თავი12.

21 7 2
                                    

~რამდენიმე თვის შემდეგ~

- ძვირფასო, ბავშვმა ფეხი მომარტყა.
- რაა, მართლა?
- ხო, მოდი და ნახე.

ჯენიფერთან მივირბინე, მუცელზე ხელი მოვუსვი და ვიგრძენი, როგორ არტყამს ბავშვი ფეხებს.

- ძალიან ბედნიერი ვარ, მალე პატარა გოგო გვეყოლება.
- ხო, მამიკოს პატარა სიხარული. (სახეზე სევდა დამედო)
- რამოხდა დენისს?
- ისეთი არაფერი, ცოტახანი სუფთა ჰაერზე გასვლა მინდა.
- კარგი, არაა პრობლემა, მიდი წადი და მალე დაბრუნდი.
- კარგი პატარავ.

სახლიდან გავედი და ქუჩაში მივსეირნობდი. უეცრად, თავში ერთმა იდეამ დამარტყა. გეზი ჰანას და იუნას სახლისკენ ავიღე. რამდენიმე წუთში იქ ვიყავი, ზარი დავრეკე და როგორც ველოდი, ისე მოხდა. კარი იუნამ გამიღო.

მე მას ეგრევე ტუჩებზე ვაკოცე და არ ვშორდებოდი.

________________________________

ვიცი, ძალიან პატარა თავია, მაგრამ უნდა დამედო.

𝐹𝑜𝑟𝑏𝑖𝑑𝑑𝑒𝑛 Where stories live. Discover now