💭 REMINDERS OF HUE 2.16

245 4 0
                                    

ALARA'S POV

I excused myself from the meeting dahil bigla akong naihi.

Nung palabas ako ng cubicle gulat akong napa angat ng tingin.

"Hezekiah.." napahawak ako sa dibdib ko dahil sa gulat.

"Hi.." ngumiti siya habang nagaayos ng buhok sa salamin. "Alara, right?"

I nodded and smiled. Nag tungo ako sa sink para maghugas ng kamay.

"So... when are you gonna tell him?" Pareho kaming nagkatinginan sa salamin.

May kung anong kaba ang naramdaman ko bigla. "H-ha?"

"At the parking.." matalas niya akong tinignan. "I.. saw.. you.." mabagal niyang sinabi, sinadyang bitinin bawat salita.

"W-what are y-you talking about?" I started stuttering. Mabilis namuo ang luha sa mga mata ko.

"You know exactly what I'm talking about." She gave me a smirk and wiped off hers hands. "It's such a small world.." she said at akmang lalabas na ng cr.

"Teka—." Pagpigil ko as I held her arm.

"Don't worry.." natawa siya. "I don't care about Huey. I care about you tho.."

"Huh?" Takang tanong ko.

"It's not just you who's hiding skeletons in the closet.." tinignan niya ako ng makagulugan.

Di ko siya naiintindihan.

"This will be fun.." she smiled. "I'm glad I'm here to witness it all." She slowly tapped my shoulder and went out.

I was left with a puzzled look.

HUEY'S POV

Natapos nalang ang meeting ay di parin bumabalik si Alara.

Agad akong nagtungo kung nasan ang cr. I kept on knocking pero mukhang wala namang tao sa loob.

"Ah sir.." biglang sumulpot ang isang empleyado. "Si Ma'am Alara po ba?"

"O-oo.." sagot ko.

"Nakasabay ko po kaseng sumakay ng elevator kanina.. mukhang namumutla po."

"Ha?!" gulat kong sambit. Taranta. "Kanina pa ba? San nagpunta?"

"Hindi po, ilang minuto lang po bago kayo pumunta dito.. mukhang sa roof deck po." Napakamot eto ng ulo

"S-salamat." Tinapik ko lang siya at nagmadali nang sumakay sa elevator.

Buti nalang at medyo makulimlim, it was not hot when I reached the top.

The roof deck is full of plants, ginawang mini garden dito sataas with benches. May brick pathways din ang lakaran neto going to a gazebo.

Agad akong naglakad papalapit dito ang saw Alara. Napakumbaba siya with her hands on her thigh.

As I went closer, agad kong narining ang malalalim na paghinga niya. It seems like she's struggling to breathe.

"Love.." agad akong napalapit at hinapuhap ang likod niya, nagaalala. "Anong nangyari?"

Mabilis siyang nag angat ng tingin at niyakap ng napaka higpit. Mas mahigpit pa sa usual na pagyakap niya.

Bigla nalang siya humagulhol.

"Bakit?" Nagaalala kong nilayo siya sa akin. "Anong nangyari?" napahawak ako sa magkabilang braso niya.

Umiling iling siya habang patuloy na umiiyak.

"Tell me.." pagmamakaawa ko.

"Hindi ko alam.." kapos hiningang sambit niya.

HUEY & ALARA Where stories live. Discover now