Chapter 43: True lies

613 19 1
                                    

Chapter 43: Through Her eyes

Chris' POV

Kasama ko ngayon si Christian, Cheska's boyfriend, nalaman niya na rin ang balita about Cheska, of course nasaktan siya.

"Christian" Saad ko sa kanya, at lumalakad sa direksyon niya. Hindi na nakabalot ng foil ang mukha niya, maayos na rin 'yung mukha niya at wala nang sugat at galos.

"So, i heared an audible news? May nangyari ba kay Cheska? Quim's told me that Cheska's dead, this is a silly joke right?" Aniya, nakita ko na nangingilid na ang luha niya sa mata. He fist his hand, alam kong nagpipigil siya nang galit niya.

"Sorryㅡ Cheska is dead" I saw his tears drowned to his eyes, lalapitan ko sana siya para pakalmahin pero he warn me.

"Don't you dare walk towards me!" Bulyaw nito sakin, i bow my heads and step back. "Ikaw ang may kasalanan nito, kung hindi mo nilandi si Cheska, di mangyayari 'to! Remember this Chris' hindi kayo magiging maligaya hanggang may pighati dito sa puso ko!" Aniya, sabay humagulgol ng iyak.

"Im really sorryㅡ" He cutted me. "Umalis ka na. Ayoko nang makita kaㅡ Kahit kailan" Itinuro niya pa ang pinto para lang paalisin ako. Sasabihin dapat sa kanya ang sinabi sakin ni Cheska, pero ayaw niya na talaga ako makausap. Magsasalita pa sana ako pero sinigawan niya lang ako. I turn around and go through the door, nakokonsensya tuloy ako, dahil ako ang sinisisi niya. I don't blame him after all it's my fault. Ako ang sumira sa relasyon nila. Kung hindi lang kami umuwi ni Samantha dito sa pilipinas hindi na sana 'to mangyayari kay Cheska, it's all my fault. Im such a bastard.

I went in the operation room and go to Cheska's room. Nang makarating na ay nakita ko na siyang nakabalot na sa kumot. Kumirot ang puso ko nang buksan ko ang kumot na 'yun. Nakita ko ang maamo niyang mukha, di ko na naman na pansin na nagilid na pala ang luha ko sa aking mata.

"Ako talaga may kasalanan nito 'eh." Aniya ko sa kanya.

"Kung hindi ko lang ginulo ulit buhay niyo ni Christian, sana masaya kayo ngayon na nagsasama. Kung sa Canada na lang kami nagpakasal, at hindi kami umuwi sa pilipinas, di sana buhay ka pa" Saad ko sa kanya, tuluyan ng tumulo ang luha ko, i catch for my breathe and my tears keep flowing in my eyes, i wipe my tears using a handkerchief. I took a glance on her once again, and kiss her forehead.

Officially Yours [IN MAJOR EDITING]Where stories live. Discover now