ELA'YA KARŞI ELA ("YÖRÜNGE" SERİSİ 1) (Tamamlandı)

YİRMİ SEKİZİNCİ BÖLÜM

                    YİRMİ SEKİZİNCİ BÖLÜM

KERİM

Telefonumun ekranı kararırken, ben hala gözlerimi ondan ayıramıyordum.Böyle bir kötülüğü aklım almıyordu.Bütün bir hayat hikayesini böylesine çarpık bir şekilde algılayabilen veya kasıtlı olarak yansıtabilen bir beynin, nasıl bir sapkınlık sonucu bu hale geldiğini hayal bile edemiyordum.Hiç olmazsa bu şeytani planın ardındaki hastalıklı kafanın Salih'e değil de,kabadayı bozuntusu olduğu belli olan ortaklarına ait olduğunu umdum.

Arkadaşlarım çevremde kümelenmiş,bir şeyler konuşuyorlardı, ama ne dediklerini anlamama imkan yoktu.Cemil beni sertçe sarstı:

"Kerim, bu adam kimlere bulaşmış böyle abi?Belli ki yalnız hareket etmiyor.Bir fikrin var mı bu konuda?"diye beni ayıltmaya çalıştı:

"Dün gece senin yanına hazırlıklı gitmişler.Seni bilerek kışkırtıp, videoya almışlar.Bu iş tecrübeli heriflerin işine benziyor."dedi Can.

O sırada telefonum çaldı ve tam açmak üzere parmağımı kaldırdığımda ,Altay bana engel oldu:

"Baştan kimin aradığına bak."dedi.

Bilinmeyen bir numaraydı.

"Açma şimdilik."diye devam etti Altay."Onlar arıyorlardır.Tekrar aradıklarında konuşmayı kayda al.Zaten sana gönderdikleri videoyla muhtemelen telefonun hacklenmiş ve artık dinleniyordur.Bundan sonra onlarla temasın dışında o telefonu kullanma abi. Bildiğim kadarıyla senin numaran da hepimizinki gibi gizli, onu bulmaları bile hacker kullandıklarını gösteriyor.Belli ki bu işlerde profesyonel bunlar.Konuşurken her sözüne dikkat et Kerim.Onlara daha fazla malzeme verme.Ben şimdi Korhan baş komiseri arayacağım.Benim olayımı çözen de oydu hatırlarsanız, tam da bu işlerle uğraşıyor.Kim oldukları konusunda bir fikri olabilir.Bu arada hepimiz..."

Telefon yeniden ısrarla çalmaya başladı.Kendimi sakin olmaya zorlayıp,kayda bastım ve telefonu açtım, ama sesimi çıkarmadım.Kısa bir sessizlikten sonra, boğuk ve dalgalı, sanki ağır çekim gibi gelen bir ses:

"Kerim Varnalı?"diye sordu.

"Kimsiniz?"

"Baban kumar borçlarını ödemeyince, biraz kızmış olan alacaklılarıyız diyelim.Referans olarak seni gösterince, sana başvurmak zorunda kaldık.Umarım sen ondan daha akıllı olup, bizi üzmezsin."

Adam sustu ve benim konuşmamı bekledi.İşini kolaylaştırmaya niyetim olmadığı için ben de susmayı tercih ettim.Konuşmayacağımı o da anlamış olacak ki, monologuna devam etmek zorunda kaldı:

"Babanın borcu öyle pek mühim bir şey değil tabi, ama iş sana dayanınca, hele de ucunda böyle lezzetli bir hikaye olunca, işler değişti.Biraz aklı olan hangi insan evladı böyle bir şansı teper, değil mi ya?Hayat hikayene güzel bir fiyat biçtik Kerim bey.Sen vermezsen, hikayen gazeteler ve televizyonların parayı bastıracakları kadar ilginç ve seni yeterince kötü gösterecek kadar iğrenç.Yani her durumda bizim bir kaybımız yok.Hatta sen işbirliği yapmazsan, sırf eğlencesine, olayı soslamak için Salih efendinin ölümünü bile sana yıkabiliriz.Ha, ne dersin?Ne de olsa onu tartaklayıp, ölümle tehdit ettin,hatta suratına yumruk da atmış olabilirsin..."

Konuşan kişi dalga geçer gibi konuşmayı bırakıp, aniden sesini sertleştirdi:

"Sana yirmi dört saat süre tanıyacağım Kerim Varnalı.Yarın seni bu saatte aradığımda bir milyon lirayı hazır etmiş ol.Şimdi hemen harekete geçsen iyi edersin.O kadar nakitinin olmadığını da biliyorum.Artık arkadaşlarından mı alırsın, yoksa o vakıf yapacağın binaları teminat gösterip, kredi mi çekersin bilmem.Ama bütün hareketlerin kontrolümüz altında.Polise gitmeyi düşünme bile, anında haberim olur ve sonra sen de, o güzel sevgilin de üzülürsünüz.Sahi, o şu anda okulda, değil mi?Galiba prova yapıyormuş..."