My Personal "BODY" Guard by spunchbob

Chapter 38

Chapter 38

Dennise's POV

"Mahal kita.." Bigla siyang napayuko. Habang ako nama'y natahimik at napahinto sa pagwawala ko laban sa ginawa niya sa akin kanina.

Hindi ko akalain na sa isang salitang iyon, mapapatahimik niya ako. Mapapatigil niya ako sa pagwawala ko at makukuha niya ng buong-buo ang atensyon ko. Tila nawala sa ala-ala ko na lasing at nakainom ako.

Para akong nabuhusan ng tubig sa narinig ko mula sa bibig niya. Ngayon lang. Ngayon ko lang narinig sa kanya na mahal niya ako.

Totoo ba?

Mahal niya ako?

"Mahal mo 'ko? Talaga ba? Oh edi wow! *ngumisi ako na parang flattered ako sa sinabi niya* isa na naman ba 'to sa pagpapanggap mo?" Hindi siya umimik. Nakatayo lang siya sa harap ko at nakayuko. Hindi ko alam kung anong reaksyon ng mukha niya sa kasalukuyan, nakangiti ba siya? Malungkot? Nakangisi o ano?

"Gabriel tulungan mo naman ako, alin ba.. O para mas madali, ilan ba sa mga salitang sinabi mo sa akin ang totoo?" Nakabibingi yung katahimikan na bumabalot sa aming dalawa. Hindi pa rin siya naimik.

Naglakad ako paalis sa kinatatayuan ko dahil mukhang wala ng patutunguhan yung pag-uusap naming dalawa. Pero bigla siyang nagsalita na nakapaghinto sa paglalakad ko palayo sa kanya..

"Pakinggan mo naman yung paliwanag ko, please?" Huwaaaaaaw! Big word. Pakinggan? Eh siya nga 'tong tahimik at walang imik 'di ba?

"Hindi mo kailangan magpaliwanag.." Utas ko sa kanya habang nakatalikod.

"Kailangan, para maunawaan mo kung bakit nangyayari ang lahat.." hinabol niya ako. Kasalukuyan niyang hawak yung braso ko para lingunin ko siya.. Napatingin ako sa kamay niya na nakahawak sa braso ko, talagang pag gugustuhin niya ginagawa niya talaga no?

"Hindi na dahil alam ko na Gabriel.. Tama na please? Itigil mo na, kasi nasasaktan na ako.." Tinanggal ko yung kamay niya sa pagkakahawak sa braso ko.

"Akala mo ba ikaw lang ang nahihirapan? Ikaw lang ang nasasaktan? Ikaw lang ang natatakot? T*ngina! Ako rin. *sinuklay niya sa mahaba-habang buhok niya yung kamay niya* pero gusto kong magpaliwanag. Gusto kong malaman mo kung bakit at kung ano yung totoo"

"At pagkatapos ano? Gaaad! Do you expect me to believe na mahal mo ako after hearing na pinaglalaruan mo lang yung nararamdaman ko? Umaasa ka pa ba na papakinggan ko pa yung reason mo? Babae ako Gabriel, nasasaktan"

"Exactly, babae ka kaya ka ganyan at nagkakaganyan. You assume things kahit hindi pa naririnig yung dahilan naming mga lalaki. Nasasaktan kayo kasi nag-aassume agad kayo. Puro kayo hinala. Tamang hinala.. Diyan naman kayo magaling e."

*pak*

"How dare you to say that? Umalis ka na! Hindi ko kailangan ng paliwanag mo!" Mapiyok-piyok kong isinigaw sa kanya kasama ang isang lumalagutok na sampal.