ELA'YA KARŞI ELA ("YÖRÜNGE" SERİSİ 1) (Tamamlandı)

ALTINCI BÖLÜM 2.KISIM

      

               ALTINCI BÖLÜM 2.KISIM

KERİM

Tam yanına vardığım an kızın, garsonun önüne bıraktığı içkiyi bir dikişte içmesini şaşkınlıkla izledim.

"Etkilendim." Diye takıldığımda, yaşarmış gözlerini açtı ve beni gördüğünde yüzüne tatlı bir pembelik yayıldı.Masada oturan çocuklara bu akşam beni kutlayarak yaptıkları jeste teşekkür ettim ve tekrar kıza döndüm."Doğum günü çocuklarıyla" ilgili bir şeyler saçmalayıp, benimle dans etmesini istedim.Gülümseyerek yerinden kalktı ve elini uzattığım elime yerleştirdi.Bu benim için çok özel bir andı.Sanki ikimizin de de kaderinde bir dönüm noktasıydı ve akşamdan beri hissettiğim o görünmez bağ o an somutlaşmış oldu.Belki sadece bu günün duygusal bir yankısıydı, ama kızı dans pistine götürürken, kavramış olduğum o narin elini bir daha hiç bırakmayacakmışım gibi bir his sardı içimi.

Dans etmeye başladığımızda ettiğimiz kısacık sohbetten, tam da şüphelendiğim gibi, bu gün bir şeylerin onu üzdüğünü anladım ve güzel gözlerine yansıyan acıyı yatıştırmak için iyice kendime çekip göğsüme yasladım.İçimde tanımlayamadığım şiddetli duygular kanımı tutuşturuyor, beni adeta sarhoş ediyordu.Kollarımda tuttuğum kızı oraya hapsetmek, bir daha hiç bırakmamak istiyordum.Ama o beni isteyecek miydi acaba? Ya bir sevgilisi varsa?Belki bu günkü üzüntüsünün sebebi o sevgiliydi.Umut ve korku arasında gidip gelirken çalan parça bitti ve bir sonraki başladı.Başını omzuma yaslayan kız bunu fark etmedi veya aldırmadı.Ondan yükselen hafif çiçek kokusunu mutlulukla içime çekerek dansın sonuna kadar sessizliğimi muhafaza ettim.

İkinci parçanın bitiminde kız kendini çekip iyice mahmurlaşmış gözlerini açtı ve gülümsedi.Vakit kaybetmeden şansımı denemeye karar verdim.

"Bu arada benim adım Kerim ve seni evine bırakmayı çok isterim.Tabi adını da öğrenebilirsem , mutlu olurum."

Kız duraksadı.Biraz düşündükten sonra:

"Ben Ela.Ve beni eve bırakabilirsin Kerim.Teşekkür ederim." dedi kısık bir sesle.

"Bu güzel dans için ben teşekkür ederim Ela.Bana bir dakika izin ver,arkadaşlara haber verip geliyorum." deyip onu masasına götürdüm.

Bizimkilerin yanına gittiğimde herkesin kendi havasında olduğunu gördüm.Can ve Altay yanlarına ne zaman oturttuklarını fark etmediğim kızlara sarılmışlar, belli ki gecenin ön hazırlığına girişmişlerdi.Cemil ve Nil ise derin bir tartışmaya dalmış görünüyorlardı.

"Ben gidiyorum." dediğimde hepsinden farklı tepkiler geldi.Can:

"Lan oğlum, nereye, daha çok erken.Daha karpuz keseceğidik, hedayeni vereceğidik..." diye dalga geçti.Altay:

"Bırak adamı abi, turnayı gözünden vurdu bu akşam."deyip göz kırptı.

Nil'in suratı asıldı, ama sesi çıkmadı.Cemil:

"Kendine dikkat et Kerim." dedi ciddi ciddi.

"Ederim anne." dedim neşeyle ve Can'a döndüm:

"Hediye kalsın.Sonra alırım.Şimdiye kadar aklınız nerdeydi?"

"Meşguldük abi." dedi Can anlamlı bir şekilde yanlarında kıkırdayan kızlara bakarak.

"Neyse, herkese iyi geceler.Siz de dikkatli olun, abartmayın." deyip yanlarından ayrıldım.

Ela'nın masasına yaklaştığımda basçının sinirli sesini duydum: