: may final edit po kasi akong gagawin sa project na ginagawa ko
Mom: Anak, kilala kita, umiiwas ka nanaman eh. Hanggang kaylan mo iiwasan ang Daddy mo?
Paul Martin: Mom, sinabi ko naman na sa inyo diba? Simula ng iwan nya tayo, dun palang tinapos na nya ang pagiging ama sakin
Mom: at paulit-ulit kong sinasabi sayo, you shouldn't act like that. He's still your father
Paul Martin: I know, it's just that I'm not ready to face him
Mom: When will you be ready?
Paul Martin: I don't know. I'm sorry Mom, I just can't.
Mom: Please give him a chance to be a father to you
Paul Martin: Mom, okay na sakin yung binigay nya sakin yung apelyido nya, sinusustentuhan kahit di naman nya kailangan na gawin dahil wala naman akong ginagastos sa school. Mom we can manage even without him, nakaya nga natin before eh ngayon pa kaya? Ikaw lang Mom, okay na sakin. Masaya naman tayong dalawa diba?
Mom: Oo, pero nalulungkot ako na until now di parin kayo okay ng Dad mo
Paul Martin: Bakit Mom, napatawad nyo na ba sya?
Mom: Oo, I know he's sincere. Hindi mo lang sya binibigyan ng chance, anak, gusto nyang bumawi sayo!
Paul Martin: Hindi na nya kailangan bumawi, okay lang ako Mom. I don't need him
Mom: I understand, it takes time to heal pero anak you should at least be conscious of what your father feels every time na iniiwasan mo sya
Paul Martin: Sana naisip nya rin yun nung iniwan nya tayo noon. I'm sorry Mom, pero ayoko lang talaga na makita sya masyado ka nyang sinaktan kaya hindi ko kayang mag stay sa isang lugar na kasama sya
Mom: Anak, okay na sakin ang lahat ng mga nangyari, napatawad ko na sya. Pero naiintindihan kita anak, basta tell me whenever you're ready to face him, pero sana soon
Martin hugged her Mom

Paul Martin's POV
Bakit ba hindi parin sya napapagod? I DON'T NEED HIM IN MY LIFE. Nakaya nga namin ni Mom na wala sya eh tapos balik pa sya ng balik. I don't need a Dad, my Mom is enough for me. She's my only family.

Ganun lang kadali sa kanya na bumalik, pagkatapos nyang iwan si Mom at ipagpalit sa ibang babae? Ganun lang din sya kadaling patawarin ni Mom after ng lahat ng yun? I won't forget how Mom felt that day, I'm just 5 years old that time pero nakita ko kung gano nasaktan si Mommy nung iniwan kami ni Dad.

Tumayo sya para sa aming dalawa kahit hinang-hina sya sa sakit, my Mom is the strongest person I know, she'll do everything and will endure any hardships for me. I love her very much and I don't want her to go through that pain again, never. I will keep her away from any pain. I will protect her, sya lang ang meron ako.

I promise to my self na I will never be like him. Kapag nagkaron na ko ng sariling family, hinding-hindi ko sisirain yun. I know how it feels to have one kaya I don't want my future children to go through that kind of pain. I won't hurt my wife coz I witnessed kung pano gumuho ang mundo ni Mommy nung pinagpalit sya ni Dad sa iba.

Sa tuwing nakikita ko sya bumabalik yung memory nung araw na iniwan nya kami dahil sa ibang babae. It's been 15 years pero sariwa parin sakin lahat. Every time na nakikita ko sya bumabalik yung sakit. Ayoko ng pagdaanan ng Mom ko yung sakit na yun. I won't let Dad hurt me and my Mom again. Never again.

 Never again

Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Into YouDove le storie prendono vita. Scoprilo ora