Mga Binhi: Antolohiya ng Isang Sawing Makata

Ang Baboy

Ang baboy

Kaawa-awang nilalang ikaw pa ay nadadamay,

Inosente pagka’t hayop ngunit ngayo’y nahahalay,

Ang iyong pangalan, ngunit wala kang kamalay-malay,

Na ang tulad mo pala ang dahilan ng paglumbay

Ngalan mo nga’y nadadawit sa mga kasamaan,

Na para bang lahat ng ‘to’y ikaw ang may kagagawan,

Patawad na lang sa’yo pagkat wala ka namang alam,

Habang buhay ka nang baboy at lusak ang hahagkan

Ang masaklap nga’y itong maghapon kang nakayuko,

Pinataba’t binubusog pati damo’y isusubo

Na kapag lumaki na ay ibebenta’t ibubuyo

Gigilitin ang leeg sa tiyan ay ipampupuno

Ugali ng pagkadiyablo sa’yo pa itinutulad,

Porke ba putikin ka at dumi ay bumababad?

Sila ngang nakabarong, namumuti’t tumitingkad,

Amoy na ang alingasaw di pa makuhang lumantad

Tanggapin mo na lahat, di ka makatatanggi

Sumigaw ka man ng hustisya, bulag sila at bingi

Ang pagkawala ng bilyon lahat ay isisisi

Kahit silang buwaya ang nabubusog sa salapi