Sexy Neighbor [Completed+ EPILOGUE]

Chapter Nineteen

Pasensya kung natagalan :))

Anyway here it is :D

[Abby's POV]

“This has been a fun day Elaz,” nandio kami ngayon sa seaside. Nakaupo ako doon sa sea wall watching the sunset. Nakalean naman ang ulo niya sa lap ko, at hawak hawak niya ang dalawang kamay ko. “Buti naman natuwa ka,” sabi ni Elaz. “Just being with you is enough for me Abby.” He smiled softly as he closes his eyes. The breeze slowly blew on my face, it was so relaxing.

Nung nagdilim na eh nagdecide na kami na umuwi. “Uhm, Abby,” sabi niya habang naglalakad kami papunta sa kotse niya. I look at him, “bakit Elaz?” I can see that he’s blushing at diretso lang ang tingin niya sa daan. “P-pwede ko bang hawakan ang kamay mo,” I smile. Nasan na si Elazul na tinitingala ng mga kalalakihan sa school namin dahil sa pagiging confident sa lahat ng bagay. All I see now is a shy boy, fidgeting and blushing. “Okay lang,” he stops fidgeting and smiles. He traces my fingers and then fills the spaces between my fingers. Ang init ng kamay niya, it reminds me of when he hugged me last night. We walk slowly. I near myself to him, and I rest my head to his arm as we trace the concrete side walk.

Tapos biglang nagflash sa isip ko ang mukha ni Xander. Natinag ako bigla, at napabitaw ako sa kamay ni Elaz. Napatingin siya sa akin na parang worried na nagulat. Ako naman napatingin lang siya then I shake my head. “May problema ba Abby?” tanong niya sa akin. “Wa-wala naman, uhm mauna na ako sa kotse.” Binilisan ko ang lakad, “Uy Abby sandali lang,” sabi niya pero hindi ako lumingon, bnilisan ko pa ang lakad.

Feeling ko nagiging unfair ako kay Xander. Hindi naman kami ni Xander pero professing my love to him is like committing myself to him. We have a relationship na parang kami na rin pero wala lang label. Pero anong ginagawa ko? Nakikipagholding hands kay Elaz. Sa mga ginagawa kong to, lalo lang umaasa si Elaz. Mukhang kailangan ko ng dumistansya sa kanya.

Nakarating na ako sa kotse, na nakasarado nga pala, kaya hinintay ko pa rin si Elaz. “Ano ang nangyari sa’yo?” tanong niya sa akin. Sumandal ako sa kotse, at napayuko, “Elaz what are we doing?” tanong ko sa kanya. “Huh? Nagdedate tayo diba?” sabi niya sa akin. “Alam ko yun.. Pero, si Xander.” I glance at his face, he is frowning. “If you’re thinking na sisirain ko ang kung ano mang meron sa inyo ni Xander. Then nagkakamali ka. I have no intention in having a romantic relationship with you Abby.” I look at him once more, then he looks away. I notice that his eyes are misty. Naluluha siya. “I’ll take you home.” Sabi niya sa akin, with the tone of his voice so bitter and so cold.

What have I done? I’m so cruel. Alam ko naman ang totoong nararamdaman ni Elaz para sa akin pero bakit ini-point out ko pa rin si Xander sa kanya? It was like rejecting him.

Sumakay na kami sa kotse. Pagkasarado ko ng pinto eh bigla niy akgad pinaandar yung kotse. Hindi siya nagsasalita at hindi rin siya tumitingin sa akin. Ako rin naman, nakalean ako sa may window. In just a few minutes lang nakarating na kami sa tapat ng apartment building. I look at him and he looks at me. He sighs softly, trying not to sound disappointed. Then he looks at me and give me a smile, a fake one. He is trying to hide his disappointment, or his pain. Nagui-guilty ako. Bumaba siya ng kotse, at pinagbuksan niya ko ng pinto. Lumabas na ako ng kotse at nagkatitigan kami, masyado siyang malapit sa akin. “Thanks for the fun day Abby,” sabi niya. “Salamat din Elaz.” “Sige mauna na ako ahh, may pupuntahan pa ako eh,” sabi niya.