The Billionaire's Mistress

Chapter Thirty-six

Her Point of View.

"You're not with your wife, Mr. Sarreignto?"

I asked pagkadating ko pa lang with my Team sa private plane ni Carriuz. He smiled at me as if natatawa siya sa tanong ko. Tinaasan ko lang siya ng isang kilay kahit gusto ko na rin matawa. Alam ko naman kasing hindi niya kasama. Sinabi niya sakin kagabi nang bumisita siya sa bahay. Oh well, you don't have to ask me kung anong nangyayari during his visits. May idea naman na yata kayo. Hahahaha! Wait. Sinong kausap ko?

"Sadly, my wife is busy."

"Oh. Sorry to hear that. By the way kasama ko ang Team ko ngayon. Sila sina Tessa, Ray, Luis at Des."

"Hi. Nice to meet you all and thank you for being here."

Masaya naman ang apat na nakipagkamay kay Carriuz. Niyaya na kami ni Carriuz na pumasok ng plane. This is a private plane of Sarreignto's. It can occupy fifteen or more passengers. Pinili ng apat na doon sa dulo maupo at ako naman ay nandito sa bandang harap. Carriuz is here beside me. One and a half hour lang naman ang byahe from here to Masbate. Yes. Ganoon lang kalapit. Nang ma-settle kami sa loob at nagsimula nang maniobrahin ang plane, Carriuz reached for my hand and hold it tight. Napatingin ako sa kaniya and he just winked at me. Napailing na lang ako. I let our hands stay like that while I am looking at the window.

"You're beautiful."

Napalingon ako kay Carriuz at nahuli ko siyang nakatitig lang sakin. Kumunot ang noo ko.

"Hindi ka pa ba nagsasawa sa mukha ko?"

Umiling iling siya habang nakangiti.

"Paganda ka nang paganda sa paningin ko, honestly."

Tumaas ang isa kong kilay. I am not used to him praising me and admiring me.

"Are you alright? May kasalanan ka ba sakin at kanina mo pa ako pinupuri?"

Nilapit niya ang mukha niya sakin kaya nagulat ako. Ngumisi siya. Kaagad niyang dinampi ang labi niya sa tungki ng ilong ko. I gasped at agad na napatingin sa likod ko kahit na ang sinasandalan ko lang naman ang makikita ko. Kinabahan ako dahil baka makita kami ng Team ko.

"What are you doing?"

Pabulong kong angal sa kaniya. Mas nilapit niya ang mukha niya sakin.

"What? I just want to kiss you. Is that a crime?"

Bulong niya pabalik sakin. I rolled my eyes.

"We're not alone, Carriuz."

"Di naman tayo makikita eh. Besides, who cares?"

"I cared. Enough."

Ngumuso siya. Muli niya akong hinalikan pero ngayon hindi na sa tungki ng ilong pero sa pisngi ko na.

"Carriuz.."

Saway ko sa kaniya. He chuckled.

"You're blushing. Cute."

"Landi mo."

Nagpakawala siya ng mahinang tawa.

"Alright. I'll behave."

"You should."

Inirapan ko siyang muli pero tinawanan niya lang ako. In no time, nasa Masbate Airport na kami at mismong Governor ang naghihintay samin. Pinakilala ako ni Carriuz sa Governor at kaagad na dumeretso sa mismong bahay ni Governor Maristela para roon na raw kumain before going to Sarreign Hotel. Ang sabi ni Governor ay nakagawian nang mga Mabateños ang imbitahan ang bisita sa bahay para kumain instead of going to a resraurant to eat. Sa mismong kotse ni Gov kami nakasakay at ang Team ko naman ay nasa isa pang sasakyan. Nang makarating kami sa bahay ni Gov ay namangha ako sa kaniyang bahay. It's not that big pero magarbo rin naman ang bahay niya. Agaw pansin din ang malawak niyang backyard at ang pinaka kumuha sa atensyon ko ay malapit sa dagat! From backyard maglalakad ka lang ng kaonti tapos bababa ka sa hagdan at dagat na! Wow! Kung sabagay, ang Masbate ay pinaliligiran ng dagat kaya nga sabi ni Gov, mayaman sa beach resorts ang Masbate. He even offer us a tour after the Event. Gusto niya nga sana ay sa kanila kami tumuloy but we insist na sa Sarreign Hotel na lang dahil nakakahiya naman. All throughout the day, panay kwento lang si Gov tungkol sa Masbate and we are just amazed hearing his stories. Lor is right. Masbate is a good place.