When I Met You

Chapter 25.

Chapter 25.

"Doc. Ayos na po ba ang lagay niya?"

"Yes. But she needs to stay here pa, because of what happened. Kailangan niya pang-ma-examine. Medyo malalim kasi ang natamo niyang saksak."

"Uhh. Bakit ba kasi nangyari ito? I hope she'll be fine."

"Don't worry hijo, we will do our best. Just pray for her."

"Ugh.." Daing ko habang pilit na iminumulat ang mga mata ko. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Ang sakit ng katawan ko. Ang sakit ng mga mata ko. Ang sakit ng tagiliran ko.

Nang naimulat ko na ang mga mata ko. Bakit puro blue? Nasa langit na ba ako? Teka. Ano bang nangyari? Wait. Ang alam ko lang ay naglakad ako papunta sa school ground tapos may lalaking lumapit sa akin at hinawakan ako tapos may hawak siyang kutsilyo at-

"Gising na siya."

"Are you oka-"

"Huwag kang lalapit sa akin!" Sigaw ko ng nakapalakas.

"But Nico-" Akmang lalapit siya sa akin pero pinigilan ko siya gamit ang vase na nasa side table at ibinato iyon sa kaniya.

"Sinabi ng huwag kang lalapit sa akin! Lumayo ka! Leave me alone!" Napaatras naman siya at napabuntong hininga nalang. Don't let him touch me! Please, don't. Habang naiisip ko ang nangyari. Gusto kong sumigaw at pagsusuntukin ang lalaking iyon! Sino ba siya? May nagawa ba akong masama sa kaniya para gaguhin niya ako? Hindi ko siya kilala at ni minsan hindi ko pa siya nakita! Nanghihina ako, naiiyak ako. Parang nawala lahat ng mayroon ako.

"Terrence, let her be." Sabi nung babae kay Terrence. Nasaan ba ako?

"Where I am and what happened?!" Galit na sabi ko. Hindi ko na makayanan ang sakit, physically, emotionally and mentally. Hindi ko alam ang gagawin ko, I feel so useless.

"Hija, nasa hospital ka. Someone stabbed you with knife, three days ago. Dinala ka rito ng kaibigan mo. Buti nalang naagapan at kung hindi, I don't know what will going to happen." Tumingin ako kay Terrence. Ngumiti lang siya sa akin hindi ko siya pinansin at pumikit nalang. Ayoko munang mag-isip ng kung ano-ano. Imagine? Three days akong nandito! Three fucking days! Napasabunot nalang ako sa buhok ko.

"Doc. What happened? Bakit ganyan siya kung makareact? Is she having a trauma?"

"Well, I'm not sure but I think she is."

I heard him sighed. "Doc. What should I to do?"

"Hindi ko alam, pero ang kailangan niyo lang gawin ay maghintay. Don't worry, she'll be okay."

"Thanks Doc."

"No worries."

Nakarinig ako ng pagsara ng pinto. Umalis na siguro iyong babae. Ayokong mapalapit sa kahit sinong lalaki. Feeling ko, anytime kaya kong pumatay.

Nakarinig ulit ako ng pagsara ng pinto. Siguro, iniwan narin ako ni Terrence. Well, it was better.

"Shin." Napatingin naman ako kung saan nagmula ang boses. Gusto kong yakapin siya. Pero hindi ko kinaya dahil namamanhid ang mga paa ko.

"Nah. Don't force yourself." Lumapit naman siya sa akin. Inalalayan niya akong makaupo, and luckily nakaya ko naman. Thanks to her. But, ang mga paa ko. Namamanhid. Ano bang nangyari sa akin?

"Shin. Sobrang nagworried ako sa'yo. Sorry, I wasn't there when that incident happened. I'm sorry." Hindi niya naman kasalanan iyon diba? Ako ang may kasalanan. Kung hindi siguro ako nadaan doon sa pesteng school ground na iyon, hindi mangyayari ang lahat ng ito.Gusto ko siyang yakapin, pero hindi ko magawa. Wala akong sapat na lakas para gawin iyon.