WMAMTG (Unedited)

CHAPTER 40 - Nani wo su beki ka?

a/n: guys ayan huh, dahil mahal ko kayo kahit medyo masakit pa ang kamay ko, nag update na ako. Sana magustuhan nyo.

Uunahan ko na kayo, bitin to kasi po ongoing pa yung story kaya laging bitin.

Anyways sana talaga magustuhan nyo.

~ScarsAreBlind~

========================================================

CHAPTER 40 – Nani wo su beki ka?

 

 

KIYOMIKO’s

 

Hanggang makarating kami sa bahay ay hindi ako kinakausap ni Seal. Alam kong galit sya sa akin dahil ginawa ko mismo yung sinabi nyang wag kong gawin.

Kinatok ko sa kwarto nya si Mikage. Halata sa mukha nya ang pagkagulat ng makitang nakaalalay ako kay Seal.

“God, baby ano nangyari sa kanya?” tanong sa akin ni Mikage habang tinutulungan akong ipasok si Seal sa kwarto nya na dating kwarto ni Seal.

“Long story Mikage, can you just cure him first bago ka magtanong?” iritang sabi ko kay Mikage.

“Sure I can do that but first you must go to Kyohei’s. He’s looking for you and been calling me gazillion times. Ako na bahala sa kanya.” Sagot sa akin ni Mikage. Exage naman masyado to. Pero mukhang kailangan ko ngang pumunta doon to clear some things.

Nilapitan ko muna si Seal na nakahiga na sa kama nya ngayon at kasalukuyang ginagamot ni Mikage.

“Seal, alam kong galit ka. Aalis muna ako, may mission pa akong kailangang tapusin. Sana pag balik ko kausapin mo na ako.” Sabi ko sa kanya habang sya sa ibang direksyon nakatingin. Ni ayaw nya akong tignan. Nagsimula na ako lumabas ng kwarto ng bigla syang magsalita.

“Galit ako sa sarili ko Kiyo. Ako dapat ang pumuprotekta sayo. Ako dapat ag nagliligtas sayo. I know, you did something, just to to get me out of there. Kiyo, I don’t like that. I feel so useless. Kiyo ikaw dapat ang magalit sa akin. Please, get angry at me. Blame me.”  Nagulat ako ng bigla nya akong yakapin mula sa likod. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Shock? Guilt? Happiness? Arg. I’m kinda confused.

“Ahm, Seal, let’s talk later okay? Bye.” Sabi ko sa kanya sabay takbo palabas habang nakahawak ang isang kamay sa dibdib ko. Just what was that? Why does my heart beats so fast? Gosh! I think I’m going to have aheart attack. Iie, sore ga okotte suru kotoha dekimasen. (No, this can’t be happening.)

I just dismissed that thought at mabilis nang lumabas ng unit ko. Gamit ang kotse ko, mabilis na akong tumungo sa bahay ni kuya. Pagdating na pagdating ko doon sumalubong sa akin ang nag aaway na Yujia at Shin. What the hell? Wala na bang mas ikaka weird pa ang araw na to?