ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

Τα μάτια της Έμιλυ είχαν θολώσει,καθώς έτρεχε παραπατώντας να φύγει μακριά απ' εκείνο το μέρος. Δεν είχε συνηδειτοποιήσει ακόμα τι είχε συμβεί  και τα μάτια της είχαν βουρκώσει. Για μια στιγμή ζαλίστηκε και έπιασε το κεφάλι της αργά. Έτριψε τα μάτια της και σήκωσε το χέρι για να σταματήσει κάποιο ταξί.

Ένας ηλικιωμένος κύριος σταμάτησε και αυτή μπήκε μέσα παραπατώντας. Την κοίταξε παραξανεμένος και την ρώτησε προς τα που πάει. Εκείνη του είπε τη διεύθυνση και ο ταξιτζής έβαλε μπρος το όχημα.

Πώς θα τους αντικρύσω όλους μετά απ' αυτό; Σκεφτόταν λυπημένη. Πώς το επέτρεψα να συμβεί; Άφησε το κεφάλι της να πέσει προς τα πίσω και αναστέναξε. Έκλεισε τα μάτια και προσπάθησε να τον διώξει απ΄τι μυαλό της, αλλά δεν μπορούσε.  

Τα χείλη  του να ακουμπάνε βίαια πάνω στα δικά της, το δυνατό κορμί του να την πιέζει,να νιώθει το πάθος και την ένταση που του προκαλούσε.. Μμ ήταν πολύ ωραία,  νιώθω το κορμί μου σαν ξύπνησε από λήθαργο αιώνων! Αλλά..δεν πρέπει να σκέφτομαι τέτοια πράγματα, είμαι παντρεμένη! Ο άντρας μου μ΄ αγαπάει και ορκίστηκα αιώνια πίστη σ άυτόν. Μα βαθυά μέσα της ήξερε ότι θα κάποια στιγμή θα απατούσε τον σύζυγό της, όσο κι αν το απέφευγε.

Κοίταξε μελαγχολικά τη βέρα της και ένα δάκρυ έσταξε απ΄το μάτι της. Παρατήρησε τον ταξιτζή για λίγο. Πρέπει να 'ταν λίγο μικρότερος απ τον Ρότζερ. Ήταν στρουμπουλός με μικρά,γλυκά μάτια και παχύ μάυρο μουστάκι. Δηλαδή εγώ είμαι παντρεμένη με συνομίληκο ενός τέτοιου ανθρωπου; Ο Ρότζερ μοιάζει για μικρότερο,αλλά..

Παρατήρησε τον εαυτό της:ήταν τόσο νέα,τόοοσο νέα! Λυπήθηκε τα νιάτα και την ομορφιά της που χανόταν άδικα τόσο καιρό.. Πώς πήρα εκείνη την απόφαση, πώς τον παντρεύτηκα; Μ'αγαπάει κι εγώ,αλλά πώς θ' αντισταθώ στους πειρασμούς; Πώς θα του μείνω πιστή; 

 Σκούπησε το δάκρυ της  γρήγορα ενώ το ταξί σταμάτησε. 

Ο γέρος την κοίταξε απορημένος γι΄άλλη μια φορά απ΄το καθρέφτη.

-"Κυρία εδώ είναι το σπίτι σας;" Ρώτησε με αργόσυρτη και βαρυά προφορά.

-"Εμ..ναι.. Σας ευχαριστώ." Τον πλήρωσε και κατέβηκε απ΄το όχημα. Κοίταξε το σπίτι αναστενάζοντας και μπήκε στην αυλή. 

Προχώρησε προς την πόρτα ,αλλά στάθηκε για λίγο. Δεν μπορώ να αντικρύσω τον Ρότζερ μετά απ' όλα αυτά! Δεν έχω το κουράγιο.. Ένιωθε ένοχη κι από τις ίδιες της τις σκέψεις.Προτού προλλάβει να τη δει κάποιος, έτρεξε προς το θερμοκήπιο μακριά απ' το σπίτι.