𝐹𝑜𝑟𝑏𝑖𝑑𝑑𝑒𝑛

თავი 19.

~ 2 საათის შემდეგ ~

- პატარავ, გინდა გავისეირნოთ? ამ ბავშვის გამო, რამდენი ხანია მე და შენ მარტო არსად ვყოფილვართ.
- კი, დიდი სიამოვნებით წამოვალ, მომენატრა შენთან ერთად სეირნობა.
- მიდი გამოიცვალე და წავიდეთ.

იუნას პოვ: ზემოთ ავდივარ, რამდენიმე ტანსაცმელს ვირჩევ, ყველას ვიზომავ და სამწუხაროდ არცერთი მომწონს.
ბოლოს ვიპოვე ისეთი, როგორიც მინდოდა. სკამზე მქონდა თურმე გადაკიდებული და ვერ შევამჩნიე. ცოტა კი დაიჭმუჭნა, მაგრამ არაუშავს, გავაუთოვებ.

რამდენიმე წუთში უკვე მზად იყო და ჩავიცვი.

ქვემოთ ჩავედი და დენისთან მივედი.

- აბა, როგორია?
- ძალიან ლამაზი ხარ პატარავ.
- მადლობა მამიკო.
- მე როგორ გამოვიყურები?
- ძალიან სიმპათიური ხარ.
- შენთვის მხოლოდ.
- დიახ.

ავტორის პოვ: იუნამ და დენისმა სანაპიროზე წასვლა გადაწყვიტეს. გზად ცოტა სასმელი და სასუსნავები იყიდეს და როგორც კი ადგილზე მივიდნენ,  მაშინვე ქვებზე ჩამოჯდნენ და ზღვის ხედით ტკბობა დაიწყეს. 

იუნამ დენისს თავი ფეხებზე დაადო და ცაში, ლამაზ ჩიტებს უყურებდა.

- როგორი ბედნიერი ვარ შენ რომ მყავხარ დენისს.
- მეც ძალიან ბედნიერი ვარ. რამდენი ხანი ვმალავდი იმას რომ მიყვარდი. ვისთან არ ვიყავი შენს დასავიწყებლად მაგრამ ამაოდ. ახლა კი, მთელი გულით მიხარია, რომ ჩემი შეყვარებული გქვია!
- რა საყვარელი ხარ ჩემო ბიჭო, ძალიან მიყვარხარ.
- მეც, სიგიჟემდე

ასე შესციცინებდნენ ერთმანეთს თვალებში და იღიმოდნენ. ერთი შეხედვით ეტყობოდათ, თუ რამდენად ძლიერად უყვარდათ ერთმანეთი.