Officially Yours [IN MAJOR EDITING]

Chapter 19: Forest of doom

Chapter 19: Forests of doom

THIS CHAPTER IS ALREADY CHANGED. I HOPE YOU LIKE IT. THANK YOU SO MUCH.

P.s Comments, Votes are highly appriciate.

-QueenBee<33 

---

Cheska's POV

"W-what are you doing here?!" Galit pero mahina kong sabi tapos yung ate ko halatang nagtataka kung sino yung lalaking kausap ko. First time niya kasi akong makitang nakikipag-usap sa lalaking ito.

"Bakit ba di ka sumipot kahapon? Di ba sabi ko pumunta ka." Galit niyang sabi tapos hinawakan niya yung kamay ko and i felt crazy, he holds my hand and my heart beats three times like crazy.

"Are you crazy, dahil lang dun pumunta ka dito. Umalis ka na nga, busy kami ni ate ko. Shuu!" Pagtataboy ko sa kanya tapos humarap na ulit ako kay ate para kausapin siya pero ang bobita kong ate nakanganga at para bang nakakita ng aswang. Magsasalita na sana ako kung bakit nakanganga itong sisteret ko pero agad nagsalita si Christian at naantala ako sa sinasabi ko.

"Totoo ba yung sinabi mo?" Napaharap ako sa sinabi niya, pero hindi ko siya ma-gets kung anong pinagsasabi niya.

"Yung anong totoo?" Pagbabalik ko ng tanong sa kanya, wala kasi akong idea kung ano ba yung sinasabi niya.

"Na ayaw sakin?" Tapos yumuko siya na parang naluluha na ewan ah basta yumuko siya tapos para siyang nagpipigil ng galit. Nagtaka talaga akong pero nung na-realize ko yung pinagsasabi ko kanina yun ata ang dahilan kung bakit siya ganyan.

"Sorry, nakalimutan ko na yung sinabi ko." Pagsisinungaling ko sa kanya tapos nakisingit si ate sa usapan naming dalwa. "Excuse me lang maputol ko muna drama moments niyo, alis muna ako sa iba na lang ako kakain ingatan mo kapatid ko lalaki ha! Mahirap i-convince yan pero push mo pa rin you can do it. Fight fight fight! Suportahan pa kita." Sabay alis nito tapos hinablot yung wallet niya sa kabilang upuan. Hindi siya umuupo sa bakanteng upuan nakatayo lang siya na hindi ko alam kung bakit, nahihiya ba siya or what? Naa-awkward tuloy ako.

"Are you stay standing there?" Pagmamataray ko sa kanya, pagkatapos naman noon ay umupo na siya at napakamot pa ng ulo.

"Cheska, i want you to know that.." Naantala yung pagsasalita niya ng biglang dumating yung waitress na walang kilay. Bwiset, naninira ng usapan. Hilain ko yang kilay mo ay. Agad niya naman inilagay sa table yung in-order namin then she walk away pagkatapos niyang i-serve yung in-order namin.

"Lets eat." Sabi ko sa kanya tapos tinaas ko pa yung pork para magkunwaring gutom na gutom na actually gutom na talaga ako.

"No, im not hungry, Cheska i really really want to say this but i couldnt because im scared but now i already fulfilled my confidence kaya ready na ako." Sabi niya tapos inilagay niya pa yung kamay niya sa dibdib niya para kunwari matapang siya.

"So whats that?" Tipid at mataray kong sagot sa kanya.

"Can you be my Girlfriend?" Pagkasabi na pagkasabi niya noon ay agad kong baitawan ang pork na hawak hawak ko at animo'y bigla akong nainis sa sinabi niya, hindi ko alam basta naasar ako. Nainsulto, ano yun girlfriend agad eh hindi niya pa naman ako nililigawan. Tss, ang kapal niya bwiset panira ng araw. May hawak pa siyang singsing akala mo magpapa-propose sakin, may paluhod luhod pa siya dyan yung mga tao tuloy nakatingin samin, nakakainis.

"How dare you to insult me like that~! You didnt court me tapos girlfriend agad? Nakakainis ka talaga nakakabwiset ka, kaya ayoko sayo eh! Sayang ka, mahal pa man din kita pero wala kang kwenta!" Napakagat ako ng labi ko sa mga nasabi ko tapos nakamot ulo ako sa ginawa ko naipagsigawan ko kasi at yung mga taong usasero mga naghihiyawan habang yung mukha ni Christian ay nagliwanag na animo'y parang nabigyan ng chance na manligaw. Pero hindi pwede i must protect my title. 'NEVER BREAK THE GODDESS' Pero paano ko po-protektahan eh nasira ko na.

"So, can i court you?" Tapos tumayo siya then he holds my hands na parang inaaya ako na umalis sa lugar na maigay at pumunta sa tahimik na lugar. Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya, naubusan ako ng sasabihin hindi ko na alam kung anong pinagsasabi ko yung parang wala akong marinig dahil sa sobrang lakas ng kabog ng puso ko. Arg! I hate this feeling.

"Wait!" Napigil siya sa paglalakad dahil huminto ako. "Bakit?" Aniya. Halatang may pagtataka sa mukha kung bakit ako tumigil. "Paano kung saktan mo ko? Paano kung katulad ka din nila." Seryoso kong tanong sa kanya, halatang napalunok siya at nasagot niya naman ang tanong ko, aktong magsasalita na siya ng bigla kaming dinumog ng mga paparazzi. Nagkahiwalay yung kamay naming dalwa pinilit kong makita siya pero hindi ko na talaga siya makita, naiirita rin yung mga mata ko sa flash ng camera at bigla na lang siyang nawala, hindi ko na ulit naramdaman yung init ng kamay niya nawala na yung kamay niya sa palad ko. Namiss ko agad pero paano na yan? Papayag ba ako o hindi? Ugh! Nalilito ako, im confused what im going to do! Ugh! Pero may isa pa akong dapat problemahin tong mga makukulit na paparazzi na 'to, na lagi na lang akong sinisiraan. Kaya madami akong haters eh. Ang mga flash ng camera hindi nagsisitigil yung mga boses na maiingay naalala ko yung kanina na dadalhin niya ako sa tahimik na lugar pero nawala siya bigla naglaho.

Hindi pa rin nagpapatigil ang paparazzi, lalo na't hindi ko kasama si ate at ang manager ko nakalimutan ko rin ilagay yung fake wigs ko, kaya nahuli tuloy ako. Nagtutulakan na yung mga paparazzi para lang ma-interview ako pero hindi ko na lang sila pinapansin at kahit anong gawin nila hindi pa rin ako nagsasalita sa bawat tanong na isinasaad nila. Hanggang sa may narinig ako na isang tanong na ikinabwiset ko. Kaya napasigaw ako sa camera ng pabalang at idinuro ko pa siya.

"Hoy! Wag mo sasabihin yan kung hindi mamamatay ka, how dare you? Hindi niya ako pineperahan at hindi ako malandi, sabihin mo sa haters na yan, go to hell live well with satanas. Layuan niyo nga ako. Ang ingay ingay niyo!" Tapos nagsilayuan sila pagkasabi ko noon, naglakad na nga lang ako ng naglakad hanggang sa hindi ko na alam kung saan ako dadalhin ng paa ko, lakad lang ako ng lakad kung saan ko gusto. Nakayuko ako habang naglalakad at wala akong pakelam kung madming tao o walang tao. Hanggang sa makarating ako sa ibang ibayong lugar naliligaw ata ako. Hindi ko alam kung anong lugar 'to.

Ipinagpatuloy ko yung paglalakad ko tapos naalala ko na naman yung nakaraan ko, yung namatay ang parents ko. Naalala ko nabalik na naman ako dito sa bahay na 'to. Ayoko na talaga 'tong makita, nasasaktan lang ako kapag nakikita ko 'to. Hanggang sa ngayon nandidito p rin 'tong kubong bahay na 'to kung saan kami dati nakatira? I must demolish this before pa makita ng iba. Lumapit na lang ako sa dating bahay namin. Wala pa rin ipinagbago. Ganun pa rin ang kulay ng bahay ang kaso lang nga madaming dumi at spiders web na nakakalat.

Mula sa pintuang, may nakasulat na welcome sa itaas ay may nakasabit na desenyong angel ang bintanang sira at yung furnitures na hanggang ngayon ay buhay pa rin. Naalala ko nung tumakbo ako sa forest dahil nagsinungaling sila sakin, pumunta ako kung saan ko nakilala ang lalaking nagbigay sakin ng panyo na ang pangalan ay Christian Chua. Nagbago na ang forest madami na akong nakikitang putol na punobench kung at yung ilog ang dumi na. Nakita ko na yung bench kung saan ako umupo at inalis ang sama ng loob ko. Umupo ako don para gawin ulit ang ginawa ko ng bata ako. Magalis ng sama ng loob.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Emeygerd! Thanks sa mga nagbabasa nito grabe nakaka-overwhelmed lang kasi dati 10 readers sobrang saya ko na ngayon naka-1k+ na ako im so happy parang dati lang. Huhuhu, thanks po talaga mas gagalingan ko pa sa susunod. Keep on reading. Be a fan sabi nga nila hahaha. Kamsamnida.

-Queenbee<33