BLS#5: His Love, Her Alibis(COMPLETED)

Chapter 41 Don't Promise

Chapter 41 Don't Promise

***MICAH POV***

"DAMIHAN mo ang kain mo mahal." ani Louie, nilalagyan na naman niya ang plato ko. Buti sana kung kunti lang kaso ang dami talaga!

"Hindi ko kayang ubusin yan!" angal ko, binawasan ko ang ulam na inilagay niya at inilipat sa plato niya. "Ikaw ang kumain niyan!" >3<

He sigh. "Mahal, kailangan mong tumaba." >__<

"Kahit na tumaba ako hindi ka naman ma-e-engage sa akin." mahinang bulong ko.

"What did you say love?" kunot-noong tanong niya.

P.S. kinabahan talaga ako, buti na lang may pagkabingi ang lalaking ito! >__<

"Wala." tinusok ko ang maliit na piraso ng karne.

"But I've heard that..."

Isinubo ko iyon sa bibig niya. Ingay much kasi. "Ang sabi ko ikaw dapat ang kumain ng marami. Ang panget-panget mo na." =__=

"I'm handsome Love." =__=

"Sino ang may sabi? Kung yan ang magiging mukha ng boyfriend ko tiyak na maghahanap ako ng... Asdfgh." Naudlot ang speech ko, ang lalaki kasing ito. Gumaganti! Sinubuan din ako. "Louie naman!" >___<

"Subukan mo lang ipagpalit ako, mayayari ang ipapalit mo." tinitigan niya ako ng masama.

"Ako nga ipinagpalit mo." bulong ko ulit.

"What?" =__=

Ismid ang iginanti ko. Ang bingi talaga! =__=

"Panget ka." Muli kong tinusok ang malaking karne at ipinasok sa nakangangang bibig ni Louie. No choice na siya kundi ang nguyain iyon.

Natawa nga ako ng husto nang parang nabulunan siya. Ayan, ang kulit kasi e. Tawa lang ako ng tawa. Hindi naman tumagal itong bibig ko sa kakatawa kasi binusalan niya ng pagkain ang bibig ko. Nabulunan tuloy ako.

Hinampas-hampas ko ang dibdib ko, non-stop ang ginawa kong pag-ubo. Amputiks, mukhang mamamatay na nga ako, nang dahil pa sa pagkain! >__<

"L-Love... I'm sorry..." ramdam ko ang paghimas niya sa likod ko. "Drink this."

Agad kong kinuha sa kamay niya ang baso. Inisang lagok ko yun. "Louie naman! Papatayin mo ba ako?!" >__<

"Hey, I'm sorry. I don't mean it." >__<

"Hmp! Sorry your face." I pouted.