Favorite Obsession

CHAPTER 27 - My Beloved Rogue

CHAPTER 27 - My Beloved Rogue

THREE days have passed and there is no Lucien. Hind lang si Virgo ang nag-aalala kundi ang pamilya rin ni Lucien na naghahanap na. They had search every corner of the city but Lucien is nowhere to be found.

And then on the fourth day, Vixor came to Kallean's mansion.

"Your highness, welcome to our home." Wika ng ama ni Lucien, habang sila ay nakaupo sa sofa at siya naman ay nasa taas ng hagdan, nakikinig sa usapan.

Vixor manage a small smile. "Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Nang araw na mawala si Lucien, kasama ko siya. Halos buong gabi kaming nakipaglaban sa mga Rogue. Hiningi ko ang tulong niya dahil sa nangyayaring pagpasok ng mga Rogue sa bahay ng walang pahintulot. Naniniwala kami na kung sino man ang pinuno ng mga Rogue ay katulad naming dalawa. The leader could be a Rogue with rational and sane thoughts. Kaya naman tinulungan niya ako. Pero sa araw na nawala siya, nagpaalam siya sa akin na uuwi muna. Hindi ko alam na hindi pala siya nakauwi. Hinanap ko rin si Lucien, but sadly, all i saw was his blood on the dirt, meters away from our headquarters. There's no body—"

"Baka nasunog na dahil sa araw—"

"No." Putol ni Vixor sa ama ni Lucien. "Pinalagyan ko siya ng tatoo sa daliri para proteksiyon niya sa araw kaya imposibling nasunog siya. And if ever man na nasunog siya, there must be a remains of ashes of his body."

Hindi na kaya pang pakinggan ni Virgo ang usapan. Mabilis siyang nagtungo sa kuwarto nila ni Lucien at huminga siya ng malalim habang pinapakalma ang sarili.

She will not sit here and wait. Kailangan niyang makita si Lucien. This instant.

Narinig niya ang ugong ng papalayong sasakyan, nang tingnan niya kung sino iyon, its Vixor's car. Virgo turned invisible and went after Vixor's car. Kailangan niyang malaman kung saan ang headquarters na sinasabi nito.

She can't lose Lucien! Not now, not ever. Hindi niya kakayanin kung mawawala si Lucien sa kaniya. Ngayon pa na sigurado na siyang mahal na mahal niya ang binata.

Tumigil ang sasakyan ni Vixor sa harap ng isang napakalaking compound, hindi kalayuan sa isang malaking lawa. At kaharap ng compound na iyon ay isang masukal na kagubatan.

Maybe this is the forest that Vixor was talking about.

Naglakad siya papasok sa kagubatan at inamoy ang kapaligiran. Napatigil siya sa ginagawa ng makita niya si Xon na nakatayo ilang metro ang layo sa kaniya at nakatingin sa lupa. What is that man doing here?

Virgo narrowed her eyes on the ground and gasped when she saw blood. Old remains of blood ... and she can smell Lucien from it.

Napatingin sa gawi niya si Xon, mukhang narinig ang malakas niyang singhap. Oh God no.

"I know you're there. I can smell you, Virgo." Wika ni Xon na ikinagulat niya. "Huwag kang mag-alala, ilalabas din nila si Lucien. Sana nga mangyari 'yon bago pa siya tuluyang mamatay."

Virgo went visible. "Anong ibig mong sabihin?"

May paghangang tumingin sa kaniya si Xon. "Invisibility. Sweet. But that can't help you retrieve Lucien."

"Paano mo nalaman na ibabalik din siya?" Tanong niya na hindi pinapansin ang mga sinabi nito.

"Well," tumikhim ito. "For starters, i saw what happened. Kilala ko kung sino ang pumana sa kaniya. Pangalawa, wala silang balak patayin si Lucien. Sigurado ako riyan—"

"At paano mo nasabi?"

"Kasi kung balak talaga nilang patayin si Lucien, e di sana pinugot nalang nila ang ulo ng pinakamamahal mo sa halip na panain. Lucien will be back in your arms, hindi lang ako sigurado kung buo pa ang babalik sayo."