Never Again: The Ambiguous Ending (Tres Patroncitas #3)

CAPITULO 28

CLAZZO

Agad ko siyang tinutukan ng baril, tinaas niya naman ang dalawa niyang kamay habang nanlilisik ang mga mata kong nakatingin sa kaniya.

I immediately look for Ely and to my shock, I saw her sipping on her wine while beautifully sitting on of the couches.

May kung anong init ang biglang dumapo sa katawan ko, alam kong I'm about to get mad. Isa kasi sa pinaka mataas na rule dito organisasyon namin na we are not allowed to let our enemies in to our private properties that are obviously owned by Wagon Empire.

"What's the meaning of this?" Tanong ko habang nakatutok pa rin ang baril ko kay Casanova.

Wala namang imik si Casanova kundi nakataas lang ang kaniyang mga kamay. He somehow looked clueless and innocent.

"I'd like you to meet Casanova, my friend." My knees got almost weak when I heard that from Ely.

He's what? A friend????

"What the fuck are you saying, Ely?! He's an enemy! How could you betray our organization?!" Di ko na naiwasang mangunot ang noo.

Of course, this can't be!

Marami nang nangyayari sa mga buhay namin, bumabagsak na nang unti unti ang Wagon organization, nawawala na sa posisyon si Rhyle at unti unti na nalalagas ang mga negosyo namin, hindi na namin kakayanin kung may pang t-traydor pang mangyari.

Tumingin ako kay Ely nang nangingilid ang luha, nasaksihan ko kanina kung paano bumagsak ang katawan ni Rhyle dahil sa pagod at dahil sa stress, hindi niya na kakayanin kung madagdagan pa ng ganito.

"How c-could you..." Kahit nanghihina ay mariin ko pa ring hawak ang baril.

Akmang lalapit sa akin si Ely pero agad ko rin siyang tinutukan ng baril, "Don't you... Don't you dare come near me."

Labag sa loob ko 'to, ang tutukan ng baril ang sarili kong kaibigan pero puta, hindi pwede 'to, nilabag niya ang isa sa mga rule.

"Call Rhyle, I'll be leaving this place."

My heart suddenly felt a pang, I don't know what to say or even what to react. I was just standing in front of them, with trembling lips; hoping that this is just a prank.

"No, Ely. Hindi ka sasama—" Naputol ang sasabihin ko nang bigla na lang lumabo ang paningin ko dahilan para maibagsak ko ang baril ko.

What's happening to me...?

"'Wag kang lalapit!" Sigaw ko nang matanaw na palapit na sana si Ely.

Agad akong tumakbo palabas kahit nanlalabo ang paningin, kinuha ko ang aking phone at saka tinawagan si Rhyle.

Hindi ko na sana siya kakailanganing tawagan kung narito siya ngayon sa Wagon Village pero umuwi siya sa bahay ni Faughn.

Nagmakaawa lang ako na pumunta siya dito ngayon, ayaw niya pa at sinabing kung pwede ay bukas na lang ang kaso mukhang hindi na 'to kayang ipagpabukas.

Sumandal ako sa aking kotse, nahihilo na at iba na ang feeling, alam kong sooner or later I might lose my consciousness pero sinisikap kong 'wag mahimatay. Hindi ko rin alam kung bakit.

Bumalik ako sa loob at saka muling hinarap ang dalawa, hindi biro ang ginawa ni Ely dahil malaki ang kapurasahan nito kung sakali.

"I know you're aware of what you have done, Ely." Diretso kong sambit sa kaniya at muling tinutok ang baril kay Casanova.

"Why are y-you doing this? You're gonna waste our decades of friendship because of that asshole?!" Hindi ko na naiwasang sumagaw dahil sa nararamdaman.

Ely looked at me differently, her gaze was screaming a strange emotion I have never seen in my whole life.