SANA SOYUNDUM #Wattys2017

60.BÖLÜM

Başarısız insanların yollarındaki taşlar, başarılı olanlar için birer basamaktır.
Gustave Flaubert

Melisa ileri geri yürüyordu ekiplerin gelmesini bekliyordu, ama Asya da boş durmuyordu evde cam çerçeve ne varsa indiriyordu. Melisa bütün bu olanlara anlam vermeye çalışıyordu, biran düşündü, acaba Asyayı yönetrn birşey mi var diye ama saçma olduğunu düşündü, böyle şeylere inanmazdı. O sırada Cody geldi, " Melisa "

Melisa, Cody'e baktı, ve ağlayarak ona sarıldı, ama neden sarılmıştı ki şimdi ona sonuçta ondan nefret ediyordu. Ama zor zamanlar insanları birleştiriyor demekki. Cody de şaşırmıştı ona satılmasına. Cody " birşey mi oldu içeri girmiyor musun, bu seslerde ne böyle? "

" Asya delirdi kaç gündür garip halisilasyonlar görüyordu bugün iyice delirdş beni bile öldürmeye kalktı bende kapıyı kilitledim, polisi aradım "

Cody kısık sesle " Demek doğruymuş dedi"

Melisa " anlamadım ne dedin? "

" Ah yok birşey, sadece şaşırdım, yani ne olduki birden bire "

" işte bende anlamıyorum ki, " o sırada polisler gelmişti.

" Neler oluyor? "

Melisa " memur bey arkadaşım delirdi, "

" açın kapıyı "

Melisa kapıyı açtı, önden polisler, arkasından Melisa ve Cody içeri girdiler, gördükleri manzara karşısında şoka uğramışlardı özellikle Cody ve Melisa çünkü Asya yere oturmuş eline oyuncak bir bebek almış onu emziriyordu bu sırada sanki karşısında birisi varmış da onunla sohbet ediyormuş gibiydi. Birden kafasını onlara çevirdi " Azat sizin gelmenizden rahatsız oldu gidin burdan "

Komser Murat, " oğlum buraya hemen bir ambulans çağırın, bu kızı bir muayene etsinler kendinde değil "

" hemen komiserim"

Melisa " memur bey, o delirmiş mi? "

" öyle gibi duruyor ama buna ben karar veremem "

Polis " çağırdım birkaç dakikaya burda olurlar"

Cody gördüklerine inanamıyordu, bu gerçek miydi? Gülşenden birkez daha korkmuştu insanlara acımadan neler yapıyordu, yaşadıkları gözlerinden film şeridi gibi geçirdide bu kadın gerçekten şeytanın vucut bulmuş haliydi. Ama neden Melisaya hiçbirşey söylemiyordu, çünkü hem oda para istiyordu hemde Gülşenden gerçekten korkuyordu.

...

Eymen " Bebeğim bugün seni bir yere götüreceğim "

Serpil " ay bak lüks bir yer olmazsa gelmem ona göre "

Eymen gülerek " Ya sana araba kullanmayı öğreteceğim, aslında ben ama ondan sonra da sana ızgara yapacaktım, baş başa doğada "

" Ama ben hiçbir iş yapmam baştan peşin peşin konuşalım "

" Tamam bitanem ben yaparım herşeyi "

" iyi o zaman, ya birde birşey söylemek istiyorum"

" Tabiki aşkım "

" seni seviyorum, " dedi ve sarıldı, işini iyi biliyordu "

" Bende bişey sormak istiyorum "

" Evet aşkım "

" Hiç okula gitmiyorsun, taksidini ödüyoruz o kadar"

" aaa şimdi üç beş kuruş paranın lafını mı yapıyorsun aşkım? "

" Hayır bebeğim, lafını yapmıyorum her ay çuval çuval para yatırıyoruz, bari git "

" Ay aşkım parasını veririz sınıfı da geçerim "

Eymen, Serpile yaklaştı bakışları setleşti. Serpil biraz korkmuştu " Aşkım sen hiç gitme yanımda kal ben sana okulu bile satın alırım "
Serpil bir oh çekmişti, peki Eymenin ailesi bunları duysa bütün muslukları kapatır asla para vermezdi.