24 - Happy Birthday!

462 25 12
                                    

Pic ni Tasha jan sa right side :)

_________________________________

Nagsend kami ng secretary ko at ng bang tao dito sa office ng e-mails and text messages at tumawag na din sa kung sinu-sinong tao dahil masyado ng late para sa invitations. Baka hindi pa maipadala on time. Buti na lang at marami ang nag-confirm.

Kaya lang… sobrang laki talaga ng venue. >____<

Bahala na si Tasha dun. Kaya niya yun. Sana. I don’t even know kung bakit nagpapahaggard ako dito para lang sa birthday party ni Nikee. Hindi rin naman masusurpresa yun kapag nalaman niyang hindi ko alam na birthday na pala niya ngayon eh.

Nang seven PM na, medyo kinakabahan na ako. Nagsilver dress ako na backless with matching shoes, bags and jewelries. Pinaalaga ko na din si baby kay Aling Martha.

Seven PM na pero hindi pa rin dumarating ng bahay si Nikee. San na kaya ang ugok na yun? Kailangan na din naming pumunta sa venue kaya tinawagan ko na siya.

“Where are you?!” Tanong ko.

“Office. Baka mga nine pa ako makauwi.”

“Just come home. Right now.”

“No! Umuwi ka na!” No way! Nah uh. No freaking way. Nakakastress ka masyado.

“Bakit ba? Mika, I don’t have time for your antics right now. I’m really busy here.”

“Sure. Stay there at pagdating mo ng bahay, hindi mo na ako maabutan.”

“Mika… okay, uuwi na ako.”

“Right now.”

“Tatapusin ko lang-

“Argh. Whatever. I’m gonna start packing. To hell with you.”

Inend ko na yung call. Malapit ng kumulo ang dugo ko. Nasa 99.85 degrees na siya. Yung phone ko naman ang nagring ngayon. Si Nikee.

“What?!”

“Nandito na ako sa car ko, okay? Pauwi na talaga ako.”

“I see. Well, I change my mind. Don’t go home yet. Dumiretso ka na muna sa Manila Hotel, Palma Hall if you want to see me ever again.”

“But-

Dali dali ko na naman inend call.

Now what happens?

Nag-drive na ako papunta sa event. Nauna na dun si Tasha dahil halos siya nagmanage ng lahat. As in siya talaga.

“San si Nikee?” tanong niya pagkadating ko dun.

“On the way pa lang. Di niya alam kung anong meron dito.”

“Really? Edi sobrang masusurprise siya besty!!!”

“Whatever.” Tinignan ko yung paligid. “Everything looks good.”

“Ahihi.”

Maganda nga naman talaga yung ginawa ni besty. May temporary platform sa isang side kung saan may tumutugtog na banda. Concentrated lang sa isang spot yung mga tables. I wonder how much this had cost. Pwede namang singilin ko na lang si Nikee eh.

Nagsidatingan na rin yung mga guest after a few minutes. Pati si Dad at yung parents ni Nikee. As usual, nakipagbeso ako kay Ma.

“Good evening po.”

Ang Pinakapoging Lalake sa Balat ng LupaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon