Chapter 54

5.5K 97 9
                                    

Bea POV

As I saw her panting and gasping for an air to breath when she entered the room, I knew she wanted to see me fine. How I was sorry I got her worried.

Goodness, It's only 2 days but it felt like a year to not see her. Her worried eyes were looking at me as she approached me and I always fell to her eyes. I miss my soon to be wife. Terribly.

Ate Ells and Maki whispered Jho was here already but I pretended she didn't ring a bell and that made the two kept quiet. I knew them too well, they're hypochondriac so I hid to laugh at their epic reactions.

My Jhoanna became more caring to me. She even forgot I'm injured and gave me her tightest hug. I said I was sorry but I have to prank her first and I dunno why I wanna do it. May be because of my friends reactions, they went into statue.

She tried to feed me as my eyes are moving at her body and up to her pretty face. I miss her. Oh, damn. Even if she's only wearing a simple shirt and pants, she never failed to turn me on. I'm still drooled by her. I could hardly maintained my poker face while looking at her movements.

I didn't hear anymore what she was telling me as my mind was too busy on checking her out.

"Who are you?" thus, I asked her briefly.

Nabitawan nya agad ang kutsarang hawak nya at nahulog ito sa sahig. Even ate Ella and Maki were in shock. Tears fall in her eyes, na-guilty tuloy ako. Hindi ko na kinaya kaya, I pulled her to me and enveloped her a hug using my uninjured arm..

I was thinking she would glare at me, hit me, and rant at me if I asked it to her but she cried. And I lost. 

"I'm sorry. I was just pretending. I miss you, love." I whispered to her.

Kumawala agad sya sa pagkakayakap at hinampas ako sa braso ko.

"Leche ka, Beatriz! Sobrang worry ko na dito! Naghagdanan pa akong puntahan tong room mo tapos ganun bibiruin mo lang ako!!"

Ayan na po sya. Namimiss ko tuloy to. Nakangiti pa din ako sa kanya kahit na galit na ito.

"Bwisit! Tinakot mo kami dun!!" si ate Ells. Mabuti naman at nakarecover na ang dalawa kaya hindi na ako nakapagpigil st tumawa na sa kanila.

Napailing na lang si Maki sa'kin.

"Tinodo mo na sana ang pagprank bei, tingnan mo.. Pati family mo, natahimik din!" continued ate Ella.

I looked at them and she's right. Napapailing na lang din si dad at kuya loel habang si mom, ang sama ng tingin nya sa'kin. Nagpaalam na muna silang lima kasama ang dalawang kaibigan ko para kumain na lang sa labas dahil para sa'kin lang daw ang pagkaing dala ni Jho.

"I'm sorry, love. Natakot ba kita?" pangsusuyo ko sa kanya.

"Sinong di matatakot dun!!!"

"I'm sorry.. Akala ko kasi hahampasin mo ko at pandilatan ng mata. Ayon, di naman ganun ginawa mo eh. Umiyak ka, nasira tuloy prank ko sa'yo. I miss you, beh." pagsusuyo ko sa kanya while caressing her arm.

"Leche! Too much din naman kasi yang prank mo! Eh, pano kung di mo talaga ako maalala? Ano na lang gagawin ko? Magpapakasal mag-isa sa harapan ni father? Tickets nga lang papunta doon, sobrang mahal na!!"

"Eh di, kaladkarin mo ko papunta dun, beh. I'm sure, hindi ako tatanggi kahit na magka-amnesia man ako, naaalala ka pa din naman ng puso ko." sabi ko sabay turo sa puso ko at kindat sa kanya.

Napangiti naman ito. Ayon, bumigay na. Pero nawala din agad.

"Talagang kakaladkarin kita, Beatriz! Sinasabi ko sa'yo!" sabi niya saka niyakap ako ng mahigpit. It made me winced pero keri lang dahil unti-unting nawawala din ang sakit sa mga yakap niya.

So Into YouDonde viven las historias. Descúbrelo ahora