For the second time

Chapter Twenty Nine

—-

-Krisandra-

Nandito kami ngayon sa isang private room... okay na si Smirky maliban sa injury na natamo nito sa paa at ilan pang sugat nito sa braso. Masama ang pagkakatingin ko ngayon kay Trail. Pero mukhang wala lang naman ito sa kanya.

Hindi ko na natiis at sinumbatan ko na siya.

"You know what dumb ass? This is really your fault! " sisi ko dito. Napatingin naman ito sa akin at sambakol ang mukha nito.

"I admit it already so shut the fxck up Krisan!"

"How will I shut the fxck up if she is not yet awake?!"

"Come on the doctor said that she will wake up soon!"

"Arrgh this is really your fault!"

" Stop blaming me!"

"Ang ingay niyo naman" Natigil kami sa pag babangayan ng makita naming gising na si Smirky.

"Smirky!" masiglang sabi ko dito bago ako lumapit dito at kaagad ko itong niyakap.

"Are you okay now?" tanong ko dito pagkuwan.

"Yup. Bakit ba kayo nag aaway huh? Ang iingay niyo" nayayamot na sabi nito. Nag katinginan naman kaming dalawa bago nag ismiran.

"Diba kasi siya ang may kasalanan kung bakit nangyari sayo to?" nakakunot noong tanong ko. Napa huh naman ito.

"Huh? Sinong nag sabi?" takang tanong ni Smirky. Tumingin ako kay Trail na nakatingin lang sa malayo.

"Siya mismo"-Krisan

"Oy Trail ano ba yang pinag sasabi mo? Hindi mo kasalanan kung bakit nangyari sa akin to. Kung mayroon man dapat sisihin ako iyon." Sabi nit okay Trail bago ulit tumingin sa akin.

"Kaya Krisan dapat wag mong sisihin si Trail" nag karoon ng katahimikan.

"Fine." Inis na sabi ko bago nag cross arm. Bored lang naman na tumingin si Trail sa amin.

"I'm really sorry Smirky" tumingin si Trail kay Smirky

"May kasalanan din naman ako sa nangyari sayo" sincere na sabi nito.

"Buti alam mo" nakaingos na sabi ko kay Trail. Sinamaan lang naman ako nito ng tingin bago tumingin ulit kay Smirky.

"And I am sorry" narinig kong napabuntong hininga si Smirky.

"Okay fine. Makulit ka eh. You are forgiven kahit wala ka naman talagang dapat ihingi ng sorry"

"Thanks" tipid na sabi nito.

"I really have to go. Don't worry nabayaran ko na ang hospital bill mo" nanlaki yung mga mata ni Smirky.

Ha dapat lang. Siya naman kasi ang may kasalanan kung bakit nasa ospital ngayon ang kaibigan ko.

"P-pero hindi mo kailangang gawin iyon!" kontra ni Smirky pero nugmiti lang ito.

"But I want too. Good bye Smirky. See you soon" yun lang at lumabas na ito ng kwarto. Naiwan naman kaming dalawa ni SMirky sa loob ng kwarto.

Nag usap pa kaming dalawa... pero natigil iyon ng may tumawag sa akin. Nag pa alam ako dito na sasagutin ko lang ito sa labas...

Sa labas nakita si Trail na may kausap na doctor... ito ang tumingin kay Smirky. Ng makita kong pa alis na ito ay tinapos ko ang tawag at sinundan ito.

-Trailor-

"Ignacio!" rinig kong tawag sa akin ni Krisandra. Nag bingi-bingihan ako at hindi ko ito pinansin. Pero hindi ito sumuko. Sinundan pa din ako.