Favorite Obsession

CHAPTER 10 - Return

CHAPTER 10 - RETURN

NANG pumasok si Virgo sa opisina, laking gulat niya ng makita ang Tito Leo niya sa loob ng CEO Office. Nasaan si Lucien? Iyon kaagad ang unang pumasok sa isip niya ng makita ang Tito niya.

"Tito?" Paninigurado niya.

Her uncle looked up at her. "Oh. Hello there, Virgo." Ngumiti ito. "Kumusta ka na? Buti naman hindi ka tinanggal sa trabaho."

"Ikaw ang kumusta, Tito?" Balik tanong niya. "Saan po kayo nagpunta? Nag-alala po sa inyo si Lea."

Her uncle just smiled. "May convention akong pinuntahan." Simpling sagot nito.

"Anong nangyari kay Lu-Sir Lucien?" Tanong niya na hindi nakapagpigil.

Her uncle shrugged. "Hindi ko alam. Bakit mo naitanong?"

"Wala naman po. Sige po. Magta-trabaho na ako." Isinara niya ang pinto ng opisina ng CEO at nagtungo sa mesa niya.

Naguguluhan siya ng maka-upo sa mesa niya. Nasaan si Lucien? Bakit ang tito na niya ang CEO ulit? Wala namang sinasabi si Lucien kagabi nuong ihatid siya nito sa bahay niya. Wala ba talaga siyang halaga rito para hindi magsabi sa kanya na hindi na ito ang CEO? At 'yong nangyari sa kanila. Ano 'yon? Isang biro lamang?

Parang pinipipit ang puso niya sa sobrang sakit. Biniro lang ba siya ni Lucien? Was that all a lie too? Buti nalang pala at hindi niya ibinigay ang pagkababae niya rito kagabi. In the back of her mind, alam niyang mangyayari ito kaya hindi siya bumigay kagabi. At wala silang relasyon si Lucien kaya sino siya para question-nin ang pagkawala nito?

They just kissed and ... touched.

Oh god...

Huminga siya ng malalim at inihanda ang sarili na harapin ang buong araw. Parang biglang sumama ang pakiramdam niya bigla. Naiinis siya kasi may ganoong epekto si Lucien sa kanya.

"Virgo." Anang boses ng Tito niya.

Tumingin siya sa pinto ng CEO's office kung saan nanggaling ang boses. "Yes po, Tito?"

A smile appeared on his lips. "Nag-agahan ka na ba? Kung hindi pa mag-order ka na, ako nalang ang magbabayad."

Tumango siya. "Okay po."

"O sige. Huwag magpapagutom." Pagkasabi niyon ay bumalik ito sa loob ng opisina.

Sa ilang araw na si Lucien ang boss niya, nasanay na siyang hindi ito lumalabas ng opisina at palaging madilim sa loob. Pero ngayon, nakabukas lahat ng kurtina at sobrang liwanag. Nakakapanibago lang.

Nang sumapit ang uwian, walang buhay na umuwi si Virgo. Ipinarada niya ang sasakyan sa labas ng bahay. Twilight is coming. Wala na ang araw sa kalangitan pero maliwanag pa rin. Virgo went inside her house with a heavy feeling. Pakiramdam niya magkakasakit siya.

Virgo was already in the middle of the staircase when she heard a knock on the door. Mabilis siyang naglakad pabalik sa pinto at binuksan iyon.

Virgo's eyes widen in shock when she saw the man that'd been occupying her mind the whole day. "Lucien..."

Lucien instantly hugged her and roughly pinned her on the nearest wall and in an instant, his lips were kissing and nipping hers.

Virgo moaned at the rough touched of Lucien's lips. Ang mga halik nito ay parang sabik na sabik sa kanya. Lucien kissed her deeply, roughly and passionately at the same time. Ganun din naman siya. Inilagay niya sa halik niya ang nararamdaman. Her need and desire for him. The depressesion she felt earlier when she didn't see him. She put all that in the kiss.