CHAPTER 25 - Markings

472K 13.5K 1.7K
                                    

CHAPTER 25 - Markings

Tumingala si Lucien sa langit at pinakatitigan ang araw. Mahina siyang napatawa. All his life, sun has always been his enemy, but now, he's walking under the sun and he's not freaking burning! He's okay! And that's thanks to the tattooed ring on his finger.

"Alam mo kung ano ang hitsura mo ngayon?" Tanong ni Vixor na katabi niya habang naglalakad palayo ng maliit na dampa na tinitirhan ng Ancient Wiccen.

He frowned. "What?"

"Para kang taga-kuweba na nakakalabas palang." Tumawa ito.

Napailing-iling siya. "Huwag mo akong kausapin."

Vixor snorted. "You're welcome by the way." His voice was thick with sarcasm.

Lucien rolled his eyes and sighed. "Thanks."

Nagkibit-balikat ang lalaki. "I did that so we could search the Rogues even in daylight. Kailangan na natin silang mahanap bago pa mas dumami ang namamatay."

Tumango-tango siya. "Okay. But not today. I have to see Virgo."

Vixor shrugged. "I'll wait for you in the compound tonight. Kapag hindi ka dumating, dadayuhin kita sa bahay niyo. Kailangan na nating tapusin 'to at kailangan na nating desisyunan ang mga Rogue na nakakulong sa compound."

Lucien sighed and faced Vixor. "Total wala ka namang gagawin ngayong araw, ikaw nalang ang mag-isip." He grinned. "Bye."

Then, he runs towards the nearest donut store.

LUCIEN sighed in relief when he arrived outside their mansion. Kaagad siyang pumasok at mabilis na nagtungo sa silid niya. When he opened the door to his room, Virgo was sleeping.

lumapit siya sa kama at tumabi ng higa rito saka hinawi ang buhok na tumatabing sa mukha nito.

Biglang nagmulat ng mga mata si Virgo at nang makita siya, gumuhit ang masayang ngiti sa mga labi nito at niyakap siya ng mahigpit.

"Where have you been? Pinag-alala mo ako." Anito na nanginginig ang boses. "I went looking for you, you know. I was worried."

Those words melted his heart. "I'm sorry. I was stuck. Pero hindi na importante 'yon. Ang mahalaga, narito na ako."

Pinakawalan siya nito sa pagkakayakap at hinaplos ang pisngi niya. Kahit hindi sabihin ni Virgo, nakikita niya ang pag-aalala sa mukha nito. Lucien reached out to feel her emotion, she's worried and scared.

"Bakit ka natatakot?" Hindi mapigilan ang sarili na tanong niya.

Natigilan si Virgo kapagkuwan ay isiniksik ang katawan nito sa katawan niya. "A man with red eyes was outside the house, hours ago. Kilala niya ako, Lucien. Lumabas ako ng bahay kasi hinanap kita, ng bumalik ako, nakita ko siyang nakatayo sa labas ng mansiyon at tumitingin sa mga nakasarang bintana."

A man with red eyes? A rogue who can walk under the sun? Shit! Could it be... ang lalaking iyon ba ang pinuno ng mga Rogue na hinahanap nila ni Vixor?

Hinagod niya ang likod ni Virgo saka niyakap ito. "I'm here. Don't worry."

"Nagugutom ako." Ani Virgo na ikinatigil niya.

"Wanna eat?"

"Oo." Ibinuka nito ang palad. "Nasaan na ang donut ko?"

Ngumiti siya at inabot ang donut na inilagay niya sa night stand. Binuksan niya ang box at binigyan ito ng isang donut na chocolate flavored. Mabilis na tinanggap ni Virgo ang donut at kinain iyon. Napangiti si Lucien habang nakatingin kay Virgo ba maganang kumakain.

Favorite Obsession Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon