SIX TABOO: Forbidden Tales

Taboo Story 1 - Chapter 10

Sinalubong si Mariella ng mga naghuhumiyaw na mga tao habang naglalakad siya nang marahan sa kasalungat na direksiyon. Nasusunog daw kasi ang bahay nina Mariella, maging ang sa kapitbahay nila, nag nag-umpisa matapos ang malakas na pagsabog sa may bandang kusina. Sinunog kasi ni Mariella ito, matapos niyang palakulin ang lahat ng mga taong nakatira sa kanilang kapitbahay.

"Detective Alvarez..." Bulong niya sa kaniyang sarili bago siya pumara ng taxi patungo sa opisina nito.

***

Malalim na gabi nang makarating si Mariella sa presinto kung saan nakadestino si Detective Alvarez, pero laking gulat niya nang nadatnan niyang napakatahimik nito. Walang tao sa reception, gayun din sa bawat silid at opisina kaya naman pinangahasan na niyang pasukin kung nasasaan ang piitan.

Sa pagpasok niya sa pinto patungo sa madilim na pasiliyo ay unti-unti na rin siyang nakarinig ng mga kaluskos na unti-unti namang naging mga tinig ng daing at pag-ungol. Papaliko na siya sa mismong piitan nang gamuntik na siyang madapa dahil sa dalawang bangkay ng pulis na nakahandusay sa daan. Tiningnan niya ang kalagayan ng mga bangkay. Kapwa dukit na ang mga mata ng mga ito, wakwak ang bibig at wala nang mga dila.

Saglit pa'y nakarinig siya ng halinghing ng isang babae. Marahan niyang binagtas ang lugar ng mga piitang pinaggagalingan noon, at napataas ang kilay niyang makita ang receptionist na babae ng presinto, nakagapos nang patihaya sa bangko, kabang kinukubabawan ni Detective Alvarez na nakagapos rin at may busal sa bibig. Ngunit ay higit na nakapukaw ng atensiyon ni Mariella. Nakita niya si Rochelle. Humahahalkhak, kumakain ng mga mata ng tao, habang pasaklang na gumigiling sa ibabaw ng isang nakagapos at may busal na preso.

"Kuya, ang sarap mo naman ooohhh!" Habang gumigiling sa ibabaw ng umiiyak na binatiyong preso. "Mas masarap ka t-ti mo sa teacher ko, kaya hayun... tinanggal ko na lang ang kanya bago ko siya pinatay at kinain."

Sa ginta ng kalaswaan at kahindik-hindik na pagpapak ni Rochel sa mga mata ng tao ay natanggal naman ang busal ng nakatihayang receptionist.

"Parang awa mo na, pakawalan mo kami."

Napahinto tuloy si Rochelle sa kanyang paggiling; nilapitan ito para ibalik ang busal.

"Ano ka ba?" tila napaka-inosenteng sabi sa kaniya ni Rochelle, "Nakita mong nag-eenjoy pa si Detective Alvarez sa 'yo, ayaw mo na kaagad? Parati niyo namang ginagawa 'yan kapag walang nakatingin di ba?" bumaling ito kay Detective Alvarez na pigtas na pala ang tenga at ilong."Hoy, galingan mo naman po. Naiinip na ang kinakantot mo oh!" At saka ito humalakhak ng pagkalakas lakas.

Sandali pa ay bumalik na siya sa pagsaklang sa binatilyong presong katalik niya kanina.

"Kuya, ituloy na natin." Habang pumupwesto na siya, ang kaso mo'y hindi na ito tinatayuan sa takot at pagod. "Ano pala ang pakinabang ko sa 'yo kung hindi tatayo 'yan?" Hindi nagsalita ang preso. Umiiyak lamang ito at pumapalag. "A gano'n ang gusto mo? Teka..." Tumayo si Rochelle. Kinuha ang bakal na flashlight na nakalagay sa gilid niya at saka niya paulit-ulit na ipinukpok 'yun sa ulo ng binatilyong preso. Hindi nito tinigilan ito hangga't hindi ito nalalagutan ng hininga.

Matapos niyang mapatay ang bintilyo ay kinapa pa nito ang nabasag nitong bungo. Dinukot nito, kumuha ng ilang piraso ng utak at saka nito tinikman. Humalakhak ito matapos niyang maubos ang kanyang dinukot.

"Hindi masarap ang utak," Aniya, habang tumatayo na. "Pero pwede na ring pagtiyagaan." Bago niya muling nilapitan ang receptionist at siya namang pinagpupukpok niya hanggang sa mamatay.

Napaatras, napagapang nang patalikod at napahiyaw sa takot is Detective Alvarez. Lalo na nang makita niyang sa kanya naman lumalapit ang dalagitang si Rochelle. Tnanggalan siya ng busal nito.

"Sa palagay mo? Ano kayang pakinabang ko sa 'yo para manatili kang buhay?"

Umiling-iling sa takot ang detective habang pinagmamasdan niya ang unti-unting pagngisi ni Rochelle kasabay ng pagsaklang nito sa kanyang kandungan.

"P-para na kitang anak, Rochelle. Huwag!" Hinawakan na kasi nito ang kaniyang ari.

"Ay ok lang 'yun. Mas matanda pa sa 'yo 'yung teacher na gumahasa sa akin 'no. Na-enjoy ko na rin naman siya ng maglaon. 'Yung nga lang pinatay ko na siya kasi ayaw na niya akong galawin simula no'ng hiniwa ko ang kanyang dibdib. Titikman kita, Detective ha, kung masarap ka, bubuhayin kita." Sabay tutok nito sa kargada ng Detective, sa kaniyang pagkababae. "Ohhh wow!" Ungol ni Rochell sa ka kanyang paggiling, "Ang laki mo, ang sarap mo." Hinalikan pa nito ang nakatatandang lalaki. "Kaya lang parang lumalambot na." Tiningnan nito ang magkahugpong nilong katawan. Paano ba naman kasi tatayuan ang isang lalaking nilulukob ng matinding takot. "Patitigasin mo ba 'yan o..." Itinutok ni Rochelle ang icepick na nahagip nito sa bandang likuran ng detective. "Papatayin kita."

Pumikit ang detective. Marahil ay ginagawan ng paraan ang kanyang problema. Ngunit dahil sa matinding kaba ay hindi na niya talaga magawang patayuin ang kaniyang pagkalalaki.

"Walang kwenta." Naiinis na wika ni Rochelle bago niya ilang ulit na sinaksak ang leeg ni Detective Alvarez hanggang sa mamatay.

Papalabas na ang dalagita sa piitian ng magkatinginan sila ng kanyang inang si Mariella. Ngumisi si Mariella sa kaniyang anak; ngumisi rin naman si Rochelle pabalik sa kaniya.

"Ang Diary ni ate Jennica, nasa opisina ni Detective." Sabi ni Rochelle sa ina, "Kunin natin."

Tumango si Mariella bago nila magkahawak-kamay na tinungo ang opisina ng pinaslang na Detective. Naroon nga ang Diary ni Jennica at ito'y kanilang kinuha. Matapos nilang makuha 'yung may madali silang tumalilis. Sumungkit ng mga sinampay upang ipalit sa kanilang mga kasootan matapos nilang makiligo sa pampublikong palikuran.

"Saan tayo pupunta inay?" habang naglalakad sila sa sakayan ng bus.

"Sa Quezon."

"Bakit, may kakilala ka ba roon?"

"Wala." Ngumisi ito, "At mas mainam na wala, di ba?"

***

"Saan po ba kayo rito?" Tanong sa kanila ng lalaking bus driver nang makarating na sila sa hangganan ng bus sa terminal.

"Ang totoo po, naghahanap pa lang po kami ng matutuluyan ng aking anak." Sagot ni Mariella sa bus driver. Tumitingin-tingin ito sa kaniya na para bang natitipuhan siya nito. "Kamamatay lang po kasi ng aking asawa, at nagbabaka-sakali lang po akong makapag-umpisang muli dito sa Quezon. Ayos lang po ba ang makitulog muna kami rito sa terminal ngayong gabi. Pero pangako po, bukas po, susubukan po naming makahanap ng matutuluyan."

"Naku, bawal dito eh. Kung gusto niyo. Doon naman muna kayo sa bahay ko. Nag-iisa lang naman ako sa buhay at may isa akong silid na maaari niyong tuluyan kung interasado kayo."

Nilapitan ito ni Mariella at hinaplos-haplos sa braso. Napatingin naman ang lalaki sa kamay ni Mariella. "Salamat ha? Huwag kang mag-alala, ngayong gabi lang naman. Bukas aalis na rin kami."

Napatingin na sa nang-aakit na mukha ni Mariella ang lalaki, "h-ha naku, ok lang naman kahit gaano katagal." Halatang naaaburido ito sa ginagawa sa kaniya ni Mariella, "Mahirap din kasing humanap ng matutuluyan dito. H-huwag kayong magmadali, kahit magtagal pa kayo, o-ok lang. Halina kayo..." umalikod na ang lalaki patungo sa sakayan ng Jeep.

Nilingon ni Mariella si Rochelle. Nginisian niya ito; nginisian naman din siya nito pabalik.

[KATAPUSAN NG UNANG ISTORYA]

Abangan ang ikalawang istoryang pinamagatang, TUHOG.