2.BÖLÜM

4.8K 497 51
                                    

Asya koşar adımlarla durağa yürüyordu, bir yandan saatine bakıp geç kalmamak için dua ediyordu.
Serpil de etrafına bakınıp biran önce Asya'nın gelmesini bekliyordu. Karşıdan Asya göründü ve Serpil heyecanla yerinden kalktı en yakın arkadaşına sarıldı sımsıkı. Asya da aynı özlemle Serpile sarıldı..

Serpil ve Asya gerçek dostlardı, ilk okuldan beri arkadaşlardı ve beraber aynı lisede okuyorlardı. Asya'nın maddi açıdan durumu iyi olsada çok da güzel bir kız değildi , zaten bugüne kadar hiçbir erkekle çıkmamıştı. Serpil'in maddi durumu iyi değildi gece konduda yaşıyorlardı ama gerçekten güzel bir kızdı, Asya hiçbir zaman arkadaşının maddi durumundan dolayı onu hor görmezdi.

Asya " kardeşim seni gerçekten çok özledim "

Serpil " hiç sorma kardeşim biliyorsun anneme evde dikiş işlerinde yardım ediyorum,  çok özür dilerim seni ihmal ettim."

Asya " Lütfen saçmalama annene yardım etmen daha önemli kadıncağız nasıl yetiştirecek işleri. Hem bak sayılı gün çabuk geçer,  yine beraberiz.

Serpil " Çok iyisin kardeşim,  bu arada haberin yok senin biz Berkeyle ayrıldık!"

Asya " Neden ne oldu ki? "

Serpil " Ya beni tatilde birkaç kez evine çağırdı, buluşalım diye sürekli ısrar ediyordu bende gitmedim sonuçta biliyorsun evdeki durumları,  onada anlattım anlamadı,  aman onunla mı uğraşacağım zaten niyeti kötü diye düşünüyorum.  Ayrıldık bitti işte"

Asya " Boşver iyi yapmışsın pislik niyeti belliydi zaten,  hiç sevmemiştim biliyorsun o çocuğu biliyorsun "


Serpil " o değil de iyiki varsın kardeşim, sen olmasan derdimi kime anlatacağım"


A

sya " sende iyiki varsın ve iyiki benim kardeşimsin"

Otobüs gelmişti,  gerçekten çok doluydu bilirsiniz halk otobüsleri sıkış tepiş olur, birde hep ter kokar ne çektik be bu otobüslerden.

Serpil otobüs kartını cihazdan geçirirken "yetersiz bakiye" demesi Onu çok utandırmıştı. Serpil birkaç saniyeliğine etrafına baktı ve herkes ona bakıyordu, gözlerini kapattı yerde delik olsa içine girecekti. Asya hiç vakit kaybetmeden kendi kartını geçirdi, arkadaşının utandığını anlamıştı daha çok utanmasın diye bozuntuya vermiyordu.

Asya " Canım hadi ilerleyelim,  şuraya biryere tutunalım nasıl olsa ayaktayız" dedi gülerek

Serpil hiç konuşmuyordu, Asya da onu nasıl kırmadan söze başlasam diye düşünüyordu.

Asya - bak yüzüme bak! Biz kardeşiz aramızda paranın lafı olmaz, paranın olmaması senin suçun değil, kimsenin değil. Bende hiçbir zaman paranın lafını yapmadım her zaman sana destek olacağımı biliyorsun böyle yapma bak bende üzülüyorum. Kardeşlik nerde kaldı sen kardeşinden utanıyor musun yoksa?

Serpil " Özür dilerim.. Ben sadece... Neyse boşver saçmaladım.

Okula gelmişlerdi güçlükle inmeyi başardılar ama bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

SANA SOYUNDUM #Wattys2017Where stories live. Discover now