Favorite Obsession

CHAPTER 4 - Siblings

CHAPTER 4 - Siblings

NAGTATAKA si Virgo habang nakasakay sa elevator patungo sa opisina. Tinanong niya si Romeo na kasintahan ni Nancy kung dumating na ba si Sir Lucien at ang sagot nito ay 'oo, kaninang madaling araw pa'. Sobrang napaka-aga nitong pumasok. Iyon ang rason kung bakit inagahan niyang pumasok ngayon.

Alas-sais palang ng umaga, nasa opisina na siya. Pero naunahan pa rin siya ni Sir Lucien. She'd been working for her weird boss for four days now, at palagi itong madaling-araw pumapasok at umuuwi naman kapag wala na si haring-araw.

Mas weird pa sa weird ang boss niya. Pagkapasok nito sa opisina, hindi na ito lumalabas at doon nalang ito hanggang gabi. She would always ask Sir Lucien if he wants to eat or something and he would just chuckle like she said something funny. Nasanay na siya na ganoon ito kaya naman kahit nawi-weirdo-han na talaga siya, hinahayaan lang niya ito.

Nang makarating siya sa opisina, umupo siya sa lamesa niya at natigilan ng makitang lumabas ng opisina nito si Sir Lucien.

"Good morning, Sir." Gulat na bati niya sa kaniyang boss.

"Morning." Tumingin ito sa glass wall na nasa likod niya. Hindi pa tinatamaan ng sikat ng araw ang mesa niya. "Ang aga mo yata." Komento nito.

"Kailangan e. Ang aga niyo po kasing pumasok."

Umupo sa visitor's chair si Lucien at pinag-krus ang paa. "I have a request, Virgo."

Ito ang unang pagkakataon na lumabas ito sa opisina nito at nakipag-usap sa kanya.

Kumunot ang nuo niya. "Ano po 'yon?"

"Puwede bang," tumingin ito sa mga mata niya na parang nangungusap, "tanggalin mo ang po at ho kapag kausap mo ako?"

"Ahm," naguguluhan siya. "Bakit ho?"

Umaatake na naman ang pagka-weirdo ng boss niya.

"Because i said so." Anito. "Kaya mo bang gawin?"

Tumaas ang kilay niya. "Paano kong ayoko?"

Biglang tumalim ang mga mata nito. "Mahirap ba ang pinapagawa ko? Kung hindi mo gagawin ang gusto ko, I’ll fire you." Pananakot nito at natakot naman siya.

Hindi siya puwedeng mawalan ng trabaho. Kailangan niya ng pera para matustusan ang sarili niya.

"Okay. Gagawin ko."

"Good answer, Virgo." Lucien said with a small smile in his sexy lips.

Her heart flipped when he heard him say her name. Wala namang espesyal sa pangalan niya pero nang banggitin iyon ni Lucien, napaka-ganda niyon sa pandinig niya. Pero pinigilan niya ang sarili niya na mangarap. She's ugly and that saddened her. Manang siya kaya imposibling magkagusto sa kanya si Lucien na nang magsabog yata ang panginoon sa sobrang kaguwapuhan ay nasalo nito lahat.

"Bakit nalulungkot ka?" Kapagkuwan ay tanong nito na ikinagulat niya.

Natigilan siya sa tanong na iyon ni Lucien. Nagsalubong ang kilay niya habang iniisip kong paano nito nalaman na nalukungkot siya. Halata ba sa mukha niya? Mukhang hindi naman e.

Baka magaling lang talaga itong makiramdam.

"Ahm, hindi ako nalulungkot." Pagsisinungaling niya at nagbaba ng tingin sa mga papeles na nasa mesa niya.

Umawang ang labi niya at para siyang pinako sa kinauupuan ng hawakan ni Lucien ang baba niya at ini-angat ang mukha niya para magtama ang mga mata nila.

"Sir Lucien—"

"Cut it." Matiim ang mga abuhin nitong nga mata na nakatitig sa mga mata niya na nagtatago sa likod ng makapal niyang eyeglasses. "Tanggalin mo ang sir at hindi kita tatanggalin sa trabaho."