PLMAILY 2: Loving You Forever (The Architects Series #1.5)

Chapter 14

ZAIRA 

"Where are we going, Mommy?"

Kanina pa kasi tinatanong ng mini-me ko kung saan kami pupunta. "Hospital, baby," I simply answered my daughter.

"What are we going to do in the hospital, Mom?" Isa pa niyang tanong.

I smiled at her. "General check up for us, Baby."

"Why do we have to do that?"

I patted her head. "We let our family doctor monitor what is the status of our health, darling," I replied again, but she is still confused.

"But, Mommy... I want you and Dad to stay by my side when I have injection, okay?"

I kissed her forehead. "Still afraid of needles, baby?"

Nagkibit-balikat siya. "Maybe," Simpleng sagot niya.

Ito talagang mini-me ko, sobra lang talaga kasi ang takot niya sa mga ganiyang bagay. Ayaw na ayaw niyang may ibang humahawak sa kanya bukod sa amin ni Xander. Ewan ko kung saan niya namana ang ganyan, nandidiri siya sa tuwing may hahawak sa kanyang ibang tao. Weird nga e, parang napaka-sensitive niya.

Unless, kakilala niya ang humahawak sa kanya.

Okay na humawak sa kaniya sila Mama at Papa pati na rin ang mga magulang ni Xander, kahit ang Perez Sisters pati na rin si Lauren basta lahat ng kamag-anak. Kasama na rin sila Mike at Besh ang pwede lang talaga humawak sa kanya. Siyempre, si Aireen na rin kasama doon.

Pero, kapag ibang tao na, nag-wawala  na ang baby namin.

"Doctors are the ones who shouldn't be afraid of, Baby. They care for us, especially for the adorable ones..." I kissed her forehead. "...Like you."

She rolled her eyeballs. "Just be there at by my side. I really don't like any other touching my skin," Pag-iinarte niya.

'Yan lang talaga ang hindi mo maaalis sa kanya. "We are here for you, Baby," I smiled gladly at her.

Being a mother and a wife is very fulfilling.

"Wife."

Si Xander talaga, ang hilig manggulat. "Hub."

"Dad! Dad!"

Ngumiti ng napakaluwag si Xander at binuhat si Larzene at pinisil-pisil ang pisngi. "Are you ready, Baby?"

Tumango-tango siya at niyakap ng mahigpit sa leeg si Xander. "I'm afraid of needles, Dad."

Napa-ngiti ako sa nakita ko. Samantalang si Xander naman ay tumingin sa akin at hinagod ang kamay niya sa likod ni Larzene. "I know you're like your Mom, baby — A strong one."

Lumapit ako kay Xander at naka-ngiting hinawakan ang kamay niya, upang magpa-salamat sa sinabi niya. He smiled sweetly back at me. "R-really, Dad?"

"Of course," Sagot niya at hinalikan ang tuktok ng ulo ng anak namin.

"Dad, when will I be having a baby brother or sister?"

Nakita kong mas lalong lumapad ang mga ngiti ni Xander. Pwede bang hinay-hinay lang sa pag-tanong, anak? "We'll see, Baby."

===

 

♫ ♫ It might seem crazy what I'm about to say

Sunshine she's here, you can take a break

I'm a hot air balloon that could go to space