თავი 10.

34 7 17
                                    

- დავბრუნდი, აბა რას შვებიან ჩემი პატარები?
- ფილმს ვუყურებთ ძვირფასო, მოდი შემოგვიერთდი.
- მოდი დე.
- მოვდივაარ.

ჰანა იუნას გვერდით დაჯდა და ფილმის ყურებას შეუდგა. მეც ვუყურებდი, მაგრამ ერთ მომენტში იუნასკენ გავიხედე და თვალი ჩავუკარი. მან კი უბრალოდ გაიღიმა.

~1კვირის შემდეგ~

დენისის პოვ: იუნა ბოლო დროს ძალიან მოწყენილია, თითქოს იგივე დაემართა რაც მე. ცუდად არის, ხშირად ჩხუბობს,  ჰანა კი ყოველ დღე სადღაც მიდის და სახლში ღამით ბრუნდებდა.

- დედა(გავძახე დედაჩემს, რომელიც ჩაფიქრებული იყო.)
- გ-გისმენ
- რა გჭირს? ეს რამდენიმე დღეა ვერ გცნობ.
- არაფერი ისეთი.
- დედა, მომიყევი.
- უბრალოდ, ჰანას ვეღარ ვცნობ. ძალიან უხეში გახდა ჩემს მიმართ და ნორმანულად ვეღარც კი ვნახულობ.
- ცუდად გექცევა?
- არა, უბრალოდ უხეში გახდა და ყველაფერი აღიზიანებს.

დედასთან მივედი და ჩავეხუტე.

- შემიძლია დაგაწყნარო.
- როგორ?
- ვიბანაოთ.
- ერთად?
- ხო.
- კარგი

აბაზანაში წავედი, წყალი ავავსე, შიგნით ჩავწექი და იუნას დაველოდე.

ცოტახანში იუნაც მოვიდა.

- თვალები დახუჭე.

დავხუჭე, ცოტახანში კი გავახილე და ის უკვე ჩემს წინ იწვა.

- ნუ გრცხვენია დედა, უბრალოდ მოეშვი.
- შვილთან შიშველი ყოფნა, ცოტა არ იყოს და სამარცხვინოა.
- მე უკვე ვნახე შენი ტანი, გუშინ
- ვიცი.
- ხოდა ვსო, მოდუნდი.

დენისის პოვ: დავინახე როგორ მოდუნდა იუნა და წყალში ბოლომდე ჩაიფლო. მე მას ვუყურებდი და მის მთლიან ტანს ვაკვირდებოდი.

უეცრად, რაღაც სიმძიმე ვიგრძენი. ქვევით დავიხედე და დავინახე, რომ ამდგარი მქონდა.   ჯანდაბა, ისევ ამიდგა(გავიფიქრე ჩემთვის.)
პოვის დასასრული~

იუნასთან მივედი, მის ზემოდან მოვექეცი და ყელში კოცნა დავუწყე.

𝐹𝑜𝑟𝑏𝑖𝑑𝑑𝑒𝑛 Where stories live. Discover now