Chapter 14 ✍ - One Last Time

26.5K 274 123
                                    

Lucas ✍

"Ramon, I want you to meet my son, Stefan. Stefan Mercado Montreal."


Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan. What the ..


Hanggang habang kumakain kami ay hindi pa rin kayang tanggapin ng isipan ko ang mga nangyayari. Is this really serious?


"He had tons of scholarships lined up from abroad, galing pa nga ito sa Sydney kala ko doon na talaga niya gusto magtapos." sabi ni Tito Rico.


"Wow, a pure genius! Pero bakit ka bumalik rito at hindi na nagpatuloy doon, hijo?" tanong ni Dad.


Tinanaw niya muna ako bago siya sumagot.


"For some personal reasons.." tipid niyang sagot.


"Lovelife." pagsambat ni Tito Rico sabay tawa nila ni Dad at halata namang naiirita si Stefan.


Tumayo na ako at pumunta na sa kusina para iligpit ang pinagkainan ko. Hindi ko namalayan na nakasunod pala si Stefan.


"Kelan mo pa nalaman." I said in a cold tone.


"Months ago. Bago ko pa lang siya nakilala." he answered.


"Pag minamalas ka nga naman. Welcome to Hell." sagot ko.


"I know, tss. Pero pucha, Lucas, bakit mo sinaktan si Kass?!" galit na pasabi niya.


"Hindi mo alam ang mga pinagdadaanan ko kaya 'wag kang makealam!" sagot ko sa kanya.


Nakita kong kinukuyom na niya ang kanyang mga kamao at handa akong suntukin ano mang oras . 


"Huwag makealam? Tang-ina, Lucas! Mahal ko si Kass at pinaubaya ko siya sayo dahil ikaw ang mahal niya pero anong ginawa mo? No more chances for you, Lucas. This will be the last time." tinalikuran niya ako at umalis.


Shit. Nasabi ko lang naman yun kay Kass kase natatakot ako sa mga gagawin ni Dad sa kanya. 


I was just protecting her and why can't Stefan figure that out? Kala ko ba matalino siya. Tss.


Stefan ✍

"Hey, how are you doing." pangiting pagtatanong ko sa kanya. I hope she's fine. It hurts me watching her cry.


Nasa isang coffee shop kami ngayon dahil niyaya ko siya.


"Thanks for inviting me, Stefan. And I'm doing fine." pangiti rin niyang sagot pero .. pero parang hindi siya okay. Alam kong sinasabi niya lang ito para hindi ako mag-alala.


"By the way, I have something to tell you important." I said.


Her face was puzzled.


"Ano? What's the thing?" she asked.


"I'm a Montreal." walang paligoy-ligoy kong sinabi sa kanya. And her face was beyond astonished. 


"What? How?" 


"I never knew until now. My father, he was the lost brother of Lucas's Dad." I said. 


 "I hope you don't mind hanging out with a Montreal." I added.


"I've known you for many years, Stefan. You're not Lucas." she answered.


"One more thing." I said.


"Ano?" 


"Please, let me help you forget Lucas. Let me love you again, Kass. Can I court you again?" I said.

 I saw her face and I don't know how to describe it. Pero parang hindi na yata pwed...



"Yes." 


° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° °

Author's Note ♛

No Compilations. || No Softcopies.

No part of this story may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted, in any form, or by any means, shall face the prior consequences. This story is purely fiction. This is just a mere and pure imagination of the author. Sorry if there are grammatical errors /typos.

Chapter 14 ✍ - One Last Time
Date Published: May 25, 2016

ALL RIGHTS RESERVED 2014.
© alchemistofwords

Dating The Class Valedictorian (KathNiel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon