Officially Yours [IN MAJOR EDITING]

Chapter 21.1: Live well

Chapter 21.1: Live well

THIS CHAPTER IS ALREADY CHANGED. I HOPE YOU LIKE IT. THANK YOU SO MUCH.

P.s Comments, Votes are highly appriciate.

-QueenBee<33 

Pinky's Photo at the left side>>

---

Pinky's POV

"Hindi ko kaylangan ng pera mo, you think am i gold digger?! How rude you are! I want you not your money i want you! The real you!" Galit kong sigaw sa kanya habang hinahampas ang dibdib niya.

"Please, let me go" Tangi niyang sagot sakin, napatigil ako saglit sa paghampas ng dibdib niya at walang anu- ano'y tumulo ang luha saking mata. Napayuko ako dahil sa kahihiyahan. Pinaasa niya lang ako ginamit na parang laruan lang. Ang sakit, ang sakit sakit!

"Ginamit mo lang pala ako? Bakit di mo sinabi para nakipagcooperate ako?" Sarcastic kong sagot sa kanya habang pinipigilan ko ang dalamhati saking pagsasalita.

"Pink-" Pinutol ko siya. "Ano? Makikipag-break ka na? Ginamitmo lang ba ako? Pinaglaruan?" Sabi ko sa kanya habang di ko namamalayan na walang tigil na umaagos ang luha sa mata ko. Nalulungkot ako di dahil sa pag amin niya dahil sinaktan niya ako, ginamit. Ang sakit!

"Hard to say buy y-yes" Confident niyang sabi, napataas naman ang magkabilang kilay ko dahil sa sinaad niya. Pero hindi ko mapigilan ang maging emosyonal. Di ko magawang makipagbiruan, nagagalit ako gusto kong manampal!

"Hard to say? Paano mo nasabi? Maypahard hard ka pa! Kapal ng mukha mo, magsama kayo ng kabit mong mukhang kabayo!" Sigaw ko sa kanya at sinampal sampal ko siya gamit ang magkabilang kamay ko. Hindi ko ito tinigilan hanggang sa mamula at lumapit saming dalwa ang kabit niya, sinabunutan ako sa likod ko at walang anu-ano'y pinigilan ito ni Zac, hinawakan ni Zac ang kamay ng kabit niya at sinigawan ito.

"Can you please stop! Samantha!" Sigaw niya agad naman inalis ng babae ang kamay nito sa pagkakahawak ni Zac at inayos ang magulang buhok.

"So? Gold digger na nga, nangaakit pa. How poor!" Pangaasar niya. Inayos ko din ang magulo kong buhok at lumapit kay Samantha para harapin sya. Pipigilan sana ako ni Zac pero hindi niya nagawa. Nung nakalapit na ako kay Samantha ay napaurong siya. "Next time, kung sasabihin mo sakin yan. Isipin mo muna kung sino ang mas may ibubuga at mas maganda sating dalwa. Kabit ka lang ako ang tunay. Wag kang umasta na parang kayo na. Baka nga inuto mo lang yan eh. Sorry kung na-offend ka, totoo naman diba? Ay sorry lalapitan ko din itong siraulo kong boyfriend. Kamusta, sige live well with him. Ayusin mo lang na di ka magsisisi sa huli. Karma na lang ang gumanti. Sige huling paalam." Lumakad ako palapit kay Zac at agad naman akong pinigilan ni Samantha, Hinawakan niya ang kamay ko at agad ko namang inalis ito. Noong nasa harapan niya na ako ay agad kong tiningnan si Zac. Dahn dahan akong lumapit sa tenga niya. "Well, this is it. Were over thanks for everything." Sabi ko pagkatapos ay hinalikan ko siya sa labi at hindi niya naman ito pinigilan habang si Samantha? Naka-pokerface at hindi makapaniwala. Pagkatapos kong halikan si Zac ay agad akong lumapit kay Samantha, sinampal ko siya at tuluyan ng umalis.

Hanggang ngayon masakit parin, masakit pa rin ang mga alalang iniwan niya. Akala ng iba nakamove on na ako. Pero ang totoo noon ay hindi pa. Hindi ko pa siya nakakalimtan. Nagpaparamdam pa rin siya, oo hindi siya tumigil sakin, hiniwalayan niya si Samantha at babalikan ako. Pero hindi ako pumayag dahil ayoko ng masaktan. Masaya na ako dahil wala na siya. Gusto kong tumawid sa bagong yugto ng buhay ko. Gusto kong makalimot. Noong una di ko kaya pero noong lumipas ang mahabang panahon, ay nakalimot din ako pero lahat ng efforts ko na makalimutan siya ay biglang nawala ng bigla ko siyang makita ng personal ulit. Walang pinagbago, ganun na ganon pa rin. Hulma ng mukha, matangos na ilong. Perfect na labi. Hindi pa rin siyang nagbabago. Nakita ko siya at nilapitan niya ako tumakbo ako pero nahabol pa rin niya ako, nagusap kami ng nagusap hanggang sa malaman ko na namatay si Samantha dahil na heart attack siya, nagiisa na lang siya ngayon naaalala ko tuloy ang sinabi ko sa kanila noong naghiwalay kami. 'Karma lang ang gumaganti' siguro nga tama ako, yan ang karma nila.