Babasının katı kurallarıyla büyümüş fakat buna rağmen savaşçı bir ruha sahip olan Derin Atacan arkadaşlarını ziyaret etmek için karakola gider ve orada hayatının aşkıyla tanışır. O adamın adı Anıl Karataş'tır. Onu tanıdıkça ondan hoşlanmaya başlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşınızda Anıl'ın ikizi Arwin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşınızda bu da Rowan (Mete)
Kafamı yavaşça yukarı kaldırıp gözlerimi açtım. Ne zaman uyumuştum? Başım feci ağrıyordu. Gözlerim yanı başımda oturan Anıl'a kaydı. Yanında Mete de vardı. Ne zaman gelmişti?
"Uyandı bizimki" dedi Mete bana bakarak. Anıl bunu duyunca direk bana döndü ve kollarını bir anda boynuma doladı. Ne olduğunu anlamamıştım.
"İyi misin sen?" dedim şaşkın bir şekilde. Ama bana cevap vermiyordu. Konuşmuyordu. Sadece kolları boynumdaydı ve bu bana her ne kadar huzur verse de onun için endişeleniyordum.
"Bir şey olmuş söyler misin?" dedim endişeyle.
"Hayır bir şey olmadı"
"Bu kadar kötü bir yalancı olduğunu bilmiyordum" dedim. Daha sonra kollarını gevşetti ve üzgünce Mete'ye baktı. Ne diyeceğini bilemiyor gibiydi.
"Anıl lütfen anlat hadi. Bak ben seninle uçuruma gittim"
"Biliyorum. Dünya'nın en şanslı adamlarından biri olduğumu kendime her gün hatırlatıyorum. Ama anlatamam lütfen anla beni... lütfen"
"Peki, ben hava almaya çıkıyorum" dedim ve ceketimi kapıp dışarı koştum. Koşarken sürekli arkamı dönmek istiyordum. Ama arkamda olmadığını görürsem yıkılırdım.
"Şşşt! Baksana" diye bir ses duydum. Bu kimdi yine? Bu ülkede neden bu kadar şerefsiz insan vardı?
"Ne var?" dedim kollarımı birleştirerek.
"Karşıdan karşıya geçerken dikkat et. Eğer araba çarparsa fıstık ezmesi olursun" dedi sırıtarak. İçimdeki sinirlerin depreştiğini hissettim. Büyük ihtimal kendimi tutamayacaktım ve tutmayacaktım! Tam adamın üstüne doğru gitmiş elimi havaya kaldırmıştım ki yan taraftan yüzünü görmediğim biri tarafından uçan tekme yedi yüzüne. Bu tekme beni bile korkutmaya yetmişti. Elim korkudan havada kalmıştı. Ben hayatım boyunca böyle tekme görmemiştim. Daha sonra bana döndü ve o kişinin Anıl olduğunu anlamış oldum. Tam ağzımı açmıştım ki yerdeki adam yerde sürünmeye devam ederken kemerinden bir bıçak çıkardı ve Anıl'ın bacağına sapladı. Her şey o kadar ani olmuştu ki sadece güçlü bir çığlık atabilmiştim. Hemen yere doğru atladım. Anıl o kadar acı hissetmesine rağmen gıkını çıkarmamıştı. Adama güçlü bir tekme geçirdim kafasını tutup burnunu hızlıca yere vurdum. Şerefsiz.
