ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22

1K 59 4
                                    

Τις επόμενες μέρες η Έμιλυ απέφευγε τον Τζέρεμι συνηδειτά. Φρόντιζε να μην βρισκοντε μόνοι στο ίδιο δωμάτιο και  προσπαθούσε να τον διώχνει απ' τις σκέψεις της. Το πιο δύσκολο ήταν να προσπαθεί να αγνοεί το παθιασμένο -γεμάτο  λαχτάρα- βλέμμα του που την ακολουθούσε συνέχως. Ήταν πολύ δύσκολο επειδη ασυναίσθητα επηρέαζε το κορμί της πάρα πολύ έντονα.

Ο Τζέρεμι προσπαθούσε συνεχώς να την πετύχει μόνη της καπού,αλλα δεν τα κατάφερνε. Ξέρει ότι δεν θα μπορέσει να μου αντισταθεί αν είμαστε μόνοι. Γι αυτό κρύβεται. Το πονηρό του βλέμμα ακολουθούσε κάθε της κίνηση και την παρακολουθούσε διακριτικά.

Μια δροσερή νύχτα η Έμιλυ και ο Ρότζερ, αποφάσισαν να βγούνε σαν ανδρόγυνο και να δειπνήσουνε.. Ήθελε να αλλάξει παραστάσεις, να ξεσκασει για λίγο  απ' τη 'φυλακή' και την πιεση που δεχόταν απ' όλους.

-"Χαίρομαι που θα βγούμε έξω απόψε. Έχω ψιλοβαρεθεί εδώ .." Είπε η Έμιλυ ενώ φορούσε το χρυσό βραχιόλι της. 

-"Και εγώ μπουχτίσει απ'τη  δουλειά. Θα είναι ένα όμορφο βράδυ." Χαμογέλασε στην όμορφη σύζυγό του και βγήκε έξω. "Έλα:"

-"Καλά,μισό λεπτό." Πήρε το κόκκινο μπουκαλάκι κι έβαλε άρωμα σε όλο της το σώμα. Κοίταξε ικανοποιημένη στον καρθέπτη την παρουσία της και χαμογέλασε. Το κόκκινο χρώμα του στενού φορέματος, της ταίριαζε απόλυτα. Μαζί με τα χρυσά κοσμήματά της ήταν εκθαμβωτική!

Έκλεισε την πόρτα και έπιασε αγκαζέ τον Ρότζερ για να κατεβούν τα σκαλιά. Προχώρησαν για λίγο, αλλά η Έμιλυ κοντοστάθηκε και γρύλισε θυμωμένη.

-"Ξέχασα το κινητό μου πάνω! Έλεος! Πάω να το φέρω!" Άφησε το χέρι της να πέσει κι έτρεξε πάνω γρήγορα.

-"Εγώ πάω στο αμάξι! Θα σε περιμένω εκεί." Απαντησε ο Ρότζερ δυνατά κι έφυγε.

Η Έμιλυ τον άκουσε,αλλά δεν απάντησε. Μπήκε στο δωμάτιο και βρήκε το κινητό της πάνω στο άσπρο πάπλωμα. Είμαι τόσο βλαμμένη! Έλεος! Σκέφτηκε νευριασμένη.Μόλις βγήκε από το δωμάτιο είδε τον Τζέρεμι να ανεβαίνει τα σκαλιά κουρασμένος και να κρατιέται απ' τα κάγκελα.Έμεινε άγαλμα με γουρλωμένα μάτια για μια στιγμη.. Μόλις την αντίκρυσε ίσιωσε το κορμί του και την κοίταξε χαμογελώντας πονηρά.

-"Πώς και μόνη; Βαρέθηκες να με αποφεύγεις;" Τη ρώτησε με καθαρή ειρωνία στο βλέμμα και στη φωνή του. Για άλλη μια φορά ο πόθος στο βλέμμα του της προκαλούσε ρίγος.. Και δυστυχώς βρισκόταν οι δυό τους μόνοι..

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα