Chapter 02 ✍ - Unexpected Discussion

44.1K 641 59
                                    

Kassandra 


"Mish, sabihin mong panaginip lang to." bulong ko habang hindi lumilingon sa kanya.

Bakit ba ang malas-malas ko at nangyayari ang lahat ng to?

Pinahihirapan ba talaga ako ng tadhana?

 Oo, kasalanan ko ang lahat.

Aaminin kong kasalanan ko kung bakit na aksidente siya.

Sa bawat oras na nakikita ko siya, pinapaalala sa akin lahat ng mga pasakit na ginawa ko sa kanya.

Ang taong walang ginawa kundi mahalin ako. 



"Good morning everyone. Nice to meet you all."  he smilingly said.  And there was a break out of Girls whispering here and there.. 

Ang laki na nang pinagbago niya. Yumuko nalang ako at pumikit.

Sana'y makaya ko lahat nang 'to. Kahit ngayong sem lang. 

 "Take your seats gentlemen." sagot ni Prof. Nag loading ako bigla.

Lumingon ako sa likuran. Walang bakanteng upuan.

Sa first row, isa lang ang vacant seat. So yeah isa sa kanila ay hindi makaka-upo.

Pero nanlaki ang mga mata ko nang may na realize ako. 

 "Mish." at hinawakan ko siya ng mahigpit.

Akala ko na gets niya agad ang gusto kong sabihin pero hindi pa rin pala. -_-

"Oo alam ko Kass. Magiging komplekado ang lahat." sagot niya.

"Hindi! Bakit parang hindi ko napansin na nandito si Fernando?" si Fernando o mas kilala sa tawag na Popoy - ang bakla naming kaklase at slash SEATMATE KO!

Hindi. Bakit ba sa lahat pa ng panahon ngayon pa? Is he kidding me?

"OO NGA PALA! Sinabi niya kahapon na aabsent siya ngayon kase may importanteng lakad siya!" bulong ni Mish pero rinig na rinig ko pa rin pati nung mga kaklase naming malalapit lang.

Pero hindi ako nakagalaw nung nakita kong papalapit siya.

 At pagka-upo niya, hindi na ako lumingon pa. Bumibilis ang tibok ng puso ko.

Pagminamalas nga naman oh! Bakit ba hindi yung Mico na yun ang tumabi saken! 

Humarap na ako pero hindi pa rin nakatingin sa direksyon kung nasaan siya.

Nagbabasa-basa nalang ako ng libro para ibale ang atensyon ko.

"Hey." he said pero hindi ako sumagot at hindi ko siya liningon.

"Hey." he said again. Wala akong choice. Ayokong magpahalata kaya lumingon ako sa kanya at sinagot siya.

Pero pagtingin ko I was left speechless. 

Gusto ko siyang yakapin man lang at mag sorry sa lahat ng mga nagawa ko. 

Pero hindi. Hindi pwede. 

"Hey, are you okay?" at nabalik ako sa katinuan.

"Oh, I'm sorry. What is it?" I answered.

Pero nagulat ako sa naging reaksyon ng mukha niya paglingon ko.

Wait, bakit? madumi ba mukha ko? Nakakahiyaaaaaa.

"You're the girl who bumped at me!" bulong niya kase nagle-lecture pa rin si Prof.

"Ah-eh, yeah. I'm sorry by the way." wew. Magaling naman akong makipagtalastasan sa mga englisherong mga tao.

Pero hindi talaga ako sanay na si Lucas tong nakikita kong nagsasalita ng Ingles. 

Dating The Class Valedictorian (KathNiel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon