ELA'YA KARŞI ELA ("YÖRÜNGE" SERİSİ 1) (Tamamlandı)

0N ALTINCI BÖLÜM

                        ON ALTINCI BÖLÜM

KERİM

Canım acıyordu.Ölümcül bir yara almışım gibi, canımdan can gidiyordu.

Sanki kurşun vücuduma girip, bütün organlarımda kanlı izler bıraktıktan sonra, kalbime saplanmış ve orada kalmıştı.

Bu dünyadaki en kıymetli varlığım, kollarımın arasında tarifsiz bir hüsranla acısını ortaya sererken, elimden bir şey gelmemesi beni delirtiyordu.Ömrümde şiddeti hiç tasvip etmemiş, mümkün olduğunca kaçınmıştım, ama şu anda öfkenin dibine vurmuş, belki cinayet bile işleyebilecek kıvamdaydım.

Bebeğime kıymışlardı.Ona acı çektirip, ruhunu parçalamışlardı.Onun özgür benliğine şüphe ve korkunun prangalarını vurmuşlardı.Ama onu yok edememişlerdi.Hayatta kalmıştı, ayakta kalmıştı.Çünkü benim sevdiğim kadın güçlüydü.Normal hayatını devam ettirebilecek kadar, başarılı bir öğrenci olabilecek kadar, iyi bir insan kalabilecek kadar güçlüydü.

Duygular üzerime sağanak gibi iniyorlardı – bir yandan sevgi, hayranlık, gurur, diğer yandan kızgınlık ve nefret.O ikisini elime geçirmek istiyordum, ruh hastası lise tecavüzcüsünü ve ondan da beter, insan müsveddesi babasını.Kimseye havale etmeden ikisinin de hesaplarını kendim görmek istiyordum.Kendime bir söz verdim, Ela bilmese de bir şekilde onun intikamını alacaktım.Çünkü kollarımın arasında titreyerek ağlayan güzel kızın bu kırık halinin, bir bedeli olmalıydı.

"Lütfen Ela'm, hadi bebeğim, sakinleş artık.Bu acıyı geride bırakman için ne gerekiyorsa yapacağız.Gerekirse yardım alacağız, ama bundan sonra asla yalnız olmayacaksın."

Ellerine, saçlarına ve tüm yüzüne durmadan küçük öpücükler yağdırıyordum:

"Sana hayranım aşkım.Sen çok güçlüsün.Böyle bir şeyin üstesinden gelip, ayakta kalmışsın.Başarılı bir müzisyen ve iyi bir arkadaşsın.Sıcakkanlı ve cömert bir ruhun var.İnanılmaz bir kızsın sen bir tanem, ve ben sana tapıyorum."

Ela kızarmış gözlerini bana doğru kederle kaldırdı:

"Ya ben hasarlıysam Kerim?Ya her yakınlaştığımızda paniğe kapılırsam?Ya normal bir kadın olamazsam?Sen her açıdan kusursuz bir sevgiliyi hak ediyorsun.Ya ben başaramazsam?"

"Lütfen Ela, asla böyle düşünme.Öncelikle ben kusursuz değilim ki kusursuz sevgilim olsun.Hem zaten kimseyi de aramıyorum.Ben seni buldum artık ve benim istediğim tek sevgili sensin hayatım.Ve sen her açıdan mükemmel ve normalsin.Bundan eminim.Ve bütün bir hayat var önümüzde, seni ne kadar gerekirse, o kadar beklerim ben.

Sorun olmaya devam ederse, beraberce çaresini bulacağız.Bu konuda asla kendini üzmeni istemiyorum."

Ela kollarımdan sıyrıldı ve üzerime atlayarak beni battaniyenin üzerine devirdi.Gözyaşları arasında yüzümü ve boynumu öpücüklere boğuyor ve bir yandan da durmadan: "Seni seviyorum.Seni çok seviyorum Kerim." diye tekrarlayıp duruyordu.

Yüzünü avuçlarımın arasına alıp, dudaklarını esir aldım.Ona verdiğim yumuşacık öpücükle, onu ne kadar sevdiğimi, saygı ve güven duyduğumu, onsuz olamayacağımı ve benim için her zaman benden önce geleceğini anlatmaya çalıştım.Birbirimizden nefes nefese ayrıldığımızda, bugün ilk defa yüzünün aydınlandığını, gözlerinin rahatladığını gördüm.

Sabahın geç saatlerinde aynı yatakta uyandığımızda, Ela'nın kollarımın arasında hala gergin ve huzursuz olduğunu fark etmiştim.