I'LL MARRY A VILLAIN [Completed]

Chapter 46: Happily Died In Love

EVAN'S POV

After 2 years..

Anong nangyari?

"Seirran Dark Lee, at his legal age now, will receive his punishment, under the laws of this country, Life time imprisonment.."

Wala naman kaming magagawa.. Mismong sya, nagpatunay na pinatay nya si Mr. Kevin Valmontes. That he killed that poor man for whatever his purpose. Sht.

To gain her forgiveness...

Hindi naman nya alam na napasama lang noon sa lugar na yon ang ama ni Chi-chi.. Hindi nya alam na hindi naman isa si Mr. Kevin sa grupong nakalaban namin noon..

Napatawad na nga ba sya ni Chi-chi?

Pina-rehab.. then when he turned on his 18th birthday, he was moved in a real cell of prisons.

And now, living in a lifetime imprisonment.

Ipinaliwanag naman ng grupo namin kay Chi-chi.. pero matibay ang paninindigan nyang pinatay pa rin ni Sei ang papa nya..

Anong nangyari?

1 year na lang.. ga-graduate na kami. Mula sa iba't-ibang school.

Hindi na namin nagawang mag-aral pa sa SD Lee Academy, ipinasara na ito.

Pati yung LIHS.

At sa business industry, humina ang Lee Group of Companies.. Maraming investors ang nawala.

Tikom ang bibig ng mga Lee.

Ang isang part ng company naman nila sa Korea, nabili na. Confidential ang profile ng nakabili.

Anong nangyari ? Ako single pa rin..

At siya.. engaged na.

Wala akong nagawa.. dahil lumayo na rin sya nang tuluyan sa kin.

Mag-isa akong nakaupo dito sa tapat ng isang table dito sa Octagon Bucks.

Maya-maya dumating na sya.

Nakangiti sya nang magkasalubong ang mga tingin namin. Pero saglit lang..

"Chi-chi.. sabi ko na e." sambit ko pagkaupo nya sa tapat ko.

"Huh?"

"YUng mga mata mo. Hindi na magiging masaya."

"Huh? B-bakit naman?"

"Wala. Kamusta na? Kayo na ba ni Matt?"

"Huh? Hindi, kaibigan ko sya. Wag kang ganyan. =_="

"Haha.. mabuti naman. Kasi nandito pa ko e. *wink*"

"Psh.. pa-cute ka ha.."

"Bakit masama ba magpa-cute sa'yo? First date natin to no.. sa wakas mababayaran mo na utang mo sa kin. ^_-"

"Aish! Ikaw di mo pa nakakalimutan?"

"Haha! Oo.. hanggang ngayun nangangawit pa rin mga kamay ko sa bigat ng mga librong pinabuhat mo sa kin non ^_^"

"OA mo naman.. ilang taon na nangangawit pa rin?"

"O, inumin mo yung kapeng inorder ko para sa'yo.."

"Salamat ^_^"

Kahit ngumingiti sya.. halatang sobrang lungkot ng mga mata nya..

"Chi-chi.. malubha yung sakit niya.. hindi mo pa rin ba sya pupuntahan?"