💭 REMINDERS OF HUE 2.7

278 5 0
                                    

ALARA'S POV

Magkayakap kaming nakahiga tila nakalimutan na ang mundo. He was slowly brushing my hair as I laid on his chest.

My phone buzzed— it was my alarm.

"Really?" I slightly lifted my head so I can see him

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Really?" I slightly lifted my head so I can see him.

"I've been thinking." He traced his fingers from the top of my head down to the side of my chin. "Di ko kayang mawala ka. You are the best thing that has ever happened to me." Emosyonal niyang sabi. "You were there when my world fell apart. You were there when I was slowly trying to rebuild it and now that I finally have it whole again, I am willing to surrender it all to you."

"Do whatever you want with it. Take care of it, break it.. I don't care." Dagdag niya.

"Love.. tama na." i stoped him. "Even if you don't do that pipiliin parin naman kitang mahalin."

"Pero can we atleast talk about the problem? One last time then done na." He sighed. "We just can't ignore and just set it aside."

"Okay." Inayos ko ang pagkapatong ng ulo ko sa dibdib niya, right on top of his heart. So I can hear his heart beat. "Go on."

"After she brought out the past again that day, I honestly told her I felt good kase nagkausap kami. I felt good kase she finally opened up to me about our past."

"Hmm.." i signaled him to go on as I listened to the beat of his heart. I can tell that he is less nervous now.. di masydong mabilis at kalmado na ang tibok ng puso niya.

"I was honestly satisfied. But the reason why she broke up with me made me think na sayang.."

Bigla akong napa upo at sinamaan siya ng tingin. Taranta naman siyang umupo din at humawak sa akin.

"Wait.." kabado niyang sabi. "Sayang kase I gave her everything I could to make her happy. But she didn't want it pala. She told me I was too much.. that I revolved my world around her so much that it suffocated her." Malungkot niyang nasabi.

"Do you think.. I'm too much?" his eyes were watery. "The way I show my love to you.. do you think it's too much?"

"Hey.." I grabbed his face and slightly squeezed it. "If a person truly loves you, he or she would never make you feel like you are too much or too less."

"And believe me when I say.." i looked at him with a smile. "You are just right for me. Not too much, not too less.. you are exactly what I need."

"Now let me ask you again.." i cleared my throat. "Is she still there?" I pointed at his heart.

"No love." Mabilis niyang nasagot. "The only reason na hindi ako nakasagot kaagad kagabi dahil sa gulat at tska inunahan mo ako barahin eh." He pouted.

"Eh gago ka—." Nagtaas siya bahagya ng boses. "Bat kase may pa I miss you ka pa!" Hinampas ko siya ng malakas.

"Aray.." he rubbed his shoulders dahil sa sakit. "Ikaw naman kase iniisip ko nun! Diba sinabi mo re-imagine? Nung inimagine ko yun, nagsunod sunod na lahat hanggang sa di mo na ako pinansin. Kaya nasabi ko I miss you."

"What if sakalin kita?!" inis kong singhal. "Sinong niloko mo?" Maangas kong nasabi.

"Luh? Friends na tayo diba?" Malambing niya akong niyakap.

"Di mo ako madadaan diyan." Pagtataray ko.

"Kiss?" He pouted.

I shook my head. "No."

"Make up se—-."

Mabilis ko siyang hinampas ulit.

"Aray naman love.." nagpapaawa pa siya. "Sige na? Yun nalang?" Tumaas taas pa kilay niya.

"Ano ka? Siniswerte?" dinuri ko noo niya.

"Maswerte na naman ako. Double nga lang kung gawin natin—-."

Hinampas ko siya ulit. "Ayaw mo tumigil?"

"Fine fine fine fine." He rolled his eyes ng pabiro. "Pag mag propose ako, pwede na?" Hirit pa niya

"Tangina mo iwan na kaya kita?"

"Luh!" niyakap niya ako ulit. "Joke nga lang eh. Di ka ba natawa?"

"He he he he he" pekeng tawa ko. "Mga wanmilyon tawa ko."

"Pano kung manghingi na ng apo si Mommy?"

"Hay nako!" Inis na akong tumayo at maglalakad na sana palabas ng kwarto pero hinarangan niya ang pinto.

"Ilang months nalang.. graduation na." Malumanay niyang nasabi. "You will be taking over your family business when that happens.. and I too will be taking over our family business. It means.."

"It means we will be busy!"

Inis siyang nagpanghilamos ng mukha. "Hindi yun!"

"Kung ano ano pumapasok diyan sa kukote mo!"

"Pakasal na kase tayo?" Nangaasar niyang sabi.

"Tangina? Ganyan ka ba mag propose?!"

"Oh!" Lumuhod siya bigla.

"Umagang umaga pinapasakit mo ulo ko HUEY LEANDRO!"

"Hala!" Napatayo siya. "Gutom lang yan.. hehe tara breakfast na tayo." inakay niya ako palabas.

"Mamaya pag busog ka na saka na kita tatanungin ulit." Humabol pa siya ng salita.

Mabilis kong napulot ang placemat na nasa ibabaw ng counter at binato eto sakanya.

"Hala!" gulat niyang sabi. "Buti nalang walang plato kundi mababaog pa ako!"

I intentionally hit him with his part of that body.

"Deserve!"

"Sige pag ikaw di magkaanak.. walang magmamana ng yaman natin. Tsk! Sayang!"

Di ko na siya sinagot at nagtakip nalang ng tenga. Dahil batid kong trip niya talaga akong asarin ngayon.

We were both eating our food when I suddenly had a bright idea in my head!

"Hueylove.." pag tawag ko sakanya. Agad naman niya ako nginitian. "Diba sabi mo gusto mo gusto na ni Tita magka apo?" Tumaas taas ang kilay ko.

Agad nagliwanag ang mukha ng gago.

"Payag na ako hehe" masaya kong pinagpatuloy ang pagkain ko.

Agad siyang tumayo at lumapit sa gawi ko. "Really?" Excited pa niyang sinabi.

"Oo.." ngumiti ako. "Don't worry. I gotchu!"

"Nice!" Napatayo siya at masayang bumalik sa pwesto niya.

HUEY & ALARA Where stories live. Discover now