He's The Alpha (dutch!)

Hoofdstuk 3

Pov Paige:

Ik kijk met grote ogen naar de enorme villa die boven me uit torent, mijn ogen glimmend van alle ontsnappingsmogelijkheden in zo'n grote woning.

Caiden denkt dat ik me nu al bij deze situatie heb neergelegd, maar de strijd is pas net begonnen. Hij denkt dat ik allemaal mogelijkheden zie in het wonen hier, maar ik zie mogelijkheden in ontsnappen. Of moet ik hem een kans geven?

Die klap met mijn hockeystick was niet heel verstandig moet ik toegeven, en ik verbaasde mezelf er ook mee. Ik dacht er wel aan om hem te slaan, maar opeens deed ik het ook!

Ik zou hem nooit kunnen neerslaan. Hij is veel te knap en te sterk. Zonde om zijn gezicht te beschadigen, al zou ik dat kunnen.

Als hij voorsteld om naar binnen te gaan volg ik hem zenuwachtig, hier ga ik wonen als ik niet kan ontsnappen. Of als ik verliefd op hem wordt, dan vergeet ik mijn haat.

Dat gebeurde ook bij mijn ex Iwan, ik haatte hem maar werd toen verliefd. En nee geen drama bij het uit elkaar gaan of een relatie alleen voor de lust, we hadden een jaar lang een mooie relatie met echte liefde. Na een jaar heb ik het uitgemaakt, we groeiden uit elkaar. Jammer maar dat gebeurd. Nu zijn we ontzettend goede vrienden, en spreken we nog vaak af. Op deze manier werkt het wel tussen ons.

Ik wordt wakker uit mijn luchtbel-achtige gedachtengang, want ik sta nu samen met Caiden in de hal.

Het is hier groot dat is zeker, en alles is ook zo duur en design... ik zou alles wat ik aanraak breken.

"Sorry alvast, ik ben bang dat ik iets duurs perongeluk ga breken." verontschuldig ik me alvast.

Hij glimlacht, "Dat zal niet de eerste keer zijn dat zoiets iemand overkomt. 75% van de mensen die dat deden heb ik vermoord. Maar geloof me, bij jou vind ik het niet erg." hij eindigd zijn zin met een knipoog.

Ik voel een blos naar mijn wangen stijgen, ondanks dat er een wrede kant zit aan zijn woorden. Als hij al zoveel mensen heeft vermoord die perongeluk iets kapot hadden gemaakt, hoeveel mensen heeft hij dan in totaal vermoord?

"Bloos je nou?" onderbreekt hij grinnikend mijn gedachtegang.

Ik schud eigenwijs mijn hoofd, maar ik kan een glimlachje en een andere blos bijna niet onderderdrukken. Wat doet deze jongen met me? Paige houd je hoofd erbij! Hij heeft je ontvoerd! Je ziet je vrienden en familie misschien nooit meer terug door hem, onthoud dat hij een monster is!

"Ja je bloost wel... probeer niet te liegen tegen een Alfa schat, bij een mens werkt dat misschien maar ik heb je door." zegt hij met een grijns, maar ondanks de grijns klinkt er een waarschuwing in zijn woorden door.

Ik knik geschrokken en kijk hem verontschuldigend aan. "Oké, ik zal het onthouden."

Hij kreunt en gooit zijn hoofd in zijn nek. "Zo bedoelde ik het niet, je moet niet bang voor me zijn oké? Het enige wat ik wil is dat je van mij bent, dat je mij lief hebt zoals ik jou." zegt hij.

Is hij echt geen verkrachter? Ik bedoel, ik sta in de hal bij het huis van een super knappe vreemdeling die wilt dat ik hem lief heb? That sounds creepy.

"Maar ik ken je niet eens!" protesteer ik.

"Je leert me wel kennen." snauwt hij.

Ik weet even niets te zeggen, maar herstel me dan weer.

"En je kent mij niet eens!"

"Ik heb toch al eerder gezegd, ik weet alles van je." zegt hij op ongeduldige toon.

Ik zucht hoorbaar en wil zelf verderlopen het huis in, omdat hij zelf geen aanstalten lijkt te maken en we hier toch al weer een tijdje staan.

Een woedende grom laat me verstijven, en ik wordt ruw tegen de muur geduwd.