So Into You

Chapter 34

Jho POV

She followed her words she won't bother me anymore. I secretly look at her for a week now but her eyes are not on me anymore like she doesn't know me.

I should not be complaining of pain and restless nights for it was all my fault, but sadly, I do.

May be my decision was wrong because I suppressed what my heart has always said. They say regret is in the end, I am regretting. Probably.

Ate Ells and Maki are still my friends, but I choose to stay away. Bea needs them more than me. I hurt her. I should have not hurt her.

She used to ditch some of our classes too. Most of the time, she'd only come here to take an exam and the rest, she's nowhere to be found. I'm so itch to ask them where she is but my ego hinders me.

"Jho, lapitan mo na kaya si Bea." si Benji.

He already knew why I avoided her. Nasabi ko na din sa kanya. Somehow, I feel relieved that I got to talk it out to somebody else.

"Hindi na Benj. Nakapagsunduan na namin diba na wala ng pakialaman?"

"Sige ka Jho, minsan mo lang 'yan makikita dito sa skul, hindi mo pa lulubusin."

"Hindi ko kaya Benjie." sabi ko at nilingon sya.

"No chance ka na. Umalis na sya."

Hay, ang hina ko! Wala man lang akong magawa!

"Mauna na akong umalis sa'yo Jho. Kailangan ko pang manligaw ngayon."

May nilikigawan syang lower year sa'min. Infairness sa kanya, may love life to be na sya.

"Okay. Good luck!" ngiting sabi ko at saka nagthumbs up sa kanya.
____

"Jho, usap tayo. Tara." si ate Ells lumapit sa kinauupuan ko.

"Ate Ells, si Bea?"

"Kasama niya si Maki. 'Wag ka ng mag-alala dun."

"Ate Ells, mas kailangan ka din niya."

"Shuttup ka nga Jho. Kailangan mo din ako. Tara na nga!" sabi niya at saka hinila niya ako.

Sumakay kami sa sasakyan niya at umalis na patungong City Lights. Sabi niya doon kami pupunta dahil open air at mas nakakarelax. Nagtake out na din kami ng dalawang boxes ng pizza, drinks at saka baked chicked sa Da Vinci.

Pagdating namin ay binuksan niya ang compartment ng sasakyan at naupo kami doon. Tahimik lang kaming kumain, bihira lang sa'ming mangyari 'yon lalo na kapag kaming dalawa ang magkasamang kumakain. Ngayon ko lang makakausap si Ate Ells ng seryoso, siguro nga ay kailangan ko din ng karamay. Napapagod na din akong itago ito.

"Tama ka, ang ganda dito ate Ells." sabi ko na nakatanaw sa mga ilaw na galing sa malalaking buildings.

Nagliligpit si ate Ells sa mga kinain namin. Siya na ang nag-offer para daw madaling matapos dahil knowing me, gusto ko malinis lahat.

Naupo na din ito sa tabi ko pagkatapos niyang magligpit at nag-abot ng pepsi can. Pinili ni ate Ells na wag uminom ng beer dahil magd-drive pa sya pabalik samantalang ako, alam naman niyang hindi ako umiinom.

"Sige na Jho, sabihin mo na. Wag kang bubuntong hininga na lang. Nakakawala ng ganang uminom ng lecheng softdrink na'to."

"Sabi ko naman sa'yo bumili ka ng isang beer."

"Bayaan mo na.. Wag na nating isali ang beer dahil umi-epal lang sya ngayon. Sabihin mo lahat para maintindihan ko."

Hindi pa man ako nagsimulang magkwento. Nagbreak down na ako.