Favorite Obsession

CHAPTER 19 - Lucien's Heartache

CHAPTER 19 - Lucien's Heartache

HINDI mapakali si Lucien simula ng ibalita sa kaniya ni Lashka na nakita nito si Virgo sa mismong bahay ng mga Simonides. He badly wanted to ask Vixor or even Vixen, the Princess, but he couldn’t. Masyadong abala ang dalawa sa mga bisita.
Lucien keeps on walking back and forth. Hindi siya mapakali habang nasa isip niya si Virgo. He wanted to see her, hold her, touched her and kissed her.
"Lucien, let’s go." Anang boses ng kaniyang ama. "Nagpaalam na ako sa mag-asawang Simonides. Puwede na tayong umuwi."
Walang imik na sumunod siya sa kaniyang ama na naglalakad palabas ng grand hall. Bago siya makalabas ng hall, sa huling pagkakataon, tumingin siya kay Vixor.
He was looking at him too, with a smirk on his face.
Itinaas nito ang hawak na baso na may lamang pulang likido. Then he mouthed, "cheers."
Kinunotan niya ito ng nuo at lumabas na nang hall.
"I saw Virgo, Dad." Pagku-kuwento ni Lashka sa kaniyang ama habang nasa sasakya sila pauwi sa kanilang bahay.
His father eyes automatically darted at him. "Do you know this?"
Si Lashka ang sumagot para sa kaniya.
"Yes. Sinasabihan ko kaagad si Kuya." And then Lashka becomes uneasy. "There’s something though..."
Kaagad siyang nakaramdam ng pangamba para kay Virgo. "What?"
Tumingin muna sa kaniya si Lashka na para bang hindi nito gustong sabihin ang lalabas sa bibig nito. "She drank blood from the bottle." Napailing-iling ito na para bang hindi makapaniwala sa sariling sinasabi. "Sa harapan ko siya mismo uminom ng dugo and she feels off. She feels like a ..." tumikhim ito, "vampire."
Nagtagis ang bagang niya. "No!" He pounded his fist on the car door. "Hindi siya puwedeng naging Bampira! You must be mistaken—"
"Kuya, i know what i saw." Ani Lashka sa mababang boses. "Sana nga hindi totoo ang nakita ko pero 'yon nga 'yon e. Virgo is alive and she's now a vampire—"
"No." His heart is contracting in pain. "Hindi siya puwedeng maging katulad ko. Hindi... hindi puwede... she can’t be like us. She's too good to be a vampire... god, no, please?" Hinilamos niya ang kamay sa mukha at bumuga ng marahas na hangin.
Nang makarating sila sa bahay, nauna siyang lumabas ng sasakyan at mabilis na nagtungo sa basement kung saan niya kina-kadenahan ang sarili kapag galit at hindi na niya kayang kontrolin pa ang halimaw sa loob niya.

HINAPLOS ni Virgo ang larawan ng kaniyang mga magulang na naka-display sa sala ng bahay nila. She picked the picture frame up and went to her room.
It still looks the same. Maliban sa alikabok na nakikita niya, walang nagbago sa bahay na iniwan niya. Then her eyes settled on the balcony. Nakabukas iyon.
Bigla siyang kinabahan at kapagkuwan ay mahinang tumawa. Bakit ba siya natatakot? She's one of them now... she's now a vampire. Wala nang makakapanakit sa kaniya.
Lumabas siya sa teresa at tumingin sa bilog na buwan.
Napaigtad siya at akmang babalian niya ng buto ang pangahas na estrangherong yumakap mula sa likuran niya ng marinig niya ang boses ni Vixor.
"You okay?" He put his chin over her shoulder. "I ditch the party."
Napailing-iling siya. "Nag-alala ka sakin no?"
Vixor sighed. "Nakita ko si Lucien e. Baka bigla ka nalang tumakbo pabalik sa kanya at kalimutan mo ako."
She rolled her eyes and faced Vixor. Ipinalibot niya ang mga braso sa leeg nito at ginawaran ito ng halik sa pisngi.
"Vixor," ngumiti siya. "I’m here and not with Lucien. Stop worrying."
He nodded and smiled. "Okay."
Ihinilig niya ang ulo sa balikat ni Vixor. "Anong gagawin ko ngayong narito na ako? Hindi ko alam kung paano ako magsisimula ulit. I miss my cousin and my uncle. I want to work or do something worth my while."
Kumunot ang nuo ni Vixor na para bang nag iisip. Kapagkuwan ay ngumiti ito. "Puwede kang mag trabaho sa Simonides Corporation. I’m sure Dad will hire you."
Malapad siyang napangiti? "Talaga? Great! Thank you." Niyakap niya ang binata. "Salamat Vixor."
"No problem."
Mahigpit niya itong niyakap at sabay silang lumabas ng bahay nila. Dala-dala niya ang picture frame kung saan may larawan ang mga magulang niya.
They went home to Simonides mansion. Kahit tuloy-tuloy pa rin ang party, hindi sila naki-party ni Vixor. Pumasok sila sa kanilang silid at nagkatabing nahiga sa kama saka natulog ng mahimbing.
Vixor is indeed, the closest thing she has for a knight.

TULAD nga ng sinabi ni Vixor, kaagad na pumayag si Tito Vently na magtrabaho siya sa kompanya ng mga ito. Vixor remains in the house doing some errands while she worked as Tito Vently’s secretary.
Maayos siyang nagtrabaho at lumipas ang isang linggo na wala masyadong nangyari. Bahay-trabaho ang routine niya. Saka na niya haharapin ang pinsan at uncle niya kapag may lakas na siya ng loob at kung may maisip na siyang paliwanag kung bakit nawala siya ng dalawang taon.
"Virgo." Pukaw sa kaniya ni Tito Vlad at may inilapag na folder ba mesa niya. "I want you to bring this personally to Mr. Leo Guano, the CEO of Kallean Financial Firm. It’s urgent." Pagkasabi no'n ay bumalik na ito sa conference hall kung saan may ka-meeting ito sa loob.
Napatitig siya sa folder na nasa ibabaw ng mesa niya.
Si Tito Leo...
Humugot siya ng isang malalim na hininga at kinuha ang folder. Bahala na. Siguro nga oras na para magkita sila ng uncle niya.
Nang makababa siya sa parking lot ng gusali, hinanap niya ang sasakyan na binigay sa kanya ni Tita Alleyah. A Bentley.
Nang makita ang sasakyan, kaagad siyang sumakay at pinaharurot iyon patungo sa Kallean Financial Firm. Malakas ang kabog ng dibdib niya kaya pilit niyang pinapakalma ang puso niya.
Nang makarating siya sa destinasyon, kaagad siyang pumasok ang nagtungo sa opisina ng CEO.
Nilapitan niya ang sekretarya ng Tito niya. "I’m Vently Simonides secretary, I'm here to give this file to Mr. Leo Guano."
Kaagad naman pinindot ng sekretarya ang intercom at inimporma ang tito niya.
"Papasokin mo." Anang boses ng tito niya mula sa intercom.
The secretary smiled at her. "You may enter."
She smiled back and went to open the CEO's office.
Pinihit niya ang door knob at dahan-dahan niyang itinulak ang pinto. Then she stilled. Her eyes met those familiar red ones again.
Lucien...

"SIR, Mr. Simonides secretary is here. Said she have a file to give to you." Anang boses ng sekretarya ni Mr. Guano sa intercom.
Leo him and his brother a ‘forgive me’ look before speaking into the intercom. "Papasokin mo." Bumaling ito sa kanila ni Lucan. "This won’t take long."
Lucien froze when he smells Virgo's scent. Hindi siya puwedeng magkamali... then the door opened showing the woman behind his beating heart.
"Virgo..."
She looked at him like he's nothing. Walang emosyon ang mga mata nito. Hindi lang siya ang nagulat kundi silang tatlo na nasa loob ng opisina.
Virgo walked with her head held high and dropped the folder on Guano's table.
"Hello, tito." Ani Virgo at ngumiti. "It’s nice to see you again."
Leo was just gaping at Virgo. Shock is written all over his face. Siya naman ay titig na titig lang sa dalaga at pakiramdam niya ay sasabog ang puso niya sa sobrang saya na sa wakas ay nakita na niya ito.
"Virgo."
Binalingan siya nito at nginitian. Her fangs were showing between her lucious lips. "Hey, Lucien."
Napatitig siya sa mga pangil na sumisilip sa mga labi nito. So it’s true. What Lashka said was all true.
Virgo is now a vampire.
"W-Who turned you?" Parang may nakaharang sa lalamunan niya habang nagtatanong.
"None of your concern, Lucien." Inirapan siya nito at humakbang ito palabas ng opisina.
But he wouldn’t let het escape this time. No! He moved fast. Nang makalabas ang dalaga sa opisina at makapasok sa elevator, mabilis siyang sumakay sa elevator at pinindot ang close button and then he faced Virgo who's casually leaning on the elevator wall.
Lucien stared at the woman he missed for two tears.
"Where have you been?"
Virgo shrugged. "Sicily and then Russia."
"With whom?"
Nagkibit-balikat ulit ang dalaga. "Again, it’s none of your concern."
He gritted his teeth. "None of my concern?" Mapait siyang ngumiti. "I looked for you Virgo. Para akong nababaliw sa kakahanap sayo tapos sasabihin mo yan?"
Tumayo ng tuwid si Virgo at pinukol siya ng masamang tingin. Napaatras siya ng biglang nag-iba ang kulay ng mga mata nito.
Her beautiful eyes were no longer brown, they were red! Fuck!
"Shit..." he murmured and stared at Virgo's red eyes. "What the hell happened to you?"
She smiled sardonically. "Why? Did i shock you?" Inisang hakbang nito ang pagitan nila at hinaplos ang piangi niya. "You know what Lucien, wala kang karapatang magtanong kasi niloko mo ako. At bakit, sinabihan ba kitang hanapin ako?"
Virgo leaned in to his neck and inhaled. "Damn you smell good."
Lucien stilled. That was his line before!
He took a deep breath. "I miss you, Virgo." Lakas-loob niyang sabi.
She chuckled coldly. "I didn’t miss you. At all." Tinulak siya nito. Tamang-tama naman na bumukas ang elevator at lumabas na ito.
Mabilis niyang sinundan si Virgo at napatigil sa paglalakad ng makitang may sumalubong na lalaki rito. And it’s none other than Vixor. His heart tightened inside chest. Napatitig nalang siya sa dalawa na magkahawak kamay na lumabas ng gusali.
Mapait siyang napangiti. "Bakit hindi mo rin ako mahal, Virgo?"
Yan ang gusto niyang itanong kanina, pero naduwag siyang marinig ang sagot ng dalaga. But now, as he looked at Virgo and Vixor, he got the answer to his question. Hindi naman talaga siya minahal ni Virgo. It was all a lie. And it hurts. Pinaniwala lang niya ang sarili sa sariling kasinungalingan! What a joke.
But his heart still hopes that Virgo will look back at him and smile. Pero hindi nga siya nito nilingon. At 'yon ang masakit. Umasa siya.