Her zaman olduğumuz yerdeydik. Hayat filmimizin oynandığı o sahnede. Deniz Kenarında. Çıplak ayaklarımızın battığı ıslak kumların üzerindeki ölü deniz kabuklarını topluyorduk. Aslında sadece ben topluyordum. Oysa arkamdan geliyordu. Yarısının kuma battığını zannettiğim kabuğu elime aldığımda kırık olduğunu fark ettim. Demek bu ruh hayattan kırgın kopmuştu. Annemin beynimde oluşturduğu düşüncelerden biriydi bu. Kıyıya vuran deniz kabuklarının kayıp bir ruha ev sahipliği ettiği.
Küçük avucumun içinde sakladığım deniz kabuğunu ona göstermek için döndüğümde gözlerinin üzerimde olduğunu fark ettim.
"Bu kırık," dediğimde bakışları ona doğru uzattığım elime döndü. "Hayattan kırgın ayrılmış."
"Mutlu olamayan insanlarda var, İnci."
"Sen mutlu musun Bulut?"
"Şu an mutluyum."
"Bu an bittiğinde?"
"Bu anın gelmesini bekleyecek ve mutlu olacağım," dediğinde dolan gözlerimi kaçırdım. Mutlu değildi. Babası yine onu üzmüş olmalıydı.
Elimdeki kabuğu yere atıp ona yaklaştım. "Mutlu ol, Bulut."
"Hep İnci kaldığın sürece olacağım," dediğinde kaşlarım çatıldı.
"Ne demek istiyorsun?"
"Bana hep Deniz Kabuklarının aptal kayıp ruhlar olduğundan bahsedip durdun. Korkmaya başladım İnci, ruhunun kaybolmasından ve ben de senin anneni aradığımız gibi, seni aramaktan korkuyorum."
###
Ter içinde uyandığımda gözlerim parlak güneş ışığıyla kısıldı. Sırtımda hissettiğim sıcak göğüse ve belime dolanmış güçlü kola daha sıkı tutunarak ona döndüm. Henüz uyanmamıştı ve onu izleyebileceğim birkaç mükemmel dakikaya sahiptim. Rüyam aklıma geldiğinde kalbim burkuldu. Onu kaç yıl deniz kabuğu toplamak zorunda bırakmıştım? Boğazım düğüm düğüm olurken elimi yanağına koydum.
Bu sefer sondu. Mutluyduk. Hep mutlu olacaktık. Ne ben, ne de o; deniz kabuğu toplamayacaktık. Kollarının arasında doğrulup yanağına hafif bir öpücük bıraktığımda huysuz homurtular eşliğinde kıpırdandı. Gülümseyerek yeniden öptüğümde belimi daha sıkı sararak gözlerini açtı.
"Bu sefer ne gördün?" Diye sordu boğuk bir sesle.
"Mutlu olduğumuzu."
🐚🐚🐚🐚🐚🐚
Veee son! Derin bir nefes aldığınızda burnunuza deniz kokusunun dolması dileğiyle, bellkiii {;)} yeni bir kurguda görüşmek üzerr, kendinize iyi bakın🖐🏻🖐🏻🖐🏻.
YOU ARE READING
DENİZ KABUĞU
RomanceGeçmişinin boşluklarında süzülen bir kız. Geçmişindeki kızın varlığına ihtiyacı olan bir erkek. Ve geçmişin reenkarnasyonu olan bir aşk. Ne kız hatırlıyor, ne erkek unutabiliyor. Kız görmüyor, erkek kör olmayı diliyor. Ve acı çeken iki beden bir...
